Ашуканцы павесілі на менчука два крэдыты, і ён пайшоў па судах, каб не плаціць

Перамогу вырваў з боем.

Тры гады таму жыхару Менска не пашанцавала звязацца з тэлефоннымі ашуканцамі, якія аформілі на яго крэдыты амаль на 10 тысяч рублёў. Перспектыва плаціць яго не задавальняла, аднак банк намагаў, што раскашэльвацца ўсё ж давядзецца. Эпапея скончылася толькі нядаўна - перамогай менчука: суд канчаткова вызваліў яго ад выплат пазык, піша zerkalo.io.

31 траўня 2021 года мужчыне патэлефанаваў чалавек, які назваўся работнікам банка, і расказаў, што на яго збіраюцца аформіць крэдыт. Каб гэтага не дапусціць, трэба паведаміць коды, якія прыйдуць у СМС. Той, хто тэлефанаваў, нават ведаў пашпартныя звесткі менчука.

Мужчына выканаў усе патрабаванні «банкіраў» і выявіў, што на яго імя адкрыты адразу два крэдыты: адзін на суму 4500 рублёў, іншы — на 5400. Грошы адразу зніклі з рахунку, а вось выплачваць пазыкі і адсоткі за іх трэба было ашуканаму менчуку.

Той не пагадзіўся з такім раскладам і звярнуўся ў міліцыю. Была распачатая крымінальная справа паводле ч. 1 арт. 212 КК (Крадзеж маёмасці шляхам мадыфікацыі камп'ютарнай інфармацыі). Мянчук папрасіў прызнаць укладзеныя ад яго імя дамовы з банкам несапраўднымі.

«Крэдытныя дамовы ён не складаў, арыгінал альбо копію пашпартных звестак іншым асобам не перадаваў, не паведамляў нікому свае персанальныя звесткі, логіны і паролі, ПІН-коды і CVV/CVC-коды ад картак, выкарыстоўваў толькі афіцыйныя дадаткі банка, рэгулярна абнаўляў антывіруснае праграмнае. забеспячэнне, не пераходзіў праз падазроныя спасылкі, не ўсталёўваў на свае прылады сродкі дыстанцыйнага доступу», - гаворыцца ў пастанове.

У кастрычніку 2023 года суд заняў бок пацярпелага і вызваліў яго ад неабходнасці расплачвацца за крэдыты. Там пацвердзілі, што мянчук нічога не ведаў пра аформленыя на яго пазыкі і не ўзгадняў іх істотныя ўмовы з банкам, ды і не збіраўся гэтага рабіць. Таксама ў сваёй пастанове суддзя адзначыў, што пазоўнік не праходзіў аўтэнтыфікацыю і ідэнтыфікацыю праз інтэрнэт-банк з выкарыстаннем сакрэтных параметраў, а ў яго няма кампутарнай адукацыі і навыкаў, ён мог папросту не ведаць аб новых схемах махлярства.

Банк, аднак, падаў апеляцыйную скаргу. У абгрунтаванні ўказалі, што перадача персанальных і пашпартных звестак забароненая, а адказнасць за іх захаванасць нясе толькі кліент. У фінустановы настойвалі, што крэдыты былі аформлены згодна з усімі правіламі: пройдзеная працэдура аўтэнтыфікацыі праз МСМ, пацверджаны асабістыя звесткі пазоўніка і прадастаўлена ўся неабходная інфармацыя для залічэння грашовых сродкаў.

29 студзеня 2024 года ў Мінгарсудзе адбылося новае разбіральніцтва. Але банк не дамогся свайго - судовая калегія Мінгарсуда пакінула яго скаргу без задавальнення.

«Довады скаргі аб тым, што перадача персанальных і пашпартных звестак, банкаўскіх картак забаронена банкам і аплатнымі сістэмамі, адказнасць за іх захаванасць нясе толькі кліент, не зняпраўджваюць правільную выснову суда аб адсутнасці ў пазоўніка волі на ўкладанне крэдытнай дамовы», — гаворыцца ў пастанове.