Перадапошні «давод каралёў»
1- 8.09.2025, 12:01
- 7,358
Расія відавочна блефуе.
Калі ўдар па будынку Кабміна Украіны быў не наступствам падзення абломкаў збітага БПЛА, а наўмыснай атакай (што больш верагодна), то вайна выйшла на новы ўзровень — удары па цэнтрах прыняцця рашэнняў. Перадапошні «давод каралёў».
Накладзём гэта на відавочную ІПСО з картай акупацыі Адэскай і Мікалаеўскай абласцей, на фоне якой з’явіўся перад СМІ Герасімаў, законапраект аб пастаяннай мабілізацыі ў Дзярждуме, хлусня расійскага Генштаба пра поспехі летняй кампаніі, інфармацыйнае вяртанне ядзернага «Бурэвесніка», ужорстканне рыторыкі Пуціна пра «першапрычыны» і іншую дэманстрацыю рашучасці ваяваць доўга і да пераможнага...
Цяпер пакладзём (менавіта пакладзём!) на гэта фактычную рэцэсію эканомікі РФ, змяншэнне яе бюджэтнай базы, мэтанакіраваныя ўдары Украіны па энергетычных аб’ектах агрэсара, вытворчасць Кіевам уласных далёкабійных ракет, узмацненне ціску Еўропы і ўсё меншую прастору для любові да Пуціна ў Трампа…
Сюды ж — прыніжальныя падбрэхванні Пуціна палітычным заявам Сі ў ШАС і прымазванне да ваеннай магутнасці Кітая на парадзе. Пры гэтым відавочная зацікаўленасць Пекіна не даць РФ прайграць, але і не даць ёй стаць пераможцай (хіба што — піравая перамога), трымаць яе на кароткім павадку…
Колькі б ні пыжыўся Крэмль, агульны баланс для яго ўсё больш становіцца адмоўным. Гэта прымушае блефаваць і павышаць стаўкі пры дрэнных картах у руках. Нашы карты яму таксама невядомыя, інакш не давялося б распускаць свой паўлінні хвост, агаляючы курыны задок. То бок сама кампанія запалохвання праціўніка сведчыць пра тое, што растуць яго страхі і сумневы ў магчымасцях.
Да чаго я ўсё гэта? Да таго, што вайна ўвайшла ў тую стадыю, калі прайграе не той, у каго менш зброі або грошай, а той, у каго першымі здадуць нервы. Спадзяюся, на Банкавай і ў Вашынгтоне ўмеюць гуляць у покер.
Сяргей Гармаш, «Фэйсбук»