«Давайце жыць дружна» тут не працуе»
23- 29.11.2025, 20:25
- 22,570
У гэтым раёне Мінска ДАІ выклікаюць па 15 разоў на дзень.
У «Новай Баравой» жыццё кіпіць. Раён забудоўваецца, у новыя кварталы па новых дарогах заязджаюць новыя жыхары. Але нешта застаецца старым: без канфліктаў абысціся атрымліваецца не ва ўсіх. Аднам патрэбна больш паркавальных месцаў, другім — парадак каля дома і каб ДАІ пакаралі ўсіх, хто таго заслугоўвае, а трэцім не дае спакою ружовы Mustang, піша Onliner.
Па 15 выклікаў ДАІ на дзень
Днямі партал pristalica.by апублікаваў цікавую статыстыку ДАІ Мінскага раёна. Аказалася, з 20 кастрычніка па 20 лістапада ад жыхароў «Новой Баравой» паступіла звыш 450 скаргаў на няправільную паркоўку. У сярэднім гэта па 15 скаргаў на дзень. І раён жа не такі вялікі, а многія дваровыя паркоўкі тут — за шлагбаумамі. Дык адкуль столькі парушэнняў?

— Я думаю, наша праблема нават не ў інфраструктуры, а ў псіхалогіі, — адзначае жыхар «Новой Баравой». — Вы думаеце, тут паркоўкі не хапае? Хапае, кожны, хто сумняваецца, можа прыехаць, прагуляцца — ён знойдзе месца ў любы час сутак. Ёсць дваровыя паркоўкі, ёсць месцы, арганізаваныя ўздоўж вуліц, ёсць некалькі адкрытых парковак і мноства шматузроўневых паркінгаў. Зірніце туды — процьма свабодных месцаў. Але месца на паркінгах — платнае, і да паркінга трэба ісці, а хочацца, каб машына стаяла каля пад’езда. Адкрытыя паркоўкі — таксама ўбаку, а некаторыя ўжо сталі платнымі, таксама быў скандал. І хай ад некаторых кварталаў да гэтых парковак — толькі дарогу перайсці, сутнасці гэта не змяняе. На дваровай паркоўцы за шлагбаумамі будзе тварыцца чорт ведае што, а праз дарогу на адкрытай паркоўцы будуць свабодныя месцы. Але ж гэта трэба дарогу перайсці.
— А шлагбаумы — няўжо яны вырашаюць праблему?
— Як яе вырашыш?.. Ну, зачыніліся з усіх бакоў шлагбаумамі, каб ніхто чужы не прыехаў. Але ў квартале пад 650 кватэр — як вы думаеце, колькі аўтамабіляў у суме ў ўсіх жыхароў гэтага квартала? І колькі трэба паркавальных месцаў, каб усе яны маглі строга паводле ПДР паставіць свае аўто каля сваіх пад’ездаў? І якой павінна быць плошча дваровай паркоўкі, каб гэта стала магчымым? Трэба побач з кожным домам закатваць у асфальт футбольнае поле — зразумела, ніхто гэтым займацца не будзе.
Шлагбаумы хіба што лакалізуюць праблему. Каб потым у дваровых чатах ніхто не пісаў, маўляў, панаехалі чужыя на паркоўку. Усе ведаюць, што панаехалі свае, і парушаюць таксама свае. Паркуюцца па баку жылой забудовы — па-мойму, у нас у раёне гэта ўжо перасталі лічыць парушэннем, бо дзіцячыя двары ж усе схаваныя з другога боку дамоў. Стаяць на месцах для людзей з інваліднасцю або на месцах для зарадкі электрамабіляў. Потым пачынаюцца высвятленні ў чатах: хто гэта зрабіў — і пагрозы выклікаць ДАІ. Часто і выклікаюць — усе бачылі статыстыку. І ў чатах — паверце — яе ўжо сто разоў абмеркавалі і дружна пасмяяліся.
— А вось што шлагбаумы дакладна робяць, дык гэта ствараюць праблемы тым, хто на двор не прэтэндуе, але па нейкіх прычынах хоча туды заехаць. Трэба вам свежага хлеба купіць або рыбы на абед, а да крам вы не праедзеце — шлагбаум. І заехаць кавы выпіць часта праблема — шлагбаум. Зразумела, людзі знайшлі выхад: стаяць уздоўж вуліцы. Іншыя гэта бачаць і таксама паркуюцца — вуліца заставленая машынамі. І ўсе ігнаруюць знакі, што забараняюць прыпынак і стаянку. Яксьці вясной або летам ДАІ пачала прыязджаць на гэтую вуліцу з эвакуатарам, прычым рэгулярна: кожны дзень па некалькі разоў. Тады стала больш строга. Хаця ўсё адно гэтыя меры працавалі слаба: пакуль забіралі першую машыну, ва ўсіх чатах ужо падымаўся шум, і астатнія хутка раз’язджаліся. І само сабой, ДАІ з’язджала, а машыны вярталіся.
— Але калі людзі выклікаюць ДАІ, значыць ім не ўсё адно. Парадку становіцца больш?
— Ды як сказаць, скандалаў больш — гэта дакладна. Не памятаю, каб хоць адным вечарам можна было прайсці па паркоўцы квартала і не ўбачыць парушальніка. Іх заўсёды поўна, і часта на гэта не звяртаеш ніякай увагі. Ну, бо дзіцячыя двары і праўда ўбаку, месцаў усім і сапраўды не хапае, а адправіць усіх на паркінг — справа невдзячная. Але ёсць прынцыповыя людзі, і па-свойму яны маюць рацыю. Вось толькі ў дваровых чатах такая прынцыповасць найчасцей становіцца нагодай для насмешак, як было, напрыклад, пасля вашай публікацыі пра два электрычныя Porsche на месцы для інваліда. Абмеркавалі, пасмяяліся, так што збоку нават не адразу зразумееш, хто вінаваты: той, хто паркаваўся з парушэннем, ці той, хто гэта сфатаграфаваў.
«Калі я дзесьці не там прыпаркавалася — гэта заўсёды заўважаюць»
Іншая жыхарка «Новой Баравой», з якой журналістам удалося пагаварыць, распавяла, што для яе канфлікты з суседзямі з-за паркоўкі сталі звычайнай справай.
— Праблема ўсіх новых раёнаў адна і тая ж: не хапае паркавальных месцаў. У нас на два пад’езды выдзелена 26 месцаў, а ўвечары да нас прыязджаюць вадзіцелі з усіх суседніх дамоў, бо шлагбаумаў на ўездах на нашу паркоўку няма. Пытанне падымалі, але, як нам сказалі, у нас скразны праезд, таму шлагбаумаў не будзе. Хаця было б выдатна, бо цяпер усе гэтыя дамы яшчэ далёка не цалкам засяленыя, у маім пад’ездзе — толькі ў пару кватэр заехалі жыхары. А што ж будзе, калі ўсе засяляцца?
— А паркінгі не вырашаюць пытанне?
— Я магу параўнаць з іншым новым раёнам — у мяне там жыве сяброўка. Дык вось, у іх паркінг побач з домам: можна з акна ўключыць аўтазапуск машыны, якая стаіць на паркінгу. А ў мяне паркінг, вядома, недалёка, я разумею, што можна прайсціся. Але пагадзіцеся, узімку хочацца сесці ў цёплую машыну.
— А суседзі, выходзіць, праяўляюць прынцыповасць?
— Суседзі — гэта асобная тэма. Яны сочаць за парадкам, і іх можна зразумець, але, з другога боку, хочацца і нейкага разумення, бо ў ўсіх адна і тая ж праблема. А некаторыя даходзяць да абсурду. Скажам, у выпадках, калі я прыпаркавалася на тратуары, але там, дзе ідзе будоўля і няма дарогі, машына стаіць каля плота. Ці калі машына стаіць з боку пад’ездаў. Плюс у мяне даволі яркая машына, яна не можа злівацца з асфальтам. Таму калі я дзесьці не там прыпаркавалася — гэта заўсёды заўважаюць, нават калі побач будуць іншыя стаяць з парушэннямі. Выклічуць ДАІ менавіта на мяне, выклікаюць нават у 3 гадзіны ночы. Гэта мая праблема і мой галаўны боль. Мяне ўжо інспектары ведаюць і ведаюць, што суседзі скардзяцца менавіта на мяне. Я заплаціла дастаткова штрафаў, а суседзі не супакойваюцца. Нават калі мая машына стаіць нармальна, яны жартуюць, маўляў, ружовая машына прыпаркавана па правілах — можна спаць спакойна. Даходзіць да таго, што сачаць, з якога і па які час мая машына дзе стаяла. Увогуле, так, канфлікты здараюцца часта.