Віцяблянка: За тыдзень на журавінах зарабляю амаль дзве пенсіі

Беларусы сталага ўзросту вымушаныя працаваць, нягледзячы на ўзрост і праблемы са здароўем.

Многія беларусы прадаўжаюць працаваць нават пасля выхаду на пенсію. Паводле афіцыйнай інфармацыі, кожны чацвёрты пенсіянер аддае перавагу працы замест заслужанага адпачынку. І віной таму ў большасці выпадкаў не столькі нежаданне расставацца з улюбёным рабочым месцам, колькі ўсведамленне перспектывы таго, што на адну пенсію пражыць немагчыма, піша vkurier.by.

А тыя пенсіянеры, з кім працадаўца не працягнуў кантракт, шукаюць іншыя шляхі дадатковага заробку. Напрыклад, займаюцца зборам ягад і грыбоў на продаж. Высвятляецца, і на гэтым можна зарабіць, праўда, трэба разумець, што гэтыя грошы дастаюцца нялёгка. Збор ягад, асабліва журавін на балотах, - гэта цяжкая праца.

"Гэтым летам у лесе было нямала чарніц, і нам з мужам атрымалася дзякуючы гэтаму зарабіць на сучасную двухкамерную лядоўню, аб якой я даўно марыла, - распавяла пенсіянерка Наталля Іванаўна (імя на просьбу гераіні зменена), у мінулым - супрацоўніца бібліятэкі. - А восень была багатай на грыбы.

Мы ведаем добрыя месцы ў лесе, таму за паўдня ўдваіх набіралі па 5-6 вёдраў добрых грыбоў: лісічак або баравікоў. Заставалася самае галоўнае: выгадна іх прадаць. А гэта не так і проста.

Канкурэнцыя на рынках вялікая, выгаднае месца даводзілася займаць а 6-й раніцы, калі пакупнікі пачыналі прыходзіць толькі а палове на восьмую. Затое, калі пашанцуе, да 11 гадзін ужо можна распрадаць усё”.

Каб было прасцей, Наталля Іванаўна дамаўлялася з сяброўкай, якая таксама займалася зборам ягад, і яны па чарзе прыходзілі да “Чкалаўскага рынку” да 6 гадзін раніцы, каб заняць два месцы бліжэй да дарогі. Зараз з гэтым, са слоў жанчыны, трохі прасцей: прадаўцоў журавін не так шмат, як, напрыклад, чарніц летам, але і пастаяць даводзіцца даўжэй.

“Добра, што ў апошнія дні усталявалася нядрэнная надвор'е: і па балоце лепш хадзіць, і на рынку стаяць не так холадна, - распавядае Наталля Іванаўна. - Вядома, можна было б здаваць ягаду ў нарыхтоўчыя канторы, але там даюць менш за 3 рублі за кілаграм, а на рынку можна прадаць 10-літровае вядро за 26-30 рублёў, а калі слоікамі - то яшчэ даражэй”.

Жанчына кажа, што на рынку стаіць толькі з лішкамі. А так у яе ёсць свая “кліенцкая база”: сябры, знаёмыя, былыя калегі з працы. Ягада добрая, сарафаннае радыё працуе спраўна, таму замоў у сямейнай пары пенсіянераў нямала.

“На рынку ты не паставіш кошт значна большы, чым у канкурэнтаў: толькі ворагаў сабе нажывеш. І моцна не занізіш, каб хутчэй распрадаць. Іншыя прадаўцы адразу падыдуць і будуць сварыцца. Таму ў месцах продажаў кошт ягад ва ўсіх прыкладна аднолькавы”, - кажа Наталля Іванаўна.

За дзень Наталля з мужам збіраюць у сярэднім 25-30 літраў, у добрае надвор'е нават больш. Дык за тыдзень атрымліваецца амаль 200 літраў. А гэта, нават самымі нізкімі коштамі, - больш за 500 рублёў. Амаль дзве пенсіі атрымліваецца!

Месца, дзе яны збіраюць журавінавы месца, Наталля Іванаўна не ўдакладняе. Кажа толькі, што гэта балота ў Віцебскім раёне. Яны з мужам там зарабляюць ужо не першы год.

“А што рабіць, калі пенсіі маленькія? У мяне, напрыклад, 270 рублёў, хоць і працавала ўсё жыццё, праўда, заробак заўсёды быў невысокі, таму і пенсія такая, - уздыхае жанчына. - А ў нас унучка ў гэтым годзе ў сталічную ВНУ на платнае аддзяленне паступіла. Вось і надумалі мы з дзедам ёй дапамагчы за вучобу заплаціць”.