«ЗША могуць даць Украіне каардынаты Пуціна для ўдару «Тамагавкам»»

Мова не пра Маскву, а пра рэзідэнцыі расійскага дыктатара.

Краіна-агрэсар Расія рыхтуе глебу для задзейнічання рэзервістаў у вайне супраць Украіны. «Спецыяльныя вучэнні» могуць праходзіць непасрэдна на полі бою на тэрыторыі суседняй дзяржавы. Але, нягледзячы на тое, што рэзервісты — гэта фактычна неабмежаваны рэсурс, праблема ў яго забеспячэнні ўсім неабходным, пачынаючы ад абмундзіравання і заканчваючы ўзбраеннем. Вораг робіць асноўную стаўку на «мяса», бо яго магчымасці нарошчваць ваенна-тэхнічны патэнцыял крайне абмежаваныя.

Большасць расіян цудоўна ўсведамляе, што ў праблем РФ ёсць імя — Уладзімір Пуцін — і хацелі б як мага хутчэйшага спынення вайны. Сам жа дыктатар сапраўды баіцца ракет «Тамагавк», перадача якіх абмяркоўваецца ў ЗША, і якія могуць быць накіраваныя на цэнтры прыняцця рашэнняў у Расіі. Мова не пра Маскву, а пра рэзідэнцыі крамлёўскага дыктатара, якія могуць стаць законнай мэтай Украіны.

Такую думку ў эксклюзіўным інтэрв’ю OBOZ.UA выказала расійская апазіцыянерка Вольга Курносова.

– Крамль рыхтуецца да абвяшчэння мабілізацыі рэзервістаў для ўдзелу ў вайне супраць Украіны, але маштабная прымусовая мабілізацыя рэзервістаў наўрад ці плануецца. Ці лічыце вы, што гэта нейкі новы крок Крамля да вырашэння праблемы з асабістым складам сваёй арміі? Ці будзе эфект? І галоўнае пытанне — чаму ўзнікла патрэба ў дадатковых сілах, бо ў Расіі працягваецца мабілізацыя, якая дае свае вынікі?

– Значыць, яна дае недастатковыя вынікі. Тое, што будзе адбывацца з рэзервістамі, не будзе мабілізацыяй. Будзе заканадаўчая магчымасць накіроўваць рэзервістаў на спецыяльныя вучэнні за межамі Расійскай Федэрацыі. Уласна, менавіта гэта і дазволіць выкарыстоўваць рэзервістаў і падчас вайны.

Так, такая інфармацыя з’явілася нядаўна, але гэта толькі падкрэслівае, што, з аднаго боку, жывой сілы Пуціну не хапае, а з другога — новай хвалі мабілізацыі ён баіцца, паколькі гэта можа выклікаць хваляванні ў краіне.

– Правільна я разумею, што гэтыя людзі, рэзервісты, будуць на вучэннях, але пры гэтым будуць знаходзіцца на тэрыторыі іншай дзяржавы і браць удзел у рэальных баявых дзеяннях? А яны самі згодныя на гэта?

– Гэта вялікае пытанне. Яны чытаюць навінавую стужку і могуць адрозніць звычайныя зборы рэзервістаў ад спецыяльных збораў. Але я думаю, што ўсё ж такі рэзервісты — не падлеткі і нават не юнакі, таму яны, у цэлым, павінны нешта разумець, хоць, як мы ведаем з гісторыі першай хвалі мабілізацыі, часцей за ўсё пад яе трапляюць людзі, у якіх ёсць матэрыяльныя праблемы або рознага кшталту залежнасці. Калі іх яшчэ не ўсіх пазабівалі, то астатніх падграбуць цяпер.

– Паводле вашых ацэнак, наколькі вялікі аб’ём рэзервістаў можна сёння сабраць дзякуючы такой мабілізацыі?

– На самой справе, амаль любы, то бок вельмі вялікі. Тут пытанне ў іншым: на якую колькасць рэзервістаў у іх хопіць абмундзіравання, тэхнікі, узбраення і гэтак далей. І толькі ў гэтым пытанне. І асобнае пытанне — навошта ім менавіта выкарыстанне на тэрыторыі іншай дзяржавы?

Нагадаю, што акупаваныя тэрыторыі Украіны яны ўключылі ў сваю Канстытуцыю, таму гаворка можа ісці або пра тыя тэрыторыі, якія яшчэ не ўключаныя ў іх Канстытуцыю, або пра іншыя дзяржавы, напрыклад, пра краіны Балтыі.

– Мы бачым, што Пуцін збірае ўсё больш і больш «мяса», а больш «мяса» — больш страт. Чаму Крэмль не можа прыдумаць нейкі іншы, менш затратны спосаб вядзення вайны? Няўжо таленту не хапае?

– Пытанне не толькі ў таленце. Прывяду прыклад. Яшчэ ў савецкі час назіралася праблема з інжынернымі кадрамі. Чаму? Не таму, што не было таленту, а таму, што яшчэ савецкія ўлады вырашылі, што ім выгадней красці ідэі, чым вынаходзіць іх самім. Таму заўсёды атрымваўся такі разрыў. З пункту гледжання тэорыі ў Савецкім Саюзе ўсё было выдатна, а з пункту гледжання практыкі гэта ў асноўным былі ўзоры, скрадзеныя ў іншых краінах. І зразумела, чаму — бо сапраўды танней украсьці, чым праходзіць усе этапы апрабаванняў, эксперыментаў і гэтак далей.

А цяпер красьці часткова стала яшчэ прасцей, таму Пуцін ішоў гэтым шляхам. Але калі санкцыйны механізм уключыўся па поўнай схеме, высветлілася, што рабіць нешта сапраўды новае складана. Да таго ж, частка савецкіх заводаў засталася, у тым ліку на тэрыторыі Украіны, а частка проста развалілася падчас перабудовы. Многія былі прыватызаваныя і перапрафіляваныя. Таму аднаўляць ваенную вытворчасць цяпер не так проста.

Тым больш, што падчас Другой сусветнай вайны многае было атрымана дзякуючы ленд-лізу, у першую чаргу ад Злучаных Штатаў, якія пастаўлялі ўзбраенне ў Савецкі Саюз. І не толькі ўзбраенне, але і шмат матэрыялаў і кампанентаў. Без ленд-лізу ў Савецкага Саюза не было б такой колькасці зброі, якая дазволіла б перамагчы Гітлера. Так што нават тады не атрымалася, а ўжо тым больш складана цяпер.

– На вашу думку, што сёння ўяўляе для рэжыму ў Расіі найбольшую небяспеку — каласальныя страты на фронце, усеагульная мабілізацыя ці проста эканамічны крызіс? Ці, можа, сёння шараговы расіянін, як і раней, гатовы цярпець?

– Як мы бачым паводле апытанняў грамадскай думкі, нават у Расіі 80% расіян хацелі б міру амаль што сёння, у крайнім выпадку заўтра. А ўсё астатняе — гэта дэталі. Таму нейкіх асаблівых людаедаў у краіне назіраецца максімум 20%. Расіяне выдатна разумеюць, адкуль бяруцца ўсе гэтыя праблемы — недахоп бензіну, і тое, і другое, і пятае, і дзясятае, і, вядома, эканамічныя складанасці. Яны разумеюць, што імя гэтым проблемам — Уладзімір Пуцін.

І пакуль адзінае, што іх утрымлівае ад нейкіх пратэсных дзеянняў, — па-першае, нявызначанасць, хто прыйдзе замест Пуціна, а па-другое — страх, што ўсіх пасадзяць.

Дарэчы, звярнула б вашу ўвагу яшчэ і на тое, як нервова рэагуюць расійскія ўлады на разгляд у ПАРЕ пытання прысутнасці там дэлегацыі расійскай апазіцыі. Учора (14 кастрычніка. — Рэд.) ФСБ прызнала ўвесь антываенны камітэт тэрарыстамі і ўзбудзіла супраць іх справу па экстрэмісцкім артыкуле, нешта кшталту антыдзяржаўнага перавароту. Па гэтай справе ўжо фігуруюць 23 чалавекі. Ідзе гаворка прыкладна пра тых людзей, якія ўдзельнічалі ў перамовах з ПАРЕ.

Гэта паказвае, чаго сапраўды баіцца рэжым, — легітымацыі расійскай апазіцыі, у першую чаргу ў Еўропе; ён баіцца «Тамагавкаў» Трампа. Дастаткова сачыць за дзеяннямі ФСБ і за інтэрв’ю Пяскова, і становіцца больш-менш зразумела, чаго яны баяцца больш за ўсё.

– Вы фактычна адказалі на пытанне, якое я хацела вам задаць, — наконт «Тамагавкаў». Ці сапраўды ў Крамлі дапускаюць, што Украіна можа ўдарыць гэтымі ракетамі па цэнтры прыняцця рашэнняў, напрыклад па Маскве?

– Навошта ж па Маскве? Ёсць рэзідэнцыі Уладзіміра Пуціна. Як мы чыталі ў розных матэрыялах, была няпісаная дамоўленасць, паводле якой Злучаныя Штаты не дзяліліся з Украінай разведданымі пра месцазнаходжанне Пуціна, але ж могуць і падзяліцца.

Чаму я кажу, што не абавязкова Масква? Бо ў Пуціна шмат рэзідэнцый, і ў розны час ён бывае ў розных з іх. Таму цэнтр прыняцця рашэнняў у дадзеным выпадку — не Масква, а месца, у якім Пуцін знаходзіцца ў дадзены момант.

– Такім чынам, калі і калі-небудзь Украіна атрымае «Тамагавкі», ці можа гэта стаць стрымлівальным фактарам для Пуціна?

– Безумоўна. Бо «Тамагавкі» могуць даляцець амаль да любой кропкі Расіі. Іншая справа, што, вядома, вакол рэзідэнцый Пуціна стаяць амаль усе «Панцыры», якія ёсць на ўзбраенні ў расійскай арміі. Але тым не менш — мала што. Тут ужо шмат што залежыць ад цэлага шэрагу прычын. Чаму «Тамагавкі» так небяспечныя? Як мы ведаем, яны ляцяць даволі нізка, і іх даволі цяжка выявіць.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com