Расейцам прыляцеў адказ за Адэсу

УСУ доўга не чакалі з адказам.

Мінуў адзін год і дзвесце трынаццаць дзён вайны. УСУ яшчэ крыху прасунуліся на Мелітопальскім кірунку ў бок Вярбовага і баі ідуць ужо на паўночна-заходняй ускраіне гэтага населенага пункта. Гэта добра бачна на сённяшніх картах ISW, піша расейскі блогер, экс-віцэ-прэм'ер Альфрэд Кох у Telegram.

Больш ніякіх змен лініі фронту за дзень не адбылося. У мяне ўвогуле складваецца ўражанне, што вайна зараз ператварылася ў абмен паветранымі атакамі. Абодва бакі бесперапынна запускаюць адзін супраць аднаго беспілотнікі і ракеты, прычым у вялікіх колькасцях.

Учора, абстралялі, напрыклад Адэскі марскі вакзал і гатэль «Адэса», які стаяў побач з ім (які я ведаў яшчэ як Кемпінскі). Гэты гатэль шмат гадоў мазоліў усім вочы і стаў гарадской анты-славутасцю. Пераважная большасць адэсітаў прытрымлівалася той думкі, што:

Гатэль надзвычай вычварны, псуе выгляд і абсалютна бескарысны. Асабліва ў тым месцы, дзе ён стаіць.

Няма ніводнага чалавека, хто ведае як і якім чынам з'явілася ідэя і дазвол на будаўніцтва ў гэтым месцы гатэля.

Добрым тонам у Адэсе было абмяркоўваць калі ж яго нарэшце зруйнуюць (ён шмат гадоў стаяў пусты).

Сёння я размаўляў праз тэлефон са сваім таварышам-адэсітам, які нікуды не з'ехаў і працягвае жыць у Адэсе. Раней, наколькі я памятаю, ён быў цвёрдым прыхільнікам усіх вышэйпералічаных трох пунктаў. Ведаючы гэта, я паспрабаваў скласці ў тым сэнсе, што Гасподзь пачуў вашыя малітвы і паслаў расейскую ракету каб знішчыць гэтую пачвару.

Мой бліскучы жарт не быў ім ацэнены, хоць у яго (як у большасці адэсітаў) выдатнае пачуццё гумару. Ён драўляным голасам паведаміў мне, што адэсіты ўважаюць за лепшае самі вызначаць што рабіць з будынкамі ў сваім горадзе. І калі Пуцін за руйнаванне гатэля, то ён аўтаматычна – супраць. І наогул, падчас учорашняй бамбёжкі ён шмат гадзін праседзеў у падземным гаражы, усю ноч ад выбухаў трэсліся сцены і таму ў яго няма ніякага жадання жартаваць з гэтай нагоды.

Мне стала вельмі сорамна. Гэта быў мне ўрок, як па-рознаму людзі ўспрымаюць адну і тую ж падзею ў мірным жыцці і падчас вайны. Тэарэтычна я гэта разумеў, але вось сутыкнуўшыся з гэтай з'явай на практыцы, высветлілася да гэтага зусім не гатовы і таму сеў у лужыну…

Зрэшты, украінцы не затрымаліся з адказам на расейскія налёты і атакавалі Курск і Крым. У Курску яны разбамбілі будынак абласнога ФСБ, штаб нейкай вайсковай часці і вайсковы аэрадром. А ў Крыме ішоў налёт на Джанкой. Пішуць што ёсць траплянні і чутныя выбухі.

Нагадаю, што Джанкой - гэта ключавы чыгуначны вузел Крыма і яго лагістычнае значэнне для забеспячэння паўднёвай групоўкі расейскіх войскаў (ды і ўсяго Крыма наогул) ніяк не меншае, чым у Крымскага мосту.

З улікам таго, што Токмак і Валнаваха фактычна ўжо знаходзяцца ў зоне дасяжнасці ўкраінскай дальнабойнай артылерыі, такога кшталту атакі на Джанкой могуць вельмі сур'ёзна адбіцца, напрыклад, на забеспячэнні расейскіх частак якія адбіваюць атакі УСУ на Мелітопальскім і Бярдзянскім кірунках.