Лукашэнку засталося толькі паказваць карты

З кітайцамі цяпер было крыўдна.

Учора хтосьці водзіў важнага кітайскага госця ў асобны кабінет, каб паказаць яму карты, адкуль на Кітай Польшай рыхтавалася нападзенне праз беларускую мяжу. Ну а што яму было рабіць? Толькі карты паказваць і засталося.

Бо ўся знешнепалітычная стратэгія ў развязанні памежнага пытання складалася ў тым, каб Кітай прымусіў палякаў адкрыць мяжы.

Беларускае міністэрства як бы замежных спраў прыдумала ім увесь алгарытм дзеянняў. Кітайскі міністр мусіў быў строга насварыцца на палякаў. Палякі — прызнаць сваю няправату, пакаяцца і адкрыць мяжу.

Міністэрству як бы замежных спраў — падаць справаздачу пра зробленую працу. Каб хтосьці мог сказаць у тэлевізары: я ж казаў, што яны нікуды не дзенуцца, усё роўна адкрыюць мяжу. І растлумачыць пра сваё цэнтральнае геапалітычнае месцазнаходжанне ў самым цэнтры Еўропы.

Пагадзіся, гэта быў выдатны план. Надзейны, як швейцарскі гадзіннік. Што там магло пайсці не так? Але нешта пайшло не так. Пасля таго як кітайскі міністр замежных спраў пабываў у Польшчы, мяжа чамусьці не адкрылася. Нават дзіўна.

Відаць, беларускі тэлевізар ім кепска тлумачыў пра поўны калапс еўрапейска-кітайскага гандлю без беларускай мяжы. Яны проста, напэўна, не зразумелі пра разрыў усіх сусветных гандлёвых сувязяў. Не ўсвядомілі, што закрытая беларуская мяжа будзе мацнейшая, чым пошліны Трампа.

І ладна, палякі. Што з іх узяць? Яны беларускага тэлевізара ніколі разумець не ўмелі. Каб умелі, дык пасля ўсяго, што ім беларускі тэлевізар распавядаў, даўно б ужо калапсавалі ўсёй польскай эканомікай адразу.

Але вось з кітайцамі цяпер было крыўдна. Да іх жа хтосьці з адкрытай душой і светлай верай у бязвыплатныя інвестыцыі. Ім жа простай рускай мовай у беларускім тэлевізары было сказана:

«Мая Кітай друг. Польшча крыўдзіць не мая. Польшча крыўдзіць кітайскіх сяброў. Дрэнны, дрэнны Польшча. Мая Кітай абараняць, Кітай мая дапамагаць: мяжу адкрываць. Мая, Кітай спяваць, смяяцца, Польшча плакаў».

Увогуле, як спяваецца ў старадаўняй кітайскі народнай песні: радасць прыйшла ў мой, таму што радуецца мой беларускі сябра. Ці гэта была індыйская народная песня? Хто іх разбярэ.

Карацей, што тут незразумелага? Усе геапалітычныя расклады раскладзены. Бяры, карыстайся і рабі, шо табе кажуць.

Хоць, магчыма, усё ж такі тут вінаваты моўны бар'ер. Ці, можа, яны там у сябе ў Кітаі не ўвесь беларускі тэлевізар глядзелі. Ну, усякае ж бывае. Народ, вядома, вялікі, але ж кітайцы. Што з іх узяць?

Таму хтосьці ўчора вось усе гэтыя геапалітычныя тэзісы тлумачыў кітайскаму госцю асабіста праз персанальнага перакладчыка. Каб ужо да кітайскага госця дайшла ўся беларуская стратэгія вырашэння памежнага пытання.

Праўда, неясна, што рабіць, калі кітайцы і пасля персанальных тлумачэнняў не зразумелі ўсіх геапалітычных раскладаў. Бо іншай стратэгіі вырашэння пытання ў кагосьці ўсё адно няма.

Тэлеграм-канал «Письма к дочери»

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com