10 снежня 2025, Серада, 12:41
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Пуцін не разумее, чаго ён хоча

2
Пуцін не разумее, чаго ён хоча

Крывае зазяркалле «мірных планаў».

Блізкасць заканчэння вайны ва Украіне — тая кропка, вакол якой круцяцца працэсы высокай сусветнай палітыкі. Адміністрацыя прэзідэнта ЗША рухаецца да святкавання Каляд і, паводле чутак, прывязвае заключэнне мірнай здзелкі менавіта да гэтай даты. Шчыра кажучы, сама ідэя выстаўлення нейкіх каляндарных дат можа выглядаць прывабнай для абывальніцкага асяроддзя, але яна далёкая ад сапраўднай развязкі. Урэгуляванне вайны цяпер упіраецца ў мноства няпростых момантаў.

Хоць мірныя прапановы Трампа скараціліся да 20 пунктаў, яны па-ранейшаму ўтрымліваюць пазіцыі, несумяшчальныя з суверэнітэтам украінскага народа, з захаваннем прынцыпу непарушнасці межаў у пасляваеннай Еўропе і дзейснасцю міжнароднага права ўвогуле.

Замарозіць баявыя дзеянні яшчэ не значыць урэгуляваць канфлікт. Гэта яшчэ не азначае выкарчоўванне каранёў праблемы і наданне сапраўднага выратавання. Да таго ж краіна-агрэсар сама яшчэ не хоча заканчэння крывавай вакханаліі, абумоўленай фетышызаваным культам пашырэння. Пуцін коштам любых страт імкнецца атрымаць кантроль над «гістарычнымі землямі Данбаса». Пра якую гісторыю ён вяшчае — няма ні яснасці, ні зразумеласці. Гістарычна Данбас — большую частку сваёй гісторыі Дзікае поле — транзітная зона для дзясяткаў народаў, якія тут не ўкараняліся.

Любы пісьменны гісторык пацвердзіць: Пуцін не разумее, чаго ён хоча. Па стане на снежань 2025 года пуцінцы ўжо ўтрымліваюць кантроль над гістарычным Данбасам, тады як украінскі бок кантралюе тыя часткі Данецкай вобласці, якія не адносяцца да рэгіёна «Данбас». Таму было б важна данесці да Крамля: вашыя крывавыя лапы ўжо ўзялі Данбас пад часовый кантроль, і фронт праходзіць за яго гістарычным контурам.

Пазначаны момант надзвычай важны, бо агаляе хібнасць тэрытарыяльных прэтэнзій Пуціна, пра якія ён распавёў Трампу. Адпаведна, патрабаванне ад Кіева вывесці войскі з усёй Данецкай вобласці азначае ісці на паводдзі ў гістарычна-геаграфічнага збочэнца. Да таго ж заклік да вываду ЗСУ раўназначны заахвочванню дэпартацыі ўкраінцаў з іх гістарычных земляў. Немыслімныя захады для дэмакратычнага свету.

У юрыдычным плане кантроль РФ над усёй Данецкай вобласцю парушае тэрытарыяльную цэласнасць Украіны, падобная форма набыцця земляў з’яўляецца катэгарычна крымінальнай і не можа быць прызнана. Спроба схіліць Кіеў да такога кроку не толькі маніпулятыўная, з прававога пункту гледжання антыканстытуцыйная і стварае міну запаволенага дзеяння. Сёння Пуцін патрабуе аддаць гістарычныя землі Данбаса, а заўтра, зыходзячы з прэцэдэнту, запатрабуе аддаць яму Паўночны Казахстан, а то і ўвогуле вярнуць Аляску.

Атрымліваецца, што прэзідэнт Трамп падстаўляе саму Амерыку, прасоўваючы бязасноўныя хацелкі Масквы. Найбольш адэкватным было б перамір’е па лініі цяперашняга праходжання фронту. Але максімалісцкія ўльтыматумы расіян блакуюць такую мадэль. Бо Пуцін хоча атрымаць тэрыторыі перамоўна-злачынным шляхам. Жадае рэалізаваць у ХХІ стагоддзі палітыку замірэння агрэсара і адмяніць лініі межаў 1945 года.

Асознаючы айсберг праблем, што нарастаюць, лідары Еўропы маюць мэту распрацаваць сустрэчны мірны план, які спыніў бы расійскую драпежніцкую вайну, умацаваў існуючую міжнародную архітэктуру і даў свету шанец выбрацца з нарастаючай хаатызацыі.

Украіна павінна мець надзейныя гарантыі захавання сваёй дзяржаўнасці, і толькі тады з’явяцца вартыя даверу прыкметы аздараўлення міжнародных адносін. Інакш свет будзе закладнікам логікі крывых люстэрак: калі глабальныя гульцы караюць не крыўдзіцеля, а ахвяру агрэсіі.

Тэлеграм-канал «Сіта Сакрата»

Напісаць каментар 2

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках