Эксперты развеялі чатыры міфы пра піва

Разліўное піва смачнейшае і лепшае, чым у бутэльках?

Якое лепш – разліўное або ў алюмініевай бляшанцы? А якія інгрэдыенты выкарыстоўваюцца ў піваварстве? Як кантралюецца якасць вытворчасці? Увогуле, што такое піўны напой і чаму насамрэч ён не адрозніваецца ад піва? «АіФ» разбіраліся ў міфах, якія ўстойліва захоўваюцца ў народзе.

Міф першы: разліўное піва смачнейшае і лепшае, чым у бутэльках.

Гэта адна з самых распаўсюджаных памылак. І быццам бы ўсе ведаюць, што пра смакі не спрачаюцца, але ў гэтай тэме дыскусіі часта набываюць спякотны характар. Для пачатку растлумачым, што якасць залежыць, вядома, не ад тары, а ад тэхналогій, сыравіны, якая выкарыстоўваецца, рэгулярнага кантролю на заводах. Калі на вытворчасці строга выконваюць тэхналогію, то і прадукцыя добрая. Напрыклад, у найбуйнейшых і ўсім вядомых вытворцаў кожны працэс стандартызаваны, вялікая ўвага аддаецца якасці сыравіны і пакаванню, а само піва варыцца на сучасным абсталяванні. Такі падыход дае магчымасць пастаўляць якасную і бяспечную прадукцыю.

Паспрабуем аб'ектыўна прааналізаваць асаблівасці розных відаў тары.

Вядома, на піва ў танках ці кегах вонкавыя чыннікі практычна не ўздзейнічаюць. Гэтая тара абсалютна герметычная і блакуе доступ ультрафіялетавых прамянёў. Але піць напой трэба проста на месцы, што бывае не заўсёды зручна. Разліваць яго ў пластыкавыя бутэлькі, каб данесці дадому, вядома, можна, але гэта ўжо не той каленкор, як гаворыцца.

Алюмініевая бляшанка добрая як сваёй лёгкасцю, так і поўнай ізаляцыяй напою ад навакольнага асяроддзя. Непразрыстая паверхня выключае ўздзеянне сонечных прамянёў, а шчыльныя швы не прапускаюць паветра. Знутры яна пакрытая ахоўным пластом, які засцерагае змесціва ад кантакту з металам.

Наўрад ці хтосьці ў апошні час адчуваў «металічны прысмак» у піва з бляшанкі, але калі гэта і было, то, хутчэй за ўсё, стала вынікам самаўнушэння пад уплывам чутак. Любая алюмініевая бляшанка перш чым патрапіць на паліцы, пройдзе строгі кантроль як мінімум двойчы: спачатку – у вытворцы, а потым – на піваварнай вытворчасці. Так што тэхналагічныя памылкі тут выключаны.

Шкло не патрабуе спецыяльнага пакрыцця – яно і без яго не ўступае ў рэакцыю з півам. Але не выключае ўздзеяння сонечных прамянёў – нават карычневая ўпакоўка. Таму лепш адразу прыбіраць піва ў лядоўню, прычым ставіць яго вертыкальна.

Пластыкавая бутэлька (ПЭТ-тара) лёгкая ў вырабе, што змяншае раздробны кошт напою. Да таго ж яна практычна нічога не важыць, і гэта вельмі зручна пры набыцці.

Сцвярджэнні ў былыя гады, што праз утрыманне газаў і алкаголю піва ўступае ў рэакцыю з пластыкам, утвараючы шкоднае для здароўя чалавека злучэнне дыбутылфталату, даўно аспрэчаныя даследаваннямі навуковых інстытутаў.

І, вядома, не варта забывацца, што на якасць піваварнай прадукцыі таксама ўплывае яе транспартаванне і наступнае захоўванне.

Міф другі: піўны напой – гэта не піва

Увогуле паняцце «піўны напой», замацаванае ў заканадаўстве, – гэта навіна. Такія патрабаванні ўстаноўленыя ў дзейнай рэдакцыі Тэхнічнага рэгламенту «Аб бяспецы алкагольнай прадукцыі» Еўразійскага эканамічнага «звязу», куды ўваходзяць Расея, Казахстан, Беларусь, Арменія і Кыргызстан. Згодна з ім піваварную прадукцыю можна вырабляць з частковай заменай соладу збожжам і (або) збожжапрадуктамі пры ўмове, што іх сукупная маса не перавышае 50% масы соладу, які замяняецца, а маса цукразмяшчальных прадуктаў – не большая за 5% масы соладу, збожжа і збожжапрадуктаў. Менавіта з гэтых прычынаў такая прадукцыя трапляе ўжо ў катэгорыю піўных напояў.

«У выніку не толькі вядомыя і любімыя ва ўсім свеце брэнды піва незаслужана трапілі ў яе, але і айчынныя півавары страцілі магчымасць прапанаваць нашаму спажыўцу новыя, цікавыя рэцэптуры піва, вымушана называючы вынікі сваёй працы напоямі», – мяркуе выканальны дырэктар Асацыяцыі вытворцаў піва, соладу і напояў Вячаслаў Мамантаў.

У асацыяцыі тлумачаць, што піўным напоем піва робяць нават дададзеныя натуральныя араматызатары, напрыклад цэдра цытрусавых. Пры вытворчасці шматлікіх брэндаў выкарыстоўваюць рыс, які дазваляе дасягнуць мякчэйшага смаку. І такая прадукцыя таксама ва ўсім свеце ўважаецца за піва і толькі ў нашай краіне – за піўны напой. Так што палохацца гэтага азначэння не варта.

Міф трэці: піўны алкагалізм

Часта гавораць, што ў нас занадта шмат п'юць піва, а гэта ўсё ж такі алкагольны напой. Хоць калі паглядзець спажыванне ў пераліку на чысты спірт, то высветліцца, што 60% выпітага прыпадае менавіта на моцны алкаголь.

Вядома, у выпадку з любым напоем з градусамі трэба ведаць меру. Або аддаваць перавагу безалкагольнаму піву, якога сёння звычайна даступнае.

Міф чацвёрты: піва, у тым ліку безалкагольнае, робяць з парашку

Атрымаць піва, проста змяшаўшы парашок з вадой, тэхнічна немагчыма. Піваварства – гэта высокатэхналагічная вытворчасць, а сам працэс варэння складаны і старанна вывераны. Ён пачынаецца з адбору якаснай сыравіны, з якой потым атрымліваюць піўное сусла. Потым ідзе зброджванне, даброджванне, фільтраванне, разліў... У буйных кампаніях на кожным этапе вядзецца строгі кантроль захавання тэхналогій, каб пры набыцці ўлюбёнага піва, з якой бы партыі ні была бутэлька, аматар пеннага напою атрымліваў звыклыя смак і якасць.

Тэхналогіі пры гэтым увесь час развіваюцца, і цяпер, напрыклад, хмель на заводы часта пастаўляюць у гранулах – можа быць, з гэтым звязанае хаджэнне ў народзе міфу пра піве «з парашку». Аднак гэта не парашок, а зручная для транспартавання форма хмелю.

У рэцэптуру некаторых гатункаў уключаюць дадаткі – садавіны, цэдры цытрусавых, спецый. Але гэта не значыць, што такое піва не вараць традыцыйным спосабам.

Любое піва, у тым ліку безалкагольнае, вырабляецца гэтак сама, як і звычайнае, і складаецца з чатырох асноўных кампанентаў: вады, хмелю, соладу і дрожджаў. Вытворчасць безалкагольнага праходзіць роўна тыя самыя этапы, што і алкагольнага, толькі ў канцы дадаецца яшчэ адзін – выдаленне алкаголю. Асноўныя тэхналогіі, якія дазваляюць выпускаць піва без градусаў, – перапыненне закісання, выкарыстанне спецыяльнай расы дрожджаў, дэалкагалізацыя і мембраннае фільтраванне. Дзякуючы гэтым метадам у півавараў атрымліваецца захаваць той самы смак.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com