23 снежня 2024, панядзелак, 1:23
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Ларс Айдынгер: Сацыяльныя сеткі не маюць права так называцца

6
Ларс Айдынгер: Сацыяльныя сеткі не маюць права так называцца
ЛАРС АЙДЫНГЕР

Зорка нямецкага тэатра і кіно даў іншыя назвы некаторым з'явам і рэчам.

Зорка нямецкага тэатра і кіно Ларс Айдынгер адчыняе ў Дзюсельдорфе сваю персанальную выставу. Ён не каментуе актуальныя падзеі, называе сацсеткі асацыяльным, а смартфоны – тупафонамі, піша «Нямецкая хваля».

Ён мяркуе, што сацыяльныя сеткі не маюць права так звацца. Правільней было б – асацыяльныя, паколькі яны прыгнятаюць і раз'ядноўваюць, у рэальным жыцці аддаляючы людзей адно ад аднаго. Ды і смартфон – зусім не smart (калі перакладаць як «разумны»), таму што ягонае выкарыстанне прыводзіць да атупення, упэўнены ён.

Ларс Айдынгер (Lars Eidinger) вядомы шырокай нямецкай публіцы перш за ўсё як тэатральны акцёр, які здымаецца ў папулярных і нават культавых («Вавілон Берлін») серыялах, а таксама складаных кінакарцінах, якія прэтэндуюць на прэстыжныя прэміі і ўдзел у галоўных міжнародных фестывалях. Шырокая расейская аўдыторыя ведае яго як выканаўцу ролі цэсарэвіча Мікалая ў фільме Аляксея Настаўніка «Мацільда», што апавядае пра любоўныя стасункі Раманава з балерынай Мацільдай Кшэсінскай.

Тэатральны свет пляскае яму і як актору, і як рэжысёру. На сцэне ён ужо згуляў усё, пра што звычайна мараць акцёры – уключаючы Гамлета ў знакамітым берлінскім тэатры Schaubühne і галоўную ролю ў праграмнай пастаноўцы Зальцбургскага фэсту «Імярэк» («Jedermann»). Аднак творчыя метады Ларса Айдынгера гэтым не вычэрпваюцца.

Ён працуе дыджэем, робіць праекты на тэлевізіі, аднойчы напісаў карціну ўласным целам, стварыў дызайн торбы і гэтак далей. Да яго заўсёды прыкаваная ўвага прэсы. У Нямеччыне ён – зорка. А выстава, якая адкрываецца ў дзюсельдорфскім музеі K21, прапанавала публіцы Айдынгера-фатографа і стваральніка відэаарту.

Ларс Айдынгер. Выстава фатаграфій

Трэба сказаць, гэта не першая ягоная персанальная выстава. Аднак для апісання гэтай цалкам можна выкарыстоўваць прыгожы і ёмісты нямецкі тэрмін «гезамткунстверк». Тут і фатаграфіі, і аб'екты, і відэа-арт, а ў якасці подпісаў да здымкаў – хоку, уласнаручна напісаныя на белых сценах Ёка Тавадай – японскай пісьменніцай, якая жыве ў Берліне.

Фотамастак Ларс Айдынгер на фоне сваіх працаў. Дзюсельдорф, жнівень 2024 года. Фота: Federico Gambarini/dpa/picture alliance

Музей K21 у Дзюсельдорфе – гэта адна з дзвюх арт-прастораў Мастацкага сходу зямлі Паўночны Рэйн – Вестфалія. Тут выстаўленае мастацтва канца XX – пачатку XXI стагоддзя. І выстаўляцца тут – вялікі гонар для любога мастака. Бо тут любяць тых, хто адчувае свой час і бачыць нешта, чаго не бачаць іншыя.

Выстава называецца «Lars Eidinger. O Mensch» (у перакладзе з нямецкай «Mensch» – чалавек). Як ужо напісалі пра яе нямецкія крытыкі, Айдынгер паўстае перад публікай як чалавек, а не як актор, які выконвае ролю. У ягоных здымках мы бачым і яго самога – пачуццёвага, ранлівага, які вельмі ўважліва назірае за светам, прыкмячае дэталі. Паводле словаў самога мастака, мы жывем сёння ў змрочныя часы. Часткова ягоныя фатаграфіі адлюстроўваюць гэты змрок. І ў цэлым не так важна, дзе менавіта была зробленая тая ці іншая фатаграфія. Свет глабальны, межы сцёртыя, людзі роўныя і чыняць аднолькава паўсюль.

У кожным здымку – свая гісторыя і глыбіня. Крыва пакладзеная плітка – прадукт жыццядзейнасці незакончанага чалавека. Спадніца кветачніцы – у кветачку. Па плошчы ў самым цэнтры вялізнага горада бяжыць лісіца. Вельмі шмат убачаных і сфатаграфаваных на смартфон дэталяў, у кожнай з якой сузіральнік убачыць нешта сваё.

Паводле словаў Ларса Айдынгера, фатаграфіі з гледзішча камунікацыі значна цікавейшыя і глыбейшыя за словы. І ён нікому нічога не навязвае. Кожны чалавек, які прыйшоў на выставу, вольны па-свойму адказаць на пытанне, хто ён і хто такія людзі.

Ларс Айдынгер і «вялікая палітыка»

Ніякіх палітычных сэнсаў у свае фатаграфіі Ларс Айдынгер не ўкладвае. Ён проста бачыць жыццё і фіксуе тыя ягоныя праявы, якія яму ў гэты момант часу падаліся цікавымі. Аднак у музеі K21 схільныя меркаваць, што погляд фатографа Айдынгера на навакольны свет – цалкам сабе крытычны.

Яшчэ зусім нядаўна ён быў больш актыўны ў выказванні сваёй пазіцыі. Так, вясной 2022 года Айдынгер падпісаў калектыўны ліст нямецкіх дзеячаў культуры да канцлера Олафа Шольца (Olaf Scholz), у якім змяшчаўся заклік перагледзець пастанову пра ваенную дапамогу Украіне. На пацыфіста Айдынгера, які ў свой час прынцыпова адмовіўся служыць у войску, абрынуўся літаральна шквал крытыкі – з усіх бакоў.

З таго часу ён адмаўляецца каментаваць якія-небудзь актуальныя падзеі. І ў Дзюсельдорфе ён сышоў ад адказу на пытанне DW, ці павінен і ці можа творчы чалавек рабіць палітычныя заявы ці неяк інакш адкрыта дэманстраваць сваю пазіцыю, беручы да ўвагі, што ў апошні час ні адзін культурны івэнт, няхай гэта будзе Берлінале ці documenta, без гучных палітычных заяваў і скандалаў не абыходзіцца.

Напісаць каментар 6

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках