Навукоўцы: Сюсюкаць з малымі карысна для іх развіцця

Зварот да малых з дапамогай лепету ўзмацняе рэакцыі ў іх мозгу.

Кітайскія навукоўцы з Ганконскага ўніверсітэта высветлілі, што зварот да дзяцей ясельнага ўзросту з дапамогай сюсюкання карысны для іх кагнітыўнага развіцця. Даследаванне было апублікаванае ў навуковым часопісе Developmental Science (DevSci).

Дзіцячы лепет або арыентаваная на дзіця гаворка ўяўляе сабой спрошчаную форму мовы, якую выкарыстоўваюць дарослыя пры размове з немаўлятамі. Для яе характэрны больш высокі тон, павольны тэмп, перабольшаная інтанацыя, спрошчаны слоўнікавы запас і структура прапаноў. Уважаецца, што дзіцячы лепет прыцягвае ўвагу дзіцяці, дапамагае авалодаць мовай і ўмацоўвае эмацыйную сувязь паміж дзіцем і дарослым.

Даследаванні паказваюць, што гэты тып гаворкі дапамагае малышам вывучаць гукі і рытмы сваёй мовы, што палягчае ім разуменне і вымаўленне слоў па меры іх росту. Аднак нейронавыя механізмы, з дапамогай якіх дзіцячы лепет спрыяе вывучэнню слоў у малых, былі дрэнна вывучаны.

Аўтар даследавання выкарыстоўвалі функцыянальную спектраскапію блізкага інфрачырвонага дыяпазону (fNIRS) для рэгістрацыі актыўнасці мозгу. У эксперыменце ўзялі удзел 27 малых ва ўзросце ад 15 да 20 месяцаў, а таксама іх бацькі.

Даследаванне паказала, што выкарыстанне дарослымі дзіцячага лепету прывяло да больш высокага тону і павелічэнню канцэнтрацыі ўвагі малых у параўнанні з выкарыстаннем звычайнай размовы, хоць тэсты на распазнанне слоў не паказалі істотнай розніцы ў выніках навучання паміж двума тыпамі гаворкі.

Вынікі функцыянальнай блізкай інфрачырвонай спектраскапіі паказалі, што размова з дзецьмі выклікае значна больш моцныя нервовыя рэакцыі ў левай дорсалатэральнай прэфрантальнай кары і розныя шаблоны ў двухбаковай ніжняй лобнай звіліне.

 Малыя з мацнейшай нервовай рэакцыяй на дзіцячы лепет у гэтых абласцях таксама лепш запаміналі словы. Далейшы аналіз звязаў гэтыя нейронавыя рэакцыі з адрозненнямі ў бацькоўскім тоне паміж дзіцячай і звычайнай гаворкай.