Пуцін слабее

Што азначае саюз з «бяздарным дыктатарам»?

У абаронным пакце, які расейскі дыктатар Уладзімір Пуцін падпісаў 19 чэрвеня са сваім паўночнакарэйскім калегам Кім Чэн Ынам няма нічога «мірнага». Наадварот, усёабдымнае стратэгічнае партнёрства, узгодненае паміж двума лідарамі падчас візіту Пуціна ў Пхеньян, дэманструе паглыбленне сувязяў паміж дзвюма дзяржавамі-выгнанцамі.

Як гаворыцца ў матэрыяле The Telegraph, Пуцін растлумачыў, што падпісанне пакта паміж Масквой і Пхеньянам з'яўляецца ключавым для супрацьстаяння намаганням ЗША і іх хаўруснікаў насадзіць «нэакаланіялістычную дыктатуру» па ўсім свеце.

У аснове пагаднення ляжыць абавязацельства аб узаемнай абароне, якое патрабуе, каб абедзве краіны прыйшлі на дапамогу адна адной у выпадку нападу. Пасля таго, як Кім Чэн Ын прывітаў падпісанне «мірнага і абароннага» пакта, Пуцін дакладна даў зразумець, што ён прадугледжвае «наданне ўзаемнай дапамогі ў выпадку агрэсіі супраць аднаго з бакоў».

Гэты саюз можна назваць «НАТА для беднякоў». Той факт, што абодва рэжымы палічылі неабходным згуртавацца ў абарону адзін аднаго, сведчыць аб іх фундаментальнай слабасці», - рэзюмуе выданне.

Саюз з «бяздарным дыктатарам»

Сама цырымонія падпісання мела падтэкст савецкай эпохі, калі Масква дапамагла ўстанавіць ва ўладзе дынастыю Кімаў у канцы Другой сусветнай вайны. Паўночнакарэйцы зрабілі ўсё магчымае, каб прадэманстраваць важнасць сваёй антызаходняй дамовы. Старанна спланаваная сустрэча паміж двума лідарамі адбылася перад вялікім банэрам, які абвяшчаў, што «паўночнакарэйска-расейскае сяброўства будзе вечным».

Са свайго боку Пуцін спрабаваў уразіць Кіма, падарыўшы яму лімузін Aurus коштам, большым за 300 тысяч даляраў, вядомы як «расейскі Rolls-Royce».

Але гэтыя відавочныя праявы дыктатарскага спажывання не могуць схаваць той факт, што вайсковае супрацоўніцтва паміж Масквой і Пхеньянам, якое ўзмацняецца, было наладжанае з роспачы, піша выданне.

Нягледзячы на ўсю браваду Пуціна наконт прагрэсу, якога, з яго слоў, дасягаюць яго войскі ва Украіне, строгая праўда палягае ў тым, што расейцы панеслі катастрафічныя страты. Паводле ацэнак заходняй выведкі, колькасць загінулых у расейскіх войнах перавысіла адзнаку 350 000.

Калі Расея сапраўды стала вайсковай звышдзяржавай, каб канкурыраваць з Заходнім альянсам, тады Масква не пайшла б на дамову з «бяздарным дыктатарам» Кімам.

Кіму патрэбныя тэхналогіі

Паўночныя карэйцы яшчэ ў горшым становішчы. Пхеньян адчайна мае патрэбу ў харчаванні, паліве, грашах і высакаякасных тэхналогіях узбраення, каб дапамагчы яму перажыць эканамічныя санкцыі, уведзеныя праз яго праграму ядзернай зброі.

Нягледзячы на гэта, нельга недаацэньваць небяспеку для міжнароднай бяспекі, якую прадстаўляе паглыбленае супрацоўніцтва паміж дзвюма ядзернымі дыктатурамі.

Вайсковая падтрымка, якая надаецца Паўночнай Карэяй разам з Кітаем і Іранам, сталася жыццёва важнай для падтрымкі вайсковых намаганняў Пуціна ў той час, калі расейскаму войску бракуе зброі. З таго часу, як Кім Чэн Ын пачаў больш цесна супрацоўнічаць з Пуціным, адбылося рэзкае павелічэнне паставак паўночнакарэйскіх боепрыпасаў.

Афіцыйныя асобы ЗША паведамляюць, што больш за 10 000 транспартных кантэйнераў, напоўненых артылерыйскімі набоямі, ракетамі і іншым узбраеннем, былі адпраўленыя ў Расею, прычым з верасня па ўкраінскіх цэлях было запушчана, прынамсі, 10 ракет паўночнакарэйскай вытворчасці.

Ракетныя сістэмы Пхеньяна заснаваныя на распрацоўках савецкіх часоў, як і іранскія, што азначае, што іх можна лёгка адаптаваць да расейскіх сістэм агню.

Тое, што Кім Чэн Ын атрымлівае ў абмен на вайсковую падтрымку Пуціна, больш непразрыстае, хоць паўночнакарэйцы не хаваюць свайго жадання развіваць свае касмічныя, ракетныя і ядзерныя праграмы.

Не выпадкова, што неўзабаве пасля вяртання Кіма пасля сустрэчы з Пуціным летась паўночнакарэйцы нарэшце здолелі запусціць свой першы вайсковы выведвальны спадарожнік «Malligyong-1» пасля дзвюх папярэдніх няўдалых спроб. Наяўнасць доступу да такіх спадарожнікаў паляпшае здольнасць Паўночнай Карэі больш дакладна знішчаць сілы апазіцыі сваімі ракетамі.

Пхеньян таксама імкнецца атрымаць доступ да расейскага досведу ў іншых галінах, такіх як найноўшае ўзбраенне, ядзернае ўзбагачэнне і атамная цяга для падлодак.

Спрэчна тое, наколькі тэхналагічнае супрацоўніцтва Пуцін гатовы наладзіць з Пхеньянам, асабліва калі гэта рызыкуе адштурхнуць іншага ключавога хаўрусніка Крамля, Кітай.

«Паколькі заходнія лідары павінны ўлічыць яшчэ адно меркаванне: новы паўночнакарэйска-расейскі абаронны пакт не варта разглядаць ізалявана. Абедзве краіны таксама цесна звязаныя з Іранам і Кітаем, двума аўтакратычнымі рэжымамі, таксама адданымі падрыву заходняга альянсу. І чым цясней яны будуць супрацоўнічаць, тым большую рызыку ўяўляюць для нашай будучай бяспекі», - падсумавала выданне.