Пакласці дыктатара на лапаткі

Польшча можа дыктаваць Лукашэнку свае ўмовы.

Польшча ўвяла дадатковыя санкцыі праз прысуд Анджэю Пачобуту, які так званы Вярхоўны суд дыктатара пакінуў у дзеянні. Ёсць надзея, што менавіта польскі ўрад стане асноўным лабістам у аднаўленні санкцыйнага ціску на рэжым Лукашэнкі.

Дыктатар зрабіў вялікую колькасць памылак. Калі яму трэба было проста сесці і змоўкнуць, каб пра яго ўсе забыліся, ён працягнуў правакацыі, а зараз дадаў да іх яшчэ і размяшчэнне ядзернай зброі, што толькі пагоршыла сітуацыю для яго.

Каб давесці рэжым да істэрычнага стану, не трэба збіраць ніякіх радаў і кансіліумаў аб увядзенні санкцый. Польшча робіць усё дакладна і ў вельмі кароткія тэрміны. Такім прыкладам было закрыццё памежнага пункта пропуску «Баброўнікі». І тут зусім пляваць, на якія тавары з Беларусі ўведзеныя санкцыі, а на якія не. Калі б гэтага прыкладу пераймала і Літва, рэжым Лукашэнкі ў адзін момант даў бы заднюю. Напэўна, усе памятаюць, як лукашысты сагналі людзей на мітынг супраць закрыцця памежнага пункта. Агонія рэжыму ў гэтыя моманты - вельмі цікавы выпадак: атрымаўшы па шапцы, дыктатар рэзка пераглядае сітуацыю, «адкуль на Беларусь рыхтаваўся напад». І высвятляецца, што і ворагаў у яго няма, і ніхто не нападае.

Цяпер разгледзелі пытанне аб поўным закрыцці мяжы для грузавога транспарту з Беларусі, што з'яўляецца моцным ударам па дыктатары. Па-першае, рэшткі грузаў, якія прыносяць хоць нейкія грошы, перастануць паступаць у кішэні Лукашэнку. Па-другое, гэта ўрэшце ўскладніць абыход санкцый, да якіх, гледзячы праўдзе ў вочы, яны ўжо адаптаваліся. Таксама трэба памятаць, што і Расея частку грузу адпраўляе праз Беларусь, таму закрыццё межаў значна знізіць атрыманне грошай на ракеты, якія запускаюць па жылых дамах ва Украіне.

Вядома, гэта не прывядзе да поўнага прыпынення транзіту. Знойдуцца маршруты, па якіх будуць дастаўляць грузы ў Еўропу. Аднак гэтае ўскладненне лагістыкі, павелічэнне маршруту, а з ім і падаражанне прадукцыі. У гэтым выпадку многія еўрапейскія аматары «санкцыёнкі» мільён разоў падумаюць, ці варта купляць утрая даражэй ці лепш паспрабаваць знайсці аналагі.

Бянтэжыць толькі адзін момант. Безумоўна, Польшча змагаецца за сваіх грамадзян, вызваленне Пачобута з'яўляецца добрым аргументам для ўзмацнення санкцыйнага ціску на рэжым. Але ў гэтым выпадку варта ўлічваць, што ў турмах зараз сядзяць тысячы палітычных зняволеных, сярод якіх героі і лідары нашай апазіцыі. І апошнія навіны жахлівыя: мы не атрымліваем пра іх ніякай інфармацыі, а толькі чуткі. Польшча магла б патрабаваць вызвалення ўсіх беларускіх палітвязняў. Бо ў гэтым выпадку палякі маюць карт-бланш і могуць дыктаваць Лукашэнку свае ўмовы.

Падтрымліваючы Украіну, нельга абысці тэму Беларусі. Дапамагаючы сёння беларускаму супраціўленню, Захад дапамагае і ўкраінцам. Ужо не абмяркоўваецца пытанне аб тым, што Лукашэнка з'яўляецца поўным суўдзельнікам у гэтай вайне, а справа аб вывазе ўкраінскіх дзяцей зрабіла дыктатара яшчэ і ваенным злачынцам, не гаворачы ўжо аб злачынствах супраць чалавечнасці, якія ён здзяйсняе з 1996 года. У вайне, дзе адбываецца супрацьстаянне дэмакратыі і дыктатуры, безумоўна пераможа першая. А каб гэтая перамога была ва ўсёй Еўропе, трэба пакласці на лапаткі і Лукашэнку, што таксама аслабіць Пуціна.

Арцём Чэрнікаў, спецыяльна для Telegram-канала «Баста!»