У беларусаў з'явілася падстава для аптымізму
11- 12.08.2025, 14:53
- 25,650
Улюбёны пісьменнік Лукашэнкі параўнаў Расею з «курыцай, якой адсеклі галаву».
Часам чытаць імперскіх аўтарытэтаў - адно задавальненне. Кагадзе Аляксандр Дугін выліўся песімістычным для РФ сцэнаром.
Уладзімір Пуцін сваім указам абвясціў Расею «дзяржавай-цывілізацыяй». Гучыць пераканаўча, але што гэта такое растлумачыць ніхто не можа, піша «Салідарнасць».
Вельмі папулярны ў расейскіх турба-патрыётаў вайскова-палітычны тэхнолаг Аляксей Чадаеў піша:
«З цяжкасцю падбіраючы словы, мы выкацілі формулу «дзяржава-цывілізацыя». У рамках чысціні разумення варта было б патлумачыць, чым павінна валодаць «дзяржава-цывілізацыя» такім, чаго няма ў «звычайнай» дзяржавы, ацаніць, ці ёсць у нас шуканае і ў якім яно стане…
Галоўны парадокс нашай прэтэнзіі на статус «дзяржавы-цывілізацыі» - яна мае сэнс толькі ў тым выпадку, калі мы пакажам здольнасць да самаарганізацыі і калектыўнага дзеяння «па той бок» уласна «дзяржавы». Адзін такі інстытут у нас сапраўды ёсць, але наўрад ці ім можна ганарыцца: гэта, у шырокім разуменні, «АУЕ» («арыштанцкі ўклад адзіны» – назва і дэвіз расейскай крымінальнай субкультуры – с.).
Вось ужо з царквой, да прыкладу, вялікае пытанне - ці жыццяздольная яна ў яе сённяшнім выглядзе без апоры на дзяржаву і па-за ёй. Пра астатніх няма чаго і казаць - яны ўсе без дзяржавы проста не жыхары»
Гэта, між іншым, словы не нейкага апазіцыянера-ліберала, а сябра кадравага рэзерву прэзідэнта РФ і лідара меркаванняў у асяроддзі прыхільнікаў уварвання ва Украіну. Гэта значыць Чадаеў пры ўсёй яго «рускамірскасці ў вострай форме» нават у здольнасці РПЦ існаваць без дзяржпадтрымкі сумняваецца. Правільна робіць, дарэчы кажучы.
Можна, вядома, было б гэта спісаць на прыватнае меркаванне асобнага скептыка. Але да дыскусіі падключыўся Аляксандр Дугін, чые кнігі, як мы цяпер ведаем дзякуючы Time, у бібліятэцы Аляксандра Лукашэнкі на самым ганаровым месцы.
Гэты філосаф-цемрашал пацвердзіў высновы Чадаева: «Цалкам дакладна... у нас [гэтая тэма] наогул не распрацаваная».
Увогуле, у аднаго з ключавых пуцінскіх тэзісаў з’явіліся нечаканыя апаненты. Але ўлюбёны пісьменнік правадыра Беларусі на гэтым не спыніўся і апісаў Расею ў зусім ужо нечаканым кантэксце:
«Калі курыцы адсякаюць галаву, яна працягвае бегаць. Калі краіна, грамадства, галіна страчвае сэнс, яны працягваюць рабіць усё, што і раней. Але ўжо неяк не так.
СССР перыяду перабудовы - гэта такі бег з адсечанай галавой. Яшчэ ёсць усемагутнае палітбюро, КПСС, ёсць стратэгічная трыяда, ёсць поўны кантроль над вялізнымі тэрыторыямі уключаючы Казахстан, Украіну, Грузію, Азербайджан, Арменію, Малдову, Прыбалтыку (ніякага эксклаву ў Калінінградзе), Казахстан. Усё пад кантролем. А галавы няма. КДБ ёсць. А вось галавы няма, на жаль.
Апошнія гады Расейскай імперыі тое ж самае. Цар ёсць, але мазгоў, на жаль.
Вось нешта мне здаецца, што нешта падобнае насоўваецца на нас».
Вы ўжо там вызначыцеся: «дзяржава-цывілізацыя» ці «курыца», якой ці то адсеклі галаву, ці то вось-вось адсякуць.
Але вельмі характэрна, што нават самі імперцы ўсведамляюць: Расея - гэта абалонка без утрымання.
А для беларусаў гэта падстава. Адным - задумацца, ці варта рабіць стаўку на саюзніцтва з такой... субстанцыяй. Іншым - для аптымізму.