Дарагі Дональд, я пішу вам з лазенкі
17- Ганна Гін
- 17.07.2025, 16:06
- 13,006
Украінцы не могуць чакаць 50 дзён.
Тэорыя "шасці поціскаў рукі" у сучасным свеце вымяраецца, мусіць, сотняй рэпостаў, парай тэгаў і гугл-перакладчыкам...
Вашынгтон, Белы дом, спадару Дональду Трампу.
Дарагі Дональд. Мяне завуць Ганна, і я пішу гэты ліст з Украіны, з Харкава, з лазенкі, у якой хаваюся з сабакам і папугам ад расейскіх ракетаў і беспілотнікаў. У горадзе прагрымеў ужо дзявяты выбух, я лічу.
Так атрымалася, што да пачатку абстрэлу я глядзела навіны,і ўцякаючы ў лазенку, не выключыла тэлевізар. Адсюль я не бачу карцінку, але добра чую гук. Транслююць вашу гутарку аб чарговай адтэрміноўцы санкцый. Яшчэ на 50 дзён.
Не ўпэўненая, што дажыву да гэтай даты, таму вырашыла напісаць цяпер.
Ведаю, што буду выглядаць наіўна і нават смешна, быццам дзіця, якое адпраўляе канверт у Лапландыю, Санта Клаусу. Ну і няхай.
Я дарослы чалавек, мне амаль 52 гады, і я даўно не веру ў цуды. Але калі чалавецтва навучылася ствараць сэрца на 3D-друкарцы, то чаму б не дапусціць, што прэзідэнт ЗША прачытае ліст украінскай жанчыны. Бо гэта значна прасцей.
Я набіраю гэты тэкст у тэлефоне. Адной рукой я гладжу сабаку, які страшэнна нервуецца праз грукат за вакном, другой друкую. А яшчэ мне даводзіцца ўвесь час перарывацца і глядзець Telegram-каналы, у якіх паведамляюць, куды дакладна ляціць расейскі Shahed. І пакуль ён ляціць не ў мой раён, я працягну.
Дарагі Дональд. Ніколькі не прымяншаю вашых ведаў у галіне гісторыі, геаграфіі і паліталогіі,але дазвольце мне вельмі коратка апісаць сённяшнія падзеі вачыма ўкраінца - не чыноўніка, не дыпламата, не прадстаўніка якой-небудзь партыі.
Калі абысціся двума словамі, без усялякіх хітраспляценняў, то нас забіваюць. Менавіта так. І калі лічыць толькі “вялікую вайну”, то сёння нас забіваюць ужо 1238 дзень запар. Ракетамі, авіябомбамі, беспілотнікамі. Дзяцей, жанчын, старых і лепшых мужчын, якія абараняюць свае дамы.
Мне б вельмі хацелася расказаць вам пра кожнага цудоўнага чалавека, якога прыйшлося хаваць за гэтыя 1238 дзён, Дональд. Але непрыстойна адбіраць у прэзідэнта столькі часу.
Часу сапраўды мала. Магчыма, яго няма зусім - цяпер у Telegram-канале паведамілі, што адзін з расейскіх беспілотнікаў накіраваўся ў мой раён.
Але я скончу, я хутка.
Літаральна тры кароткія прапановы, якія я хацела б перадаць вам ад украінцаў. Прабачыце, што бяру на сябе такую адказнасць.
Першае. Няма і ніколі не існавала ніводнай прычыны для расейскага тэрору супраць маёй краіны. Ні гістарычнай, ні геаграфічнай, ні палітычнай.
Другое. Рана ці позна мы ўсё роўна пераможам. Нават калі яшчэ шмат каму з нас, нават і мне, давядзецца загінуць. Мы такая нацыя, найвышэйшая каштоўнасць для нас - свабода.
Трэцяе. Вы, як прэзідэнт самай магутнай дзяржавы, здольныя дапамагчы нам захаваць тысячы жыццяў.Не пазаўтра, не праз тыдзень, не праз 50 дзён. Сёньня.
Паверце, гэта ўвогуле нічога не будзе каштаваць. Таму што неацэнна. Выйдзеце ў эфір, спадар прэзідэнт, і скажыце праўду. Назавіце жорсткую, жахлівую, нічым несправакаваную вайну Расеі супраць Украіны жорсткай, жахлівай, нічым несправакаванай вайной. Назавіце ілжывы крамлёўскі рэжым ілжывым, а вайсковага злачынца Пуціна – вайсковым злачынцам.
І свет пачне мяняцца.
Мне здаецца, самая галоўная ў жыцці ўгода - гэта ўгода з сумленнем.
P. S. Я ўсё яшчэ сяджу ў лазенцы, хаваюся з сабакам і папугам ад расейскіх ракетаў і беспілотнікаў. Я пішу гэты ліст з Украіны, з Харкава. У горадзе прагрымеў ужо 17 выбух, я лічу.
Ганна Гін, «Фейсбук»