Ліквідацыя гломазду

Адыёзны фрык стаў ахвярай невядомага кілера.

У Падмаскоўі адбылася дзіўная ліквідацыя. Адыёзны палітычны фрык Ілля Ківа стаў ахвярай невядомага кілера. 46-гадовы загінулы быў адыёзнай персонай, своеасаблівай палітычнай прастытуткай, якую для самых брудных акцый выкарыстоўвалі яго лялькаводы з расейскіх спецслужбаў. Калі трэба было дыскрэдытаваць якую-небудзь ініцыятыву альбо ідэю ва Украіне, то адразу ж, як чорціка з табакеркі вымалі Ківу. Ён, калі пракруціць усю яго кар'еру, з'яўляецца хутчэй акторам, паяцам, які з'яўляўся тыповай медыя-пустышкай без якой-небудзь рэальнай падтрымкі і ўплыву.

Расейскія спецслужбы бачылі ў Ківе інструмент для пазіцыянавання ўсяго ўкраінскага палітыкум, як нейкай краіны дурняў, дзе падобныя Ківе персанажы могуць зрабіць вялікую кар'еру. Таксама забіты выкарыстоўваўся ў якасці рупара рознага кшталту выгадных для Крамля тэзісаў, якія потым тыражаваліся ў якасці нейкай глыбіннай альтэрнатывы афіцыйнай палітыцы ўкраінскага кіраўніцтва.

Вядома Ківа вёў больш складанае палітычнае жыццё, чым проста тупы інструмент для разліву бруду. Ён падзарабляў у такіх праектах, як Сацыялістычная партыя і Апазіцыйны блок, і нават змог атрымаць мандат народнага дэпутата Украіны. Але агульнае ў яго почырку заўсёды адно: украінафобія, еўраскептыцызм, падспуднае паддобрыванне перад пуцінізмам.

Асабліва раскрыўся Ківа пасля поўнамаштабнага ўварвання Расеі ва Украіну ў лютым 2022 года. Тады, загадзя ўцёкшы з краіны ў Маскву, ён пачаў распаўсюджваць капітуляцыйныя заклікі. За дзень да пачатку вайны ён заклікаў РФ і Беларусь вызваліць Украіну ад акупацыі, маўляў, краіна не мае будучыні з-за “неанацысцкага” ўплыву. Акрамя таго, на думку Ківы, якая дарэчы супала з ідэямі Пуціна: украінцы, расейцы і беларусы - адзін народ. Уварванне ён падаваў, як "вызваленне". Аднак на пяты дзень баявых дзеянняў, калі план “Кіеў за тры дні” перажыў фіяска, ён змяніў рыторыку і пачаў званіць аб “трагедыі” дзвюх краін, абвінавачваючы ўкраінскае кіраўніцтва ў нежаданні здавацца на карысць акупантаў.

Уласна пасля гэтага цікавасць ФСБ да Ківы значна знізілася. Ён быў бескарысным, бо раскрылася яго нікчэмная і здрадлівая сутнасць.

Падобна Медведчуку і Царову, Ківа быў з ліку збітых лётчыкаў, а таму і ліквідаваць яго асаблівага сэнсу для ўкраінскага боку не было.

А вось для Лубянкі іх пратэжэ стаў таксічным клопатам. Тут гаворка ідзе пра яго нестабільныя паводзіны, распаўсюджванне параноі, якая палохала іншую расейскую агентуру. Таксама сувязі Ківы з эскортніцамі рабілі дрэнную рэпутацыю для расейскай спецслужбы, якая на ўкраінскім кірунку павінна была працаваць даслоўна з падлам.

Адпаведна, магчыма, была прынятая пастанова падставіць Ківу пад удар. Іншымі словамі зліць, як адпрацаваны матэрыял. Далей не так важна хто выканаў ліквідацыю. Проста такі стандартны лёс спасцігае ўсіх тых, хто становіцца на шлях прагіну пад Лубянку, але ў нейкі момант ператвараецца для іх у бескарысны хломаст.

Тэлеграм-канал «Сито Сократа»