Беларус пазычыў брату $10 тысячаў, але грошай так і не ўбачыў

Нягледзячы на распіску і перамогу ў судзе.

Тры гады таму ў Змітра (імя змененае) адбылася гісторыя, якую ён да гэтага часу не можа забыцца. Усё пачалося з таго, што стрыечны брат, з якім хлопец рос і заўсёды добра меў зносіны, стаў прасіць у яго пазычыць грошы. Спачатку гэта былі невялікія сумы на самыя розныя патрэбы: то на квіток на самалёт, то на нешта яшчэ. Зміцер, ведаючы, што ў брата добрая праца, не надта задумваўся, чаму яму раптам спатрэбіліся грошы, і дапамагаў, піша «Люстэрка».

Сумы, якія хлопец пазычаў, вар'іраваліся, і брат нават вяртаў невялікія часткі пазыкі. Аднак асноўная сума толькі расла і з часам акруглілася да 10 000 даляраў. Брат напісаў распіску на ўвесь памер пазыкі і абяцаў вярнуць грошы.

І абяцаў ён цягам усіх трох гадоў: то заробак затрымалі, то банкамат не працаваў, то прэмію чакае. Вядома, Зміцер пачаў хвалявацца. З чутак, якія да яго дайшлі, высветлілася, што сваяк спусціў значную суму ў покер і павінен быў не толькі яму. Брат пазычаў грошы і ў былой жонкі, і ў калег, і ў сяброў, а ў аднаго чалавека – ажно 100 000 даляраў.

Нервы Змітра не вытрымлівалі. Ён увесь час тэлефанаваў брату, патрабуючы вярнуць грошы. Але той прадаўжаў карміць яго абяцаннямі і адкладаць вяртанне. Калі Зміцер канчаткова зразумеў, што справа дрэнная, ён надумаў звярнуцца ў суд, нягледзячы на маленні брата гэтага не рабіць. Усё ж усяму ёсць мяжа.

Брат спачатку з'ехаў у Азербайджан, потым у Расею, не пакінуўшы за сабой нічога, што можна было б забраць у лік пазыкі. Зміцер звярнуўся ў міліцыю, падаўшы заяву аб махлярстве, але яму адказалі, што складу злачынства не выяўлена – гэта грамадзянскія адносіны. Суд вынес пастанову на карысць героя, але грошай ён так і не ўбачыў.

Цяпер Зміцер стаіць перад праблемай: грошай на рахунках брата няма, маёмасці таксама ў Беларусі ніякай. Ён перамог у судзе, але мала што змянілася. Зміцер застаецца з пытаннем: што рабіць далей.