Пра «шматхадоўкі»

Цяжка ўявіць сцэнар, пры якім замежная палітыка глядзелася б горш, чым за Пуціным.

Тым часам, РФ зазнае новыя страты ў Сірыі. Той самай, дзе паўгода таму ўжо была здабытая "Найвялікшая перамога ў гісторыі", піша Telegram-канал "Запретное мнение".

Як стала вядома, 23 траўня баевікі правялі атаку ў сірыйскай правінцыі Дэйр-Эз-Зор, у выніку якой, акрамя шматлікіх ахвяр сярод вайскоўцаў, падкантрольных рэжыму Башара Асада, загінула, як мінімум чацвёра вайскоўцаў РФ, яшчэ трое атрымалі сур'ёзныя раны і знаходзяцца ў шпіталі.

Ёсць у шматхадовак Пуціна пачатак - няма ў шматхадовак Пуціна канца.

Варта нагадаць, што мэты, якія праследуюцца РФ цяпер у Сірыі, незразумелыя.

Афіцыйна: вайна закончаная перамогай РФ і яе хаўруснікаў.

Рэальна: Сірыя цяпер уяўляе сабой карту мары для дасведчанага геймера. Дзясяткі розных фармаванняў, якія маюць свае карыслівыя інтарэсы. Суверэннай Сірыі не існуе, ад слова "зусім".

Пуцін з пачатку кампаніі мяняў хаўруснікаў з такой хуткасцю (ад Эрдагана да курдаў і назад), што хто мае рацыю, хто вінаваты - ужо не разбярэш.

Сірыйская авантура закруцілася ў такі клубок інтрыг і скандалаў, што нават пры вялікім жаданні (якога няма) ва ўсіх бакоў, на яго разблытванне сыдуць доўгія гады.

Чарговая шматхадоўка Пуціна, у плане лёгкі шпацыр, перацякла ў вязкі і цягучы канфлікт, канца і краю якому не відаць. А экспэрты папярэджвалі: "Уладзімір Уладзіміравіч, яна цябе зжарэ".

Дарэчы, "паспяховая замежная палітыка Пуціна" - абсалютны фэйк і прапагандысцкая хлусня. На якую чамусьці бяруцца нават цалкам сабе апазіцыйна настроеныя грамадзяне.

"Пуцін слабы ва ўнутранай палітыцы, але затое добры ў замежнай", - паўтараюць пУтрыёты як замову.

Але ці можна разглядаць як паспяховага палітыка чалавека, які пасварыў РФ з усім светам, парваў мінімум на дзясяткі гадоў сувязі з брацкімі дзяржавамі і ўвязаў краіну ў так званыя "шматхадоўкі" (яны ж - ваенныя авантуры, якія не маюць адэкватных выйсцяў).

Калі такія "дасягненні" ўважаюцца за поспех, што тады можна разглядаць як "не поспех"?

Цяжка ўявіць сцэнар, пры якім замежная палітыка глядзелася б горш, чым за Пуціным. Поўны крах. Крах на ўсіх франтах.

Пуцін - гэта не найвялікшы сусветнай стратэг. Пуцін - у мінулым палітычны дзеяч, які не адбыўся, з хранічным комплексам непаўнавартасці, а цяпер і зусім палітычны труп. Труп які забыліся своечасова пахаваць, таму ён працягвае сядзець на троне і псаваць навакольным паветра.