Байдэн рыхтуе два новыя жорсткія захады супраць РФ

Белы дом перагледзеў некаторыя «чырвоныя лініі».

Дасягненні Расеі на фронце ва Украіне прымушаюць Белы дом перагледзець некаторыя так званыя «чырвоныя лініі». Каб супрацьстаяць наступу Расеі ва Украіне, прэзідэнт ЗША Джо Байдэн разглядае два новыя жорсткія контрзахады, піша ў аўтарскай калонцы на The Washington Post аглядальнік Дэвід Ігнейшэс.

Размова ідзе аб тым, каб пакараць Кітай за пастаўку ключавых тэхналогій Маскве і зняць абмежаванні на выкарыстанне Украінай амерыканскай зброі малой далёкасці для нападаў на тэрыторыю Расеі.

«Гэтыя крокі будуць уяўляць сабой значную эскалацыю старанна выверанай палітыкі Байдэна ў падтрымцы Украіны, якая імкнецца пазбегнуць наўпроставай канфрантацыі з Пуціным або яго ключавым хаўруснікам - Сі Цзіньпінам. Той факт, што такія крокі зараз разглядаюцца, паказвае рост занепакоенасці адміністрацыі ўразлівасцю Украіны на полі бою», - адзначыў аўтар.

Указваецца, што асабліва далікатная пагроза новых санкцый супраць Кітая, бо яна ўзнікае ў той час, калі абедзве краіны спрабуюць стабілізаваць свае стасункі.

«Але афіцыйныя асобы ЗША занепакоеныя тым, што Пекін, хоць фармальна і выконвае сваё абяцанне не пастаўляць зброю Маскве, стаў найбуйнейшым памочнікам расейскага абароннага сектара і яго поўнамаштабнага ўварвання ва Украіну», – дадаў аглядальнік.

Адзначаецца, што Кітай з'яўляецца найбуйнейшым пастаўшчыком у Расею 50 «высокапрыярытэтных» тавараў падвойнага прызначэння, а таксама пастаўляе блізу 70% расейскага імпарту станкоў і 90% імпартаванай мікраэлектронікі. Акрамя таго, КНР дае Расеі спадарожнікавыя тэхналогіі, якія могуць мець вызначальнае значэнне для сувязі і нацэльвання пры ўдарах па Украіне.

Аглядальнік дадае, што не менш моцна афіцыйныя асобы ЗША занепакоеныя тым, што Расея засяроджвае войскі і тэхніку на мяжы для нападу на Харкаў і іншыя гарады на ўсходзе Украіны:

«Амерыканская артылерыя і ракеты малой далёкасці маглі б знішчыць гэтыя цэлі, не пагражаючы глыбокімі ўдарамі па Расеі. Але на гэты момант Злучаныя Штаты абмяжоўваюць іх ужыванне ўнутры Украіны, таму яны не могуць нанесці ўдар па буйных расейскіх цэнтрах матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння і збору войскаў проста за мяжой. Але сітуацыя можа змяніцца, бо іншыя краіны NATO ціснуць на Байдэна, каб той аслабіў кантроль».

Аўтар мяркуе, што, магчыма, мы набліжаемся да яшчэ аднаго пераломнага моманту ва Украіне:

«У той час як Кітай усё больш схіляецца да партнёрства з новай дамінуючай Расеяй, Байдэн разважае, ці варта паглыбляць свой хаўрус з Кіевам. Гэта пацягне за сабой новыя рызыкі, але гэта мела б сэнс, калі б гэта магло падтрымаць хісткую Украіну і аднавіць баланс за сталом перамоў, за якім у канчатковым выніку павінна быць уладжаная гэтая вайна».