Лія Ахеджакава пра пратэсты ў Бабруйску: Вось нашы даюць!

Знакамітая артыстка захоплена актыўнасцю беларусаў.

Народная артыстка Расеі Лія Ахеджакава напярэдадні гастроляў па Беларусі са спектаклем «Мой унук Веніямін» успомніла ў інтэрв'ю «Эхо Москвы» пра размову з Уладзімірам Някляевым і падзялілася асабістымі перажываннямі.

― Ну, глядзіце, вы цяпер — на пачатку красавіка — паедзеце з «Веніямінам»...

― У Беларусь.

― Па розных гарадах.

― Так.

― Напэўна, ведаеце, што зараз там таксама нейкі пік пратэстнай актыўнасці.

― Вось менавіта. Я ўважліва слухаю, каб не апынуцца... І там майго выдатнага сябра, паэта... Някляеў яго прозвішча, так?

― Так.

― Ужо схапілі. Ужо. Мала што ён... Я яго спытала: «Дзе вас трымалі?» Я хацела даведацца пра катаванні. Мы з ім разам у адным тэатры былі. Потым я яму дапамагла трапіць на Косцю Багамолава, і яму вельмі спадабалася, штосьці добрае было тады.

І я кажу: «А вось пра катаванні?» А ён кажа: «Вы ведаеце, не хочацца гэта распавядаць». Ну, гэта засценкі КДБ, як звычайна. Як быццам я вялікі экскурсавод па засценкам КДБ. Не зразумела. Але паэт, па-першае, вельмі добры. Ён мне дасылаў...

― Ён быў, дарэчы, кандыдатам у прэзідэнты, калі мне памыляюся, так?

― Так, вядома!

― І яго пасадзілі вельмі хутка.

― За што і мае... Вядома, вядома. А мы едзем чаму? Нас вельмі клікалі ў гэты, не ведаю, вялікі... мне здаецца, невялікі горад Бабруйск, таму што ўсё адбываецца...

― У п'есе.

― ...у Людмілы Яўгенаўны Уліцкай у гэтай п'есе адбываецца ў Бабруйску. І мы вырашылі цягніком, усёй брыгадай сесці ў гэты цягнік. І я прадчуваю штосьці... Там няма СВ, нічога, але мы едзем у Бабруйск.

...Ну, тут ёсць такая рэч, ведаеце, калі гэты Бабруйск, і ўсё... І мая гераіня адтуль. І ўсе, хто ў нашай п'есе — мы ўсе з Бабруйска. І паступова такой любоўю, як да радзімы! Яна пранізвае!

Для мяне... Калі я чую дзесьці, што гэта здарылася ў Бабруйску — як быццам гэта ў мяне на радзіме. Я тут жа ўключаю — што ў іх там у Бабруйску. І калі такія рэчы, апазіцыя, я думаю: «Вось нашы даюць!»