The Telegraph: Падзенне Пуціна стала толькі пытаннем часу
15- 25.08.2024, 21:08
- 24,362

Аперацыя УСУ ў Курскай вобласці мае на ўвазе адразу некалькі мэт.
Аперацыя УСУ ў Курскай вобласці - гэты самы эфектыўны наступ за ўсю вайну. Украінская выведка знайшла слабыя месцы расейцаў - спецназаўцы загадзя перайшлі мяжу, каб падрыхтаваць тэрыторыю. Калі 6 жніўня УСУ перайшлі расейскую мяжу - гэта быў хрэстаматыйны прыклад таго, што стратэгі называюць агульнавайсковым манеўрам.
Як паведамляе The Telegraph, Сілы абароны аб'ядналі працу пяхоты, бронетэхнікі, артылерыі і інжынернай тэхнікі, каб разбурыць абарону супраціўніка. Пры гэтым расейскія БПЛА і датчыкі былі аслепленыя сродкамі радыёэлектроннай барацьбы. Парасон супрацьпаветранай абароны закрыў неба над украінскімі вайскоўцамі ад самалётаў РФ.
«Спачатку гэта выглядала як абмежаваны трансмежавы рэйд. Падрыхтоўка вялася ў такой таямніцы, што хаўруснікі Украіны, здавалася, былі ў няведанні, як і яе ворагі. Уладзімір Зяленскі засвоіў урокі контрнаступлення 2023 года, калі Расея скарысталася працяглым перыядам папярэджання, каб пабудаваць паласу мін, калючага дроту і агнявых пунктаў глыбінёй тры мілі. Гэтым разам Украіна заспела расейцаў знянацку», - гаворыцца ў матэрыяле.
Курскую аперацыю можна ўважаць за самую значную перамогу Украіны за два гады. Расейская інфраструктура дэградуе, масты разбураюцца, газавыя ўстаноўкі пашкоджваюцца. Больш аэрадромаў, нафтаперапрацоўчых заводаў і складоў забеспячэння цяпер у радыусе атакі.
Мэты Курскай аперацыі
На думку журналістаў, асноўная мэта палягала ў тым, каб змяніць абстаноўку ўнутры Расеі, зрабіўшы вайну менш прывабнай і настроіўшы ключавыя фігуры супраць Уладзіміра Пуціна.
Акрамя таго, на фоне правальнага леташняга контрнаступлення Украіна мела патрэбу ў павышэнні маральнага духу. Гэтай аперацыяй Зяленскі адным ударам нагадаў украінцам, што яны яшчэ могуць перамагчы.
Такое ж паведамленне атрымалі і хаўруснікі Украіны ў Еўропе і ЗША, некаторыя з якіх пыталіся, ці варта ім увесь час падтрымліваць вайну, у якой, відавочна, немагчыма перамагчы. Цяпер здаецца відавочным, што калі партнёры Кіева па NATO дазволяць выкарыстанне ракет вялікай далёкасці ў Расеі, Украіна працягне дамагацца поспехаў.
Трэцяя мэта гэтага наступлення - адцягнуць расейскія сілы з Украіны. Акрамя таго, важна было захапіць шмат ваеннапалонных, каб потым абмяняць іх на сваіх абаронцаў. Цяпер маці расейскіх прызыўнікоў прасоўваюць працяг абменаў.
Таксама Украіна ўзмацніла свае пазіцыі ў выпадку правядзення перамоваў. Пакуль Расея акупавала кавалкі ўкраінскай тэрыторыі, Зяленскаму мала чым было б таргаваццаа. Цяпер жа з'явілася магчымасць для абмену.
«Усё гэта другарадныя мэты. Зяленскі ведае, што самы надзейны спосаб пакласці канец вайне - зрынуць Пуціна, які мае містычнае жаданне ўстанавіць нейкі пратэктарат над Кіевам, які ён бачыць як радзіму Расеі. Так, Пуціна таксама матывуе голад да энэргетычных запасаў пад Данбасам і ў акваторыі Крыма. Але нават калі б анэксія чатырох украінскіх абласцей была прызнаная, ён не супакоіўся б, пакуль Кіеў не прызнае расейскі суверэнітэт, прынамсі, у замежнай палітыцы», - тлумачыць The Telegraph.
Таму стратэгія Украіны палягае ў тым, каб зрабіць вайну непапулярнай для расейцаў. Усе памятаюць масавыя беспарадкі, якія папярэднічалі вываду войск з Афганістана ў 1988 годзе. Гэтая вайна забрала 15 000 савецкіх жыццяў за дзесяць гадоў, аднак вайна ва Украіне каштуе РФ у дзясяткі разоў больш.
Зрынанне Пуціна
Хоць маці прызыўнікоў, на якіх зараз уплывае Украіна, не стае палітычнай вагі, Кіеў хоча пераканаць расейскіх генералаў і сілавікоў, што выдаткі на вайну з'яўляюцца празмернымі.
Гэта пачалося са знішчэння Чарнаморскага флоту Расеі. Затым Украіна атакавала нафтавыя і газавыя ўстаноўкі, што стала ўдарам па эканоміцы. Далей БПЛА пачалі атакаваць вайсковыя аб'екты па ўсёй тэрыторыі краіны-агрэсаркі - ад Масквы да Мурманска.
«Хутчэй за ўсё, Пуцін не хоча прызнаваць грандыёзнасць здарэння, а менавіта тое, што спецаперацыя па захопе Кіева за некалькі дзён, замест гэтага прывяла да таго, што баі перанесліся на матухну-Расею», - адзначае выданне.
Там нагадалі, што вялікая спакуса ў кожнай вайне - засяродзіцца на перадавой, але гэта памылка. Зрэшты, вынік Першай сусветнай вайны вызначыў менавіта вытворчы патэнцыял.
Паслядоўнасць палягала ў тым, што ў Нямеччыне скончыліся грошы, войскі пачалі паўстанне, кайзер быў змушаны зрачыся ад пасаду, а новы ўрад капітуляваў.
«Грошы ў Расеі яшчэ не скончыліся. Але за межамі буйных гарадоў праблемы спіралепадобнай інфляцыі, дэфіцыту тавараў і працоўнай сілы, бо эміграцыя ўзмацняе ўплыў набору на вайсковую службу і адцягнення рабочай сілы на вайсковую вытворчасць, становіцца немагчыма замаскаваць, нягледзячы на найлепшыя спробы цэнтральнага банка прадставіць свет з аптымістычнымі лічбамі. Многія генералы і алігархі ўбачаць, што Пуцін ізалюе, ганьбіць і разбурае іх краіну ў пагоні за тым, што з'яўляецца не больш чым асабістай апантанасцю, выкліканай чытаннем занадта вялікай колькасці гісторыі падчас каранціну», - рэзюмуюць журналісты.