Вялікабрытанія стварае «Атлантычны бастыён» супраць Расіі

Як будуць абараняць Атлантыку?

Адказ на гэтае пытанне — у артыкуле журналіста BBC Пола Адамса. Падаем яе тэкст цалкам:

У цёмных водах ля заходняга ўзбярэжжа Шатландыі вузкі падводны глайдэр, быццам тарпеда з крыламі, апускаецца ў акіянічную глыбіню і хутка знікае з вачэй.

Гэта SG-1 Fathom, і ён шукае чужынцаў.

«Глайдэр патрулюе глыбіні акіяна і слухае, ці няма паблізу праціўнікаў», — тлумачыць кіраўніца праграмы Fathom Кэці Рэйн.

Яна мае на ўвазе такіх праціўнікаў, як расійскія падводныя лодкі, што ўтайком дзейнічаюць у брытанскіх водах або побач з імі і, як падазраюць, узаемадзейнічаюць са шпіёнскімі суднамі, якія складаюць карты жыццёва важных для Аб’яднанага Каралеўства падводных кабеляў і трубаправодаў.

Fathom вырабляецца нямецкай кампаніяй Helsing, а Каралеўскія ВМС Вялікабрытаніі цяпер яго выпрабоўваюць. Апарат рухаецца бясшумна, а яго датчыкі пастаянна збіраюць інфармацыю.

Яго распрацавалі для патрулявання на працягу многіх месяцаў, каб ён дзейнічаў аўтаномна разам з дзесяткамі іншых глайдэраў, выкарыстоўваючы праграмнае забеспячэнне, навучанае на падставе акустычных даных, сабраных цягам дзесяцігоддзяў.

«Глайдэр апрацоўвае і ідэнтыфікуе пагрозы хутчэй, чым мы маглі гэта рабіць раней», — кажа Рэйн.

Калі Fathom акажацца эфектыўным, ён, хутчэй за ўсё, стане часткай «Атлантычнага бастыёна» — сеткі дронаў, ваенных караблёў і разведвальных самалётаў, прызначанай для абароны жыццёва важнай падводнай інфраструктуры.

У панядзелак Міністэрства абароны Вялікабрытаніі прадставіць элементы «Атлантычнага бастыёна». У сваёй заяве яно адзначыла, што гэтая праграма з’яўляецца «непасрэдным адказам на аднаўленне росту актыўнасці расійскіх падводных лодак і іншых глыбакаводных апаратаў».

Паводле даных брытанскага ўрада, за апошнія два гады колькасць расійскіх суднаў, што пагражаюць водам Аб’яднанага Каралеўства, узрасла на 30%. Расія са свайго боку заяўляе, што паводзіць сябе правакацыйна не яна, а брытанскі ўрад.

У верасні парламенцкі камітэт па стратэгіі нацыянальнай бяспекі заявіў, што ў яго «няма ўпэўненасці» ў тым, што Брытанія забяспечаная дастатковымі сродкамі для абароны падводных кабеляў, і папярэдзіў, што напад на іх можа прывесці да «катастрафічных збояў» у працы жыццёва важных фінансавых і камунікацыйных сістэм.

А ў лістападзе расійскае акеанаграфічнае судна «Янтар», якое падазраюць у складанні карт брытанскіх падводных кабеляў і трубаправодаў, свяціла лазерамі ў пілотаў Каралеўскіх ВПС, якія назіралі за яго рухамі каля брытанскіх марскіх межаў.

Міністр абароны Джон Хілі назваў гэтыя дзеянні «вельмі небяспечнымі» і адзначыў, што «Янтар» неаднаразова заходзіў у выключную эканамічную зону Вялікабрытаніі.

Разам з нарвежскім калегам Турэ Сандвікам Хілі падпісаў абарончае пагадненне «Лунна Хаус», каб сумесна паляваць на расійскія падводныя лодкі і абараняць падводную інфраструктуру. Хілі заявіў, што час не чакае: «Гэта пагроза, якая хутка змяняецца, і таму яна патрабуе хуткай рэакцыі з боку Аб’яднанага Каралеўства».

З брытанскага боку за гэтую складаную задачу адказвае першы лорд Адміралцейства, генерал сэр Гуін Джэнкінс.

Ці паспявае Брытанія за праціўнікам, які не абвясціў вайну, але ўкладвае ў гэта шмат сродкаў і паводзіць сябе ўсё больш агрэсіўна, выкарыстоўваючы ўсё больш складаныя сродкі?

«Нягледзячы на выдаткі на вайну ва Украіне для [Расіі], яны працягваюць укладваць сотні мільярдаў долараў у свой падводны флот», — сказаў генерал.

«У Атлантыцы мы ўсё яшчэ наперадзе, але наша перавага не такая вялікая, як мне хацелася б. Нас даганяюць, і мы змагаемся за тое, каб працягваць апярэджваць расіян», — дадаў ён.

Не ўсе падзяляюць гэты аптымізм. Прафесар Пітэр Робертс, эксперт па сучасных канфліктах у Каралеўскім Аб’яднаным інстытуце абаронных даследаванняў (RUSI), кажа, што новая стратэгія брытанскага флоту гладка выглядае на паперы, але ў параўнанні з рэальнасцю яна — як «памада на свінні».

Вялікабрытанія, кажа ён, «занядбала» сваю адказнасць вартаўніка заходняй Атлантыкі пасля Другой сусветнай вайны, і цяпер Каралеўскія ВМС «спрабуюць знайсці спосаб выглядаць пераканаўча» перад тварам пагрозы, якая «паслядоўна нарастала апошнія 20 гадоў, але… урад і флот усё адно яе ігнаравалі».

«У Каралеўскіх ВМС няма караблёў, каб выконваць гэтую задачу бесперапынна або пераканаўча, і флот спрабуе кампенсаваць іх недахоп дронамі, якія таннейшыя і могуць ахапіць геаграфічныя зоны, за якія адказвае флот, замест новых караблёў», — дадае прафесар Робертс.

«На значнай частцы воднай прасторы Вялікабрытаніі Расію пакуль ніхто не стрымлівае, а гэта стратэгія толькі спрабуе наверстаць даўно ўпушчанае», — адзначае ён.

Расійскі пасол у Нарвегіі Мікалай Корчуноў заявіў, што пагадненне «Лунна Хаус» стварае пагрозы бяспекі для Расіі і «павышае верагоднасць небяспечных інцыдэнтаў, як непраднамернага, так і правакацыйнага характару».

Аднак брытанскія вайскоўцы кажуць, што яны добра ўсведамляюць небяспекі і працуюць з абароннай індустрыяй, каб ім супрацьстаяць.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com