«Дзіда ліцвінская стаяла ля Масквы»

У Калядны пост 1370 года вялікі князь Альгерд здзейсніў свой другі паход на Маскву.

Увосень 1370 маскоўскія князь Дзмітрый Іванавіч зноў нападаў на Цвер, што стала прычынай другога паходу князя Альгерда на Маскву. Разам са старым князем у паход рушыў ягоны брат Кейстут, Міхаіл Цвярскі, смаленскі князь Святаслаў са сваім войскам.

На пачатку зімы аб'яднаныя харугвы прыйшлі да Масквы. Восем дзён доўжылася асада Крамля, пасля якой быў заключаны мір.

Згодна з «Хронікай Быхаўца», князь Дзмітрый падарыў Альгерду золата, срэбра, футры собалю ды іншыя каштоўнасці.

Вялікі Князь Літоўскі, прыняўшы багатыя дарункі на знак прымірэння, сказаў вялікаму князю маскоўскаму: «Хоць мы з табой замірыліся, але мне інакш зрабіць нельга, і павінен я да твайго горада Масквы сваю дзіду прыхінуць, і тое адзначыць, што князь вялікі літоўскі і рускі і жамойцкі Альгерд дзіду сваю да Масквы прыхінуў».

І сеўшы на каня ды ўзяўшы ў рукі дзіду, пад'ехаў да горада, і дзіду сваю да сцяны прыхінуў, і, ад'язджаючы назад, сказаў гучным голасам так: «Князь вялікі маскоўскі, памятай пра тое, што літоўская дзіда стаяла ля Масквы!»