Відэафакт: Расейцы дзякуюць УСУ
2- 10.11.2024, 17:18
- 7,358
Як украінцы дапамагаюць жыхарам Курскай вобласці.
Валянціна Собалева, Аляксандр Сомаў, Любоў Куракулава, Людміла Бясалава – расейцы, пакінутыя ўладамі Курскай вобласці на волю лёсу. Усю неабходную дапамогу яны атрымліваюць ад украінскіх войскаў, якія кантралююць рэгіён. Іх гісторыі збірае праект «Непатрэбныя Пуціну», створаны, каб паказваць жыццё франтавой Курскай вобласці, паведамляе FREEДОМ.
«Я Собалева Валянціна Цімафееўна, 1949 года нараджэння. Знаходжуся ў цэнтры ў Суджы. Мне тут вельмі цяжка, бо я інвалід першай групы. Мне б пажадана, каб адправілі ў нейкі інтэрнат для састарэлых. У любы. Пажадана, каб і сваякі знайшліся. Можа, яны б мяне неяк некуды вызначылі. Ёсць у мяне пляменнік, ёсць у мяне пляменніца. Стрыечных шмат. Нават у Данецку ёсць стрыечны брат. І ў Кіеве – стрыечная сястра. Шмат сваякоў. Я вось так апынулася тут. І мне вельмі-вельмі тут цяжка. Я не хаджу. Не ведаю, як я проста да гэтага часу яшчэ існую», – расказвае суджанка.
Жыхару Суджы Аляксандру Сомаву 1956 года нараджэння ўкраінскія вайскоўцы прынеслі прывітанне ад жонкі Таццяны. Яна просіць, каб мужа эвакуявалі ва Украіну, ён адмаўляецца.
«Ды не, я пакуль не паеду, таму што мне трэба з домам разабрацца», – кажа мужчына.
І перадае жонцы прывітанне ў адказ.
«Дзякуй! Таццяна, прывітанне! Усё нармальна», – кажа Аляксандр Самоў.
Адшукалі ўкраінскія вайскоўцы ў Суджы і дзвюх сясцёр – Людмілу Бясалаву і Любоў Куракулаву, апошнюю шукае сын Андрэй. Дома яе не было, але сястра запэўніла: яна ў парадку, паехала кудысьці на ровары.
«Усё ў парадку ў нас. Мы ўдзвюх. Зразумелі? З сястрой. Усё ў нас у парадку. Яна старэйшая, я сяджу дома, я ж не бачу добра, і яна ўсім мяне забяспечвае... Хлеба нам не стае. Сёння блінцы напякла, але не ведаю, якія яны атрымаліся. Гатуем у двары на печцы», – расказала Людміла Бясалава.
Жанчына прызналася: не ведала, што ўкраінскія вайскоўцы прывозяць хлеб у мясцовы інтэрнат.
«Дзякуй, хлопцы! Так што напішыце: усё ў парадку. А хлебчыкаў прывезлі б, мы былі б рады. Дзякуй, хлопцы!» – падзякавала суджанка.