«Твітэрная» вясна - 2013

Акцыі пратэсту пракаціліся па Турцыі, Бразіліі, Інданезіі.

1968 год аказаў глыбокі ўплыў на дзесяткі гадоў, якія рушылі за ім.

Цяжка адназначна сказаць, калі менавіта з'явілася паняцце «дух 68-га», як і прадбачыць, ці напіша гісторыя нешта падобнае пра 2013-ы. У любым выпадку сёння мы становімся сведкамі важных пераменаў. У бліжэйшыя дзесяцігоддзі свой след пакінуць падзеі, якія адбываюцца, у першую чаргу, як следства глабальнага крызісу 2008 года. З аднаго боку, капіталізм праходзіць чарговае выпрабаванне, з другога - дзякуючы інтэрнэт-рэвалюцыі доступ да інфармацыі стаў лягчэй і «танней», і гэта, па ўсёй бачнасці, зменіць многае, піша «Vatan».

Першымі звярнулі на сябе ўвагу падзеі на вуліцах Францыі пасля крызісу, які ўспыхнуў у 2008 годзе. Далей паўстаў рух Occupy Wall Street у Нью-Йорку і практычна адначасова - «арабская вясна». Выступленні, аналагічныя акцыям, якія не сціхалі пад уздзеяннем фінансавага крызісу ў Іспаніі і Грэцыі, перакінуліся і на іншыя дзяржавы. Адчуўшы свабоду ў сацыяльных медыя, перш за ўсё ў Twitter, новае пакаленне стала дамагацца таго ж у рэальным жыцці!

Але не толькі мы апынуліся пад уплывам гэтага патоку, які ў нашай краіне выліўся ў падзеі ў парку Гезі. Адначасова аналагічныя акцыі праходзяць у іншых гарадах Турцыі, Бразіліі, Інданезіі... Першым кідаецца ў вочы наступнае падабенства: пратэсты ахапілі краіны, якія «развіваюцца», але гэтым агульныя рысы не абмяжоўваюцца. Што тычыцца прычын выхаду людзей на вуліцы ў кожнай з гэтых краін, яны нявінныя. Пратэстныя акцыі пачыналіся з такіх паведамленняў, як высечка дрэў у парку Гезі, павышэнне кошту праезду ў аўтобусе на 10 цэнтаў у Бразіліі, адмена дзяржаўнага субсідзавання коштаў на паліва ў Інданезіі...

Хоць рэакцыі ўладаў адрозніваюцца, рэфлексы ў адказ ва ўсіх гэтых дзяржавах падобныя. Калі перавага аддаецца прымяненню сілы і жорсткаму падаўленню пратэстаў, незадаволенасць толькі нарастае. Ва ўсіх трох краінах назіраецца адзін сцэнар - фармуецца «аснова», на якой узнікаюць зусім новыя патрабаванні, якія выходзяць за межы першапачатковых прычын масавых хваляванняў. У Турцыі прэтэнзіі эвалюцыянавалі ва «ўмяшанне ў жыццё грамадзян», у Бразіліі акцыі ператварыліся ў апратэставанне карупцыі і высокіх выдаткаў на будаўніцтва стадыёнаў для чэмпіянату свету па футболе. У Інданезіі жа да жорсткай рэакцыі прывёў той факт, што рост коштаў на паліва на 44% адаб'ецца на ўзроўні коштаў практычна ва ўсіх сферах жыцця грамадства.

Вядома, свабода - гэта не адзінае патрабаванне пратэстоўцаў. У працэсе глабалізацыі ўзнікае змяненне парадку размеркавання даходаў, якое цягне за сабой пэўныя грамадскія наступствы. Новае пакаленне імкнецца і да большай долі ўзрослага глабальнага дабрабыту. Аднак зноў жа гэта звязана не з жаданнем стаць багацей, а з імкненнем быць вальней!

Калі аўтары палітыкі па кансерваванні ранейшых метадаў кіраўніцтва здольныя гэта ўсвядоміць, «твітэрная вясна» можа перайсці ў лета. Калі ж яны будуць спрабаваць кіраваць новым светам пры дапамозе старых спосабаў, то неўзабаве магчымы наступ «твітэрнай зімы». Але, нават калі будзе «зіма», не засмучайцеся, вада заўсёды знаходзіць свой шлях!

Пераклад: Inosmi.ru

Фота: globalpost.com