Фэйгін: У Расеі пачнецца такое, што не дай Бог

Усе створаныя Крамлём структуры пачынаюць татальна раскідацца.

Краіна-тэрарыстка Расея ўжо не хавае таго, што яе вайна супраць Украіны мае на мэце знішчэнне ўкраінскага народа. Гэта непрыкрыты генацыд, які РФ прызнае нават на ўзроўні Рады бяспекі ААН. У сітуацыі паразы на ўкраінскім фронце Крэмль хацеў бы адкрыць новы фронт, напрыклад, у Арменіі. Але сітуацыя такая, што ў яго ўжо няма магчымасцей для ажыццяўлення такога плана.

Усе структуры, створаныя вакол РФ, пачынаюць татальна раскідвацца. Раскідваецца і АДКБ. Іх лёс, а таксама лёс самой Расеі, будзе залежаць ад зыходу вайны ва Украіне. Калі Расея саступіць, там пачнуцца маштабныя ўнутраныя працэсы. Пры гэтым Крамлю будзе ўжо не да войнаў. Такое меркаванне ў эксклюзіўным інтэрв'ю obozrevatel.com выказаў расейскі праваабаронца Марк Фейгін.

- Сёння нават на ўзроўні Дзярждумы Расеі гучаць абсалютна недвухсэнсоўныя заклікі да знішчэння ўкраінцаў як нацыі, адкрытыя заклікі да генацыду. Па-вашаму, як далёка можа зайсці агрэсар, які саступае на полі бою? Ці можа ён пайсці, напрыклад, на выкарыстанне хімічнай зброі, пра што таксама пачалі гаварыць?

- Я пакуль не бачу перадумоў для гэтага, бо гэта будзе азначаць пераход у зусім іншы стан вайны, стасункаў са светам і гэтак далей. І без таго Расею розныя краіны на розных узроўнях прызнаюць краінай-тэрарысткай.

Пераход да хімічнай зброі - гэта спыненне ўсяго. Калі будзе ўстаноўленае выкарыстанне хімічнай зброі ва ўсходне-еўрапейскай краіне, гэта ўжо адсылка да Гітлера, які валодаў вялізнымі, неверагоднымі арсеналамі хімічнай зброі. Прычым дастаткова эфектыўнымі. І тым не менш нават калі Бэрлін быў ужо акружаны, ён не даў каманду выкарыстоўваць хімічную зброю. А мог бы пусціць набой і накрыць адразу дзве тысячы чалавек.

Чаму? Бо з усіх бакоў яго б задушылі газамі. Ва ўсіх былі арсеналы хімічнай зброі. Тады паляцелі б авіяцыйныя бомбы, начыненыя хімічнымі рэчывамі. Тады вайна скончылася б на працягу гадзіны. Гэта быў бы канец вайне і канец насельніцтву. Імгненны.

- Фактычна тое ж самае, што і з ядзернай бомбай.

- Фактычна так. Ты яе выкарыстоўваеш, але выкарыстаюць яе супраць цябе, цябе проста знішчаюць. Цябе больш няма.

Актуалізацыя тэмы аб тым, што недапушчальна развязванне ядзернай вайны, прадугледжвае і актуалізацыю тэмы недапушчальнасці прымянення хімічнай зброі як забароненай, зброі, якой ні ў каго не павінна быць.

У Сірыі выкарыстанне хімічнай зброі было закамуфлявана пад выглядам выкарыстання самім Асадам. Расея ніколі не брала на сябе адказнасць за гэта, за выключэннем фосфарных бомбаў і касетных боепрыпасаў.

Вядома, у гэтым жыцці нічога выключаць нельга. Але цяпер яны думаюць, што бамбаваннем, ударамі па крытычнай інфраструктуры Украіны могуць дасягнуць жаданых цэляў.

Безумоўна, гэта генацыд, гэта падпадае пад усе вызначэнні генацыду. Інакш гэта трактаваць немагчыма, паколькі цэллю з'яўляецца цывільнае насельніцтва і інфраструктура, якая забяспечвае яго жыццё. Можна спрачацца аб масавасці, але ў гэтым выпадку гэта прыкмета, якая яго кваліфікуе, а не іншая характарыстыка. Яны абвяшчаюць гэта за цэль.

Вось, напрыклад, Небензя, выступаючы ўночы (уночы 24 лістапада. - Рэд.) у Радзе бяспекі ААН пасля звароту туды Украіны, заяўляе: так, мы гэта робім. Чаму? Таму што пастаўкі заходніх узбраенняў пагражаюць тым, што Кіеў можа напасці на Маскву.

Яны прызнаюць, што яны гэта робяць. А па іншых аб'ектах трапляюць ракеты, бо іх збіваюць украінскія СПА. Вось не трэба збіваць ракеты, і тады цывільнае насельніцтва не будзе гінуць. Гэта абсалютна цынічныя фармулёўкі, якія не касуе адплату за генацыд.

Што тычыцца настрояў у Расеі. Збольшага гэтыя заклікі мы чуем з прапагандысцкіх крыніц. Прычым гэта не толькі не хаваецца - гэта пракламуецца. Дарэчы, гэта публічны бок пытання, за які прапагандысты нясуць адказнасць. Гэта першае.

Другое - у Дзярждуме сядзяць «шасцёркі», якія агучваюць парадак дня, які фармуецца ў Крамлі. Яны не самастойныя, але тым не менш у той жа ступені нясуць адказнасць за выкарыстанне такіх узбраенняў і па тых цэлях, па якіх выкарыстоўваюцца.

Безумоўна, публічны бок даказвае гэтую віну. Але дзе той інстытут, які можа іх пакараць? Дзе той судовы орган, які зможа сфармуляваць абвінавачанне? Яго няма. Як знайсці сілу, якая магла б спыніць гэта і пакараць за гэта? Гэта застанецца праблемай назаўжды.

- Ёсць такі дэпутат дзярждумы ад пуцінскай «Адзінай Расіі» Фёдараў. Ён заявіў аб тым, што Арменія - «незаконная дзяржава з праявамі русафобіі» і ў дачыненні да гэтай краіны неабходна «развязваць пытанне». Ці дапускаеце вы, што Пуцін наважыцца пачаць яшчэ адну вайну, каб нівэляваць свае няўдачы на ўкраінскім фронце?

- Ён бы хацеў, але магчымасці для гэтага лімітава абмежаваныя. У тым, што яны разглядаюць Арменію як складовую частку саюзнай дзяржавы, няма ніякіх сумневаў. Цяпер Масква прыкладае намаганні, каб замяніць Пашыняна на лаяльную фігуру. Называюць Рубэна Варданяна, які ўзначаліў урад Нагорнага Карабаха. Гэта тыповы маскоўскі жулік.

Думаю, Крэмль усё ж пойдзе па шляху разгойдвання палітычнай сітуацыі і змены ўлады ў Арменіі, бо распачынаць яшчэ адзін фронт - значыць лімітава пагоршыць сітуацыю. Не думаю, што ў іх ёсць такія магчымасці. Яны ж вывелі адтуль свае ўзброеныя сілы.

Уявіць сабе новую задуму з вайной я не магу. Але Пашынян павёў сябе адкрыта з выклікам, адмовіўшыся падпісваць праект дэкларацыі калектыўнай бяспекі АДКБ. Безумоўна, гэта моцна раззлавала Крэмль. Гэта рэакцыя менавіта на паводзіны Пашыняна.

Арменія пакуль яшчэ працягвае заставацца незалежнай дзяржавай з вельмі нетрывалым суверэнітэтам. Але мы ведаем, як паводзіць сябе Расея. Будзе нейкая рэакцыя.

Але гэта калос, які развальваецца, таму што прыблізна той жа пазіцыі прытрымліваецца і Казахстан. У Крамля не дастаткова узброеных сіл, каб усіх суняць.

- Раскіданне так званага СНД ужо блізкае?

- СНД - гэта наогул фантомны праект. АДКБ у нейкай ступені мог лічыцца суб'ектным утварэннем. Так, безумоўна, працэс раскідання ідзе.

- Доўга чакаць, пакуль зусім раскідаецца?

- Усё адбудзецца пасля вынікаў вайны. Нават Лукашэнка агучыў гэта на АДКБ. Ён заявіў аб тым, што лёс АДКБ вызначыцца па выніку вайны ва Украіне. І ён мае рацыю.

- Так-так, і што Беларусь апынецца «пад абломкамі», калі Расея саступіць.

- Калі Расея саступіць, наогул нічога не застанецца. Ніякіх АДКБ, СНД. І вялікае пытанне, ці апынецца Расея ў тых межах і ў тым геапалітычным маштабе, у якім яна існуе зараз. Калі яе вернуць да меж 1991 гады, унутраныя працэсы перапыняць сабой усю геапалітычную стратэгію цяперашняга Крамля. Будзе ўжо не да таго. Там пачнецца такое, што не дай бог.