Ракеты HIMARS - курс на Расею

Як пастанова Байдэна паўплывае на ход вайны ва Украіне.

Прэзідэнт ЗША Джо Байдэн таемна дазволіў Украіне біць па Расеі амерыканскай зброяй. Зрэшты, выключна на тэрыторыі, якая мяжуе з Харкаўшчынай.

У Расеі ўжо істэрыка, там малююць мапы, куды дастануць амерыканскія ракеты. Як гэтая пастанова Байдэна паўплывае на ход вайны і якія высновы з гэтага напрошваюцца – «Апострофу» патлумачыў дырэктар расейскага Цэнтра даследаванняў войска, канверсіі і раззбраення Валянцін Бадрак:

- Увогуле, мы можам казаць аб глыбіні паразы на 250-300 км. 250 - гэта брытанскія крылатыя ракеты Storm Shadow і французскія SCALP. А 300 км - гэта тактычныя ракетныя комплексы непасрэдна амерыканскай вытворчасці, якія можна запускаць з пускавых установак HIMARS.

І насамрэч важна прадэманстраваць, што гаворка ідзе не толькі аб збіцці самалётаў, але і знішчэнні лагістычных цэнтраў, збоі войскаў, камандных пунктаў, у тым ліку тых, што рыхтуюцца да размяшчэння. І калі аб харкаўскай мяжы - гэта амерыканская гісторыя, то Сумшчына або Чарнігаўшчына - гэта ўжо могуць быць брытанскія або французскія ракеты на 250 км далёкасці.

Больш за тое, ва Украіне зараз ёсць брытанскі беспілотнік далёкасцю 1000 км. Гэта гэтак жа цікава і было б вельмі важна з псіхалагічнага пункта гледжання. Гэта значыць, што не толькі ўкраінскія дроны могуць здзяйсняць удары, але і непасрэдна брытанскія. Такім чынам, мы прадэманструем, што сітуацыя паляпшаецца.

Але варта разумець, што ад дазволу біць зброяй па тэрыторыі супраціўніка да атрымання гэтай зброі ў дастатковай колькасці ёсць вызначаная адлегласць. І самі дазволы ўзніклі з усведамленнем заходніх краін, што існуе небяспека прарываў расейскай арды.

Што да самой сітуацыі ў ЗША, то Байдэн пасля шэрагу стратэгічных памылак у 2023 годзе, нарэшце становіцца больш рашучым. І гэтая яго рашучасць, напэўна, абуджаецца дзякуючы трыгерам апанентаў. Ён заявіў пра гэта пасля таго, як Трамп заявіў, што забамбаваў бы Маскву і Пекін, калі б быў прэзідэнтам. Вядома, гэтае перабольшанне. Але экспертныя абмеркаванні гэтай заявы вельмі важныя тым, што Трамп застаецца непрадказальным для ўсіх, у тым ліку і Масквы.

І гэтым ён нават недзе перамагае Байдэна, бо дзейны прэзідэнт з'яўляецца прадказальным палітыкам. А ў гэтай авантурнай вайне не дзейнічае прафесіяналізм і роўнасць пазіцый, а дзейнічае авантурызм пуціна і яго шантаж. І гэтак жа тут падзейнічаў люстраны шантаж Трампа.

Лёд яшчэ цалкам не крануўся і мы ўсё яшчэ бачым супярэчлівыя заявы як з Нямеччыны, так і са Злучаных Штатаў. Магчыма, і Шольц ужо прыняў пастанову. І напэўна на нямецкага канцлера ўплывае той факт, што амаль кожны дзень да дазволаў біць па Расеі далучаюцца новыя краіны. І калі нават не лічыць ЗША і Нямеччыну, то ўжо 13 краін далі свой дазвол біць па Расеі.

І адбылася яшчэ адна эпахальная падзея, якая з'яўляецца нейкай лакмусавай паперкай - гэта адмова Кітая ад удзелу ў Саміце міру ў Швэйцарыі. Гэта азначае, што перамовы цалкам праваліліся на гэтым этапе. І для нас гэта вельмі добрая навіна. Таму што праваліліся перамовы па сцэнары Кітая і Расеі - замарозіць вайну па лініі фронту. І праваліліся менавіта таму, што Захад прадэманстраваў вытрымку і не дапусціў таго, каб за стол перамоў пасадзіць разам злачынцаў пуцінскага рэжыму і прыхільнікаў заходніх каштоўнасцяў. Таму што Пуцін разбурыў сістэму каштоўнасцяў і бяспекі - і садзіцца з ім за стол перамоў было б вялізным дасягненнем пуцінскай кааліцыі.

Аднак адмова Кітая не азначае яго выхаду з гульні. Наадварот, магчымыя два сцэнары. Першы сцэнар мае на ўвазе, што Кітай прытармозіць і будзе спрабаваць дэманстраваць вялікую шчырасць у сяброўстве з Еўропай. Таму што для яго вельмі важнае эканамічнае супрацоўніцтва. Іншы шлях - гэта вялікая канфрантацыя і адкрытыя пастаўкі зброі ў Расею. І мы падыходзім да пераломнага моманту і ў міжнароднай палітыцы, і на полі бою, які мусіць адбыцца да канца гэтага лета. Галоўнае, каб Захад паспеў забяспечыць Сілы абароны Украіны вялікай колькасцю зброі.

Дарэчы, у траўні магутная амерыканская карпарацыя RAND агучыла даклад, у якім былі падкрэсленыя памылкі Захаду наконт пераўзбраення Украіны для наступлення. Напрыклад, лічбы па ракетах. Украіне для таго, каб супрацьстаяць наступу Расеі, трэба 8760 ракет розных тыпаў. А ў нас добра, калі тысяча набярэцца. І гэта вельмі вялікая праблема. А для наступлення трэба 26 тысяч ракет, пры тым, што ЗША здольныя за год вырабіць толькі 14 тысяч.

І зараз Захад нарэшце пачаў усведамляць, у якіх няроўных умовах мы ваюем. І як меў рацыю генерал Валерый Залужны, калі не хацеў таго наступлення, а хацеў атрымаць перавагу ў высокадакладным узбраенні. Нагадаем, Захад хацеў, каб мы да мора праклалі шлях, усеяўшы яго целамі ўкраінскіх абаронцаў. І калі б не генерал Залужны, то мы ў 2024 годзе мелі б паражэнне.

Наконт ініцыятывы французскага прэзідэнта Макрона аб стварэнні інструктарскай кааліцыі яна можа мець вельмі магутныя наступствы ў выглядзе сталага вайсковага кантынгенту асобнай групы краін НАТА на тэрыторыі Украіны. Сёння гэта інструктары, а заўтра - узвядзенне вайсковых баз. Усё гэта ўзаемазлучанае.

Тут трэба разумець, што падрыхтаваць заходнія інструктары нічога не змогуць, хіба што імітаваць. А вось іх прысутнасць вельмі важная. Гэта можна разглядаць як правобраз будучага кантынгенту і будучых вайсковых баз.

Яшчэ адно важнае пытанне - пагадненні аб бяспецы і саміт НАТА. Мы там нічога толкам і не атрымаем у плане гарантый. Але для Украіны ёсць важны момант, які трэба выкарыстоўваць. Нам трэба дабіцца максімальнага ўзроўню вайскова-тэхнічнага супрацоўніцтва. Гэта адзіны жывы і немалаважны момант у гэтых пагадненнях, які можа дазволіць Украіне пераўзброіцца і атрымаць тэхналагічную перавагу. Напрыклад, калі б у нас былі ўкраінскія ракеты з амерыканскімі тэхналагічнымі кампанентамі, то гэта былі б асабліва ўкраінскія ракеты, але яны мелі б, умоўна, далёкасць 1000-1500 км. І гэта дазволіла б знішчаць галоўныя вайсковыя заводы Расеі.