Ігар Малчанаў: «Клубы у нас не развіццём займаюцца, а распілоўваннем бюджэту»

Намеснік дырэктара «Юнацтва» Ігар Малчанаў падзяліўся меркаваннем аб размеркаванні фінансавых сродкаў у беларускім хакеі.

«Грошы знайсці можна. Як - крыху пазней скажу. Але для пачатку трэба прынцыпова пераканаць, а ў большасці выпадкаў проста прымусіць кіраўнікоў клубаў надаваць юнацкаму хакею належную ўвагу. Нядаўна прачытаў інтэрв'ю былога калегі дырэктара «Кераміну» Аляксандра Ляцецкага. Вельмі спадабалася, што ён прызнаў: клуб мог па гэты дзень жыць, калі б не зрабіў велічэзную памылку - не ігнараваў стварэнне ўласнай школы замест гульні ў паддаўкі са СДЮШАР Бяляева.

Ці паглядзіце, што дзеецца цяпер у Магілёве, дзе клуб быў цэхавым падраздзяленнем ААТ «Хімвалакно». У Салігорску - структура ў форме ЗАТ. Стварылі кантору, якая, як ім здаецца, развівае хакей. Але не дзіцяча-юнацкі, увага да яго - на ўзроўні плінтуса. Тое ж вось-вось можа адбыцца і ў Жлобіне.

Рашэнне пра неабходнасць стварэння пірамід на чале з клубамі, якія маюць у складзе арэну і школу, было прынятае на вышэйшым дзяржаўным узроўні яшчэ ў 2005-м. Але, як правільна заўважана, у большасці выпадкаў піраміды ў нас перавернутыя. І цалкам згодны з Беражковым: клубы ў нас не развіццём хакея займаюцца, а распілоўваннем бюджэту. Вельмі хочацца верыць, што новая рэдакцыя ўказа аб падтрымцы гульнявых відаў спорту нарэшце скончыць з гэтай практыкай. Калі раней кантралюючымі іх выкананне органамі былі ўказаныя Федэрацыя хакея Рэспублікі Беларусь і Мінспорту, то цяпер - Камітэт дзяржкантролю. Усё, жарты скончыліся. Вось мяне выклікаў наш гендырэктар і паставіў задачу: распісаць, як і на што будзе выдаткаваны мільярд, што належыць школе да канца года - тыя самыя 15 адсоткаў клубнага бюджэту, якія школам - вынь ды пакладзі. Форма, турніры, зборы і гэтак далей. Цяпер вось канец ліпеня, а ў нас ужо даўно пачалі працу ўсе ўросты. Праводзяцца загарадныя кэмпы, ідзе праца на лёдзе на абедзвюх арэнах. І так павінна быць усюды, а не так, як часта ў нас здараецца: у сярэдзіне красавіка школы сканчаюць працу і раскачагарваюцца зноў толькі да сярэдзіны верасня. Гэта ж амаль паўгода прастою! Дзіця за гэты час элементарна адвыкне стаяць на каньках. Прамы шлях да дыстрафіі юнацкага хакея», - цытуе Малчанава «Прессбол».