Уласнікі дома каля Драздоў: будзем жыць у шалашах

Жыхары прыватнага дома ў Лебядзіным усталі на абарону сваёй зямлі і маёмасці.

Дом, дзе жывуць 11 чалавек, збіраюцца зносіць. Уласнікі супраць высялення на ўмовах забудоўшчыка. Яны лічаць, што маюць права на грашовыя кампенсацыі і дзве кватэры ў новабудоўлі. Забудоўшчык сцвярджае, што гэта злоўжыванне правамі і наўмыснае зацягванне тэрмінаў. Справа дайшла да суда, піша tut.by.

Тэрыторыя будучай элітнай забудовы «Алімпік Парк» абгароджана, праехаць на былую вуліцу Ржавецкую можна толькі праз металічную браму. Дом нумар 77 — апошні якія падлягае зруйнаванню. Усе астатнія будынкі ў гэтай частцы былой вёскі Ржавец ужо зруйнавалі з зямлёй. Вакол на ўсю моц вядуцца земляныя працы.

— Пра зруйнаванне пагаворвалі ўжо гадоў 20, — распавядае гаспадыня дома Галіна Ігнатовіч. — І ўвесь гэты час нам не дазвалялі што-небудзь будаваць ці перарабляць. У 2004 годзе вёска стала часткай Менска, і ў 2014 годзе нам паведамілі пра адабранне зямлі пад патрэбы горада. Менгарвыканкам даручыў ТАА «Тапас» рэалізаваць маёмасныя правы ўласнікаў зруйнаваных дамоў.

Дом 1973 года пабудовы, 116 «квадратаў». Не шыкоўны катэдж, вядома, але і не хатка з выгодамі ў двары. У ім дзве кухні, два санвузлы, пяць пакояў і два асобныя уваходы. У доме пражываюць практычна чатыры сям'і — пенсіянеры Галіна Ігнатовіч і яе былы муж Іван Ігнатовіч (13 гадоў у разводзе), два сына з нявесткамі і дзецьмі. Летась па гэтым адрасе зарэгістравалася і новая жонка Івана Ігнатовіча — усяго прапісана 11 чалавек. Дом знаходзіцца ў долевай уласнасці сябраў сям'і: 1/3 належыць Галіне Ігнатовіч, 1/6 Івану Ігнатовічу, па ¼ Аляксандру і Канстанціну Ігнатовічам (сыны).

Участак па менскіх мерках велізарны — 22 соткі. На ім некалькі даволі старых хлявоў, гараж, тры прыгрэбнікі. Зямля не прыватызаваная, знаходзіцца ў прыватным пажыццёвым валоданні з правам пакідання ў спадчыну. Паводле ацэнкі праектнага інстытута «Белгіпразем», праведзенай у 2014 годзе, сума страт уласнікаў ад зруйнавання дома (рынкавы кошт) склала бы 192 тысячы даляраў.

Жыхары дома № 77 сфармулявалі свае патрабаванні: падаць двум уласнікам, Галіны Ігнатовіч і Івану Ігнатовічу, грашовыя кампенсацыі сумай, што адпавядалі б кошту іх доляў у доме, які падлягае зруйнаванню, а сем'ям сыноў вылучыць дзве кватэры агульнай плошчай не менш як 120 м2 у новабудоўлях у Цэнтральным або Першамайскім раёнах Менска.

— Кампенсацыя грашыма задаволіла б і мяне, і майго былога мужа, — гаворыць Галіна Канстанцінаўна. — Мы змаглі б нарэшце раз'ехацца. Нам жа прапануюць перасяліцца з ім і яго новай жонкай у адну кватэру. Вы ўяўляеце сабе, якое гэта будзе жыццё? Пазабіваемся!

Аднак забудоўшчык з такімі ўмовамі не згодны і лічыць, што кампенсацыя для ўсіх уласнікаў жылля павінна быць аднолькавай: або грошы, або кватэры.

— Прэрагатыва на права растлумачваць указ №58 ёсць толькі ў Савета міністраў альбо ў падначаленага яму органа, то ёсць у Дзяржаўнага камітэта па маёмасці, — кажа Галіна Канстанцінаўна. — Дык вось, у Дзяржкаммаёмасці, куды мы звярнуліся за тлумачэннямі, лічаць, што кожны з удзельнікаў долевай уласнасці можа па свайму выбару скарыстацца любым са спосабаў рэалізацыі правоў, прадугледжаных у пунктах 4 і 5 указа №58, незалежна ад волевыяўлення іншых удзельнікаў агульнай долевай уласнасці на дадзены аб'ект нерухомай маёмасці. Гэта значыць нашы патрабаванні правамерныя. «Тапас» проста ігнаруе той факт, што ў нашым выпадку гаворка ідзе не аб адным, а аб чатырох уласніках з доляй у агульнай уласнасці.

— Нас папярэдзілі, што калі мы не зменім нашы патрабаванні і не напішам заяву на атрыманне трох двухпакаёвых кватэр у доме па вуліцы Ратамскай, 7, то будуць праблемы, — кажа Святлана, нявестка Галіны Канстанцінаўны. — Мы падумалі і гэта заяву напісалі. Але цяпер «Тапас» сцвярджае, што мы ад гэтых кватэр адмовіліся. Цяпер нас тыкаюць гэтымі заявамі, маўляў, мы і самі не ведаем, чаго хочам.

— У паведамленні ад забудоўшчыка нам прапанавалі скарыстацца адным з двух відаў кампенсацыі: або грошы, або кватэры па вул. Солтыса, 86, вул. Выгоцкага, 54, праспект Газеты «Звязда», 69. З гэтага ж ліста мы даведаліся, што пасля паўторнай ацэнкі «Белгіпразема» ад 2016 года сума стратаў, то бок, кошт дома, паменшыўся на 25 адсоткаў, да 145 тысяч даляраў... Прабачце, але рынак не так асеў за два гады. Чаму астатнія дамы на вуліцы не патаннелі, а наш — патаннеў? Мы не супраць зруйнавання, але нам патрэбна справядлівая ацэнка. Мы гэты справаздачу не бачылі і ў руках не трымалі, а без яе ніхто не зробіць ацэнку дакладнасці гэтага кошту. Таму мы нават у судзе не можам яе абскарджваць. Можна зрабіць незалежную ацэнку, але, мы ўпэўнены, што суд яе не прыме пад увагу.

Ад прапанаванай кампенсацыі ўласнікі адмовіліся. Забудоўшчык звярнуўся ў суд Цэнтральнага раёна з іскам аб высяленні сябраў сям'і Ігнатовічаў з выдаваннем іншага жылога памяшкання. Суд палічыў, што іскавыя патрабаванні падлягаюць задавальненню.

— Паводле пастановы суда Цэнтральнага раёна ад 1 снежня 2016 нас павінны «рассяліць» у тры двухпакаёвыя кватэры ў дамах па вул. Выгоцкага, 133, вул. Русіянава, 46, пр. Газета Звязда, 69 — дзве кватэры б/у і адна новая. Агульная плошча выдадзенага жылля складае 151 м2. Хоць на момант вынясення рашэння ў доме было прапісана 11 чалавек. Такім чынам, ТАА «Тапас «абавязана даць ва ўласнасць кватэры з агульнай плошчай не менш за 165 м2 (па 15 м2 на кожнага сябра сям'і). Суд не ўбачыў яшчэ аднаго чалавека, які быў прапісаны ў доме з 10 лістапада 2016 (жонку Івана Іванавіча Ігнатовіча), а вынес пастанову 3 снежня 2016.

«Тапас» абвінаваціў нас «у наўмысным зацягванні тэрмінаў выбару спосабу і сумы кампенсацыі страт». Але праблема не ў нас, а ў тым, што забудоўшчык трактуе закон у патрэбнай яму інтэрпрэтацыі, скажаючы яго сэнс. Меркаванне Дзяржкаммаёмасці, дзяржоргана, які даў тлумачэнні, суд не прыняў пад увагу, ён прыслухоўваецца да довадаў забудоўшчыка.

Абсурднасць сітуацыі яшчэ і ў тым, што мы нават не прысутнічалі на пасяджэнні суда. Мы пра яго не ведалі — паштальён проста не можа даставіць нам пошту — забудоўшчык узвёў высокі плот і ўсталяваў браму, якая перыядычна зачыняецца.

Пракуратура Цэнтральнага раёна нас падтрымала і накіравала касацыйны пратэст у судовую калегію па грамадзянскіх справах Менскага гарадскога суда з просьбай скасаваць пастанову суда і накіраваць справу на новы разгляд у суд першай інстанцыі, бо «судовае рашэнне па ўказанай справе з'яўляецца незаконным, неабгрунтаваным і падлягае скасаванню».

Суд Цэнтральнага раёна вырашыў выселіць нас у гэтыя неліквідныя кватэры. У Менскім гарадскім судзе нас не пачулі. Суд 12 студзеня 2017 года мы прайгралі.

У нас застаецца адзіная надзея — Вярхоўны суд. Хіба мы патрабуем чагосьці немагчымага для забудоўшчыка? Мільёны патрабуем? Не, толькі тое, што прапісана законам. Прапанаваныя кватэры мы не бачылі і бачыць не хочам — лепш будзем жыць у шалашах побач з «Алімпік Парк».

Меркаванне забудоўшчыка

У забудоўшчыка з нагоды гэтай сітуацыі свая пазіцыя. Юрыст кампаніі ТАА «Тапас» выклаў свой пункт гледжання:

— Наша пазіцыя заключаецца ў тым, што, па-за залежнасці ад тлумачэнняў, якія дала Дзяржкаммаёмасць, грамадзяне Ігнатовічы, усе 4 уласніка, у сваёй апошняй заяве прасілі даць ім у якасці кампенсацыі жылыя памяшканні ў доме нумар 7 на вул. Ратамская. На падставе менавіта гэтай заявы ТАА «Тапас» фармаваў сваю пазіцыю ў справе, падаў жылыя памяшканні, а не разглядаў у асобнасці кожнае патрабаванне гэтых уласнікаў. Бо ўласнікі на суд не з'яўляліся, то не змаглі давесці суду сваю пазіцыю. Але гэта кажа пра тое, што яны злоўжывалі сваімі працэсуальнымі правамі, ухіляючыся ад уручэння судовых позваў.

Паколькі існуе прабел у заканадаўстве ў частцы адсялення грамадзян і фармавання іх пазіцыі па атрыманні віду і спосабу кампенсацыі, Ігнатовічы пастаянна мянялі сваю пазіцыю. 3 гады таму, супрацоўнікі, якія займаліся працай з грамадзянамі па адсяленню, былі ўпэўненыя, што праблем з сям'ёй Ігнатовічай не будзе. Тады ўласнікі заявілі, што хочуць застацца жыць у Цэнтральным раёне, што ім важная блізкасць новага жылля да месца, дзе яны пражывалі. І яны былі згодныя на любы варыянт, які мы прапануем менавіта ў гэтым месцы. Бо ў гэты момант праз дарогу будаваўся жыллёвы комплекс «Браслаўскі», была дасягнутая дамоўленасць, што гэтай сям'і квадратныя метры будуць выдадзеныя менавіта ў гэтым ЖК.

Калі былі пачаты перамовы з сям'ёй Ігнатовічаў, колькасць сябраў іх сям'і складала 9 чалавек. Потым сям'я вырасла да 10 чалавек. І ТАА «Тапас» прапаноўваў на той момант кватэры агульнай плошчай 225 м2. Без чыставога аздаблення, але большыя па метражу, чым належала паводле закона. Гэта кажа аб тым, што забудоўшчык быў гатовы да развязанне іх маёмасных правоў хутка і з выкананнем узаемных інтарэсаў.

Ігнатовічы нават выбралі канкрэтныя кватэры ў доме, які першы здаваўся ў эксплуатацыю. Была распрацаваная папярэдняя дамова, узгодненая планіроўка, унесены змены ў праектную дакументацыю, узведзены перагародкі, зробленая разводка электрыкі. Ігнатовічам заставалася толькі падпісаць дакументы, але яны адмовіліся. Адмова гэты не была зафіксаваная. Такая ж сітуацыя была з адсяленнем іх суседа на вуліцы — Сячко А. В., ён таксама не адмаўляўся, але і не згаджаўся. Чакаць развіцця сітуацыі не мела ніякага сэнсу, таму мы прынялі прынцыповае рашэнне з імі больш не дамаўляцца. Жылыя плошчы, ад якіх адмовіліся Ігнатовічы, былі паспяхова рэалізаваны іншым грамадзянам. У ТАА «Тапас» больш свабодных кватэр у гэтым жылым комплексе не засталося.

У далейшым мы падавалі магчымасць выбару кампенсацыі ў выглядзе кватэр з другаснага рынку. Апошнюю заяву ў выбары віду кампенсацыі ад сям'і Ігнатовіч мы атрымалі ў канцы красавіка 2016 года. Пасля гэтага сфармавалі пакет дакументаў і звярнуліся ў суд з пазовам 22.08.2016 года. На момант падачы пазову іх у сям'і было 10 чалавек. Таму мы прапануем у якасці кампенсацыі 151,3 м2 жылых плошчаў або суму ў 145 тысяч 100 даляраў (паводле заключэння аб ацэнцы фактычных страт ад 18.04.2016 ад РУП «Праектны інстытут Белдзіпразем»). Адзінаццаты чалавек з'явіўся ў кватэры на Ржавецкай у сярэдзіне кастрычніка 2016 года. Ігнатовіч Іван Іванавіч узяў шлюб з Марынчык Таццянай Іванаўнай у канцы верасня 2016 года і зарэгістраваў яе ў кватэры. Забудоўшчыку і суду пра гэта стала вядома толькі з касацыйных скаргаў Ігнатовічаў. Судовая калегія па грамадзянскіх справах Менгарсуда дала юрыдычную ацэнку пастановы суда Цэнтральнага раёна г. Менска аб высяленні Ігнатовічаў у частцы невыканання інтарэсаў Марынчык Т. А. У пастанове касацыйнай інстанцыі выразна паказана, што на момант прыняцця судом пастаноў аб высяленні Марынчык Т. А. не была ўключана ў склад сямейнікаў, на якіх даецца жылая плошча, таму пытанне аб яе высяленні судом не разглядалася. Мы з гэтай пазіцыяй касацыйнай інстанцыі згодныя. Прысутны на судовым пасяджэнні 30.11.2016 года Ігнатовіч Аляксей Іванавіч не паведаміў суду аб рэгістрацыі і пражыванні Марынчык Т. А. у кватэры, якая падлягае зруйнаванню, але ўказаў пра гэта ў сваёй касацыйнай скарзе.