4 траўня 2024, Субота, 23:22
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Дармаедскія камісіі»: Беларусь вяртаецца ў Сярэднявечча?

80
«Дармаедскія камісіі»: Беларусь вяртаецца ў Сярэднявечча?

Ва ўсім гэтым больш за ўсё абурае сам ход мыслення ўладаў.

У рэгіёнах заканчваецца фармаванне ўчастковых камісій па вызначэнні «дармаедскага» статусу грамадзян. Яны будуць развязваць, хто знаходзіцца ў «цяжкіх асабістых абставінах» і можа быць вызвалены ад аплаты паслуг поўным коштам, піша Мікалай Дзядок для сайта «Новы час».

Гэта знакамітае фота можа разам з карцінамі вясновых пратэстаў стаць сапраўдным знакам «дармаедскага» дэкрэта. На ім намаляваны патэрн узаемаадносін паміж уладай і насельніцтвам: Усёмагутны начальнік vs маўклівыя падначаленыя. І патэрн гэты яшчэ больш замацоўваецца са стварэннем «дармаедскіх» камісій, якія ўжо створаныя ў шэрагу рэгіёнаў Беларусі.

Хто будзе ў іх уваходзіць: старшыні адміністрацый рознага ўзроўню, ідэолагі, міліцыянты, падаткавікі, галоўныя лекары, кіраўнікі дзяржаўных прадпрыемстваў. Карацей, прыкладна ўсё тыя ж «байцы дзяржаўнага фронту», якія працуюць у выбарчых камісіях, напаўняюць сабой шэрагі «Белай Русі» і звыкла галасуюць за Лукашэнку.

Ва ўсім гэтым больш за ўсё абурае сам ход мыслення ўлады і яе прынцыповыя дапушчэнні: адных грамадзян, фармальна роўных па Канстытуцыі, надзяляюць правам вырашаць лёс іншых, і не проста ў нейкай асобнай прававой сітуацыі (як з судом ці міліцыяй), а надзяляюць іх правам перасунуць чалавека ў іншую сацыяльную касту - «дармаедаў», што азначае аўтаматычную сацыяльную стыгму і фінансавы цяжар. Пытанне: гэтым людзям, хай і надзеленым уладай у межах сваіх паўнамоцтваў, на падставе чаго ім даюцца паўнамоцтвы вызначаць сацыяльны статус чалавека?

Гэты сацыяльны статус, акрамя іншага, з'яўляецца, як ужо сказана, сапраўднай стыгмай. Паняцце «дармаеда» ўжо на сёння моцна крыміналізуецца дзяржавай (пра што, дарэчы, ужо даўно кажуць праваабаронцы). На гэта працуюць перадачы тэлевізіі, дзе людзей без працы выстаўляюць у выключна негатыўным свеце, абавязковыя згадкі «нідзе НЕ працуе» ў выпадках, калі трэба сапсаваць уражанне пра чалавека, і псеўдамудрыя сентэнцыі прапагандыстаў пра тое, што той, хто не плаціць падаткі са сваёй работы, - паразіт на целе грамадства.

Гэты дыскурс працуе на ўстойлівую крыміналізацыю цэлага пласта насельніцтва, і нават больш за тое: складае нейкае падабенства саслоўнага грамадства накшталт сярэднявечнага, дзе знаходжанне ў пэўнай сацыяльным стратэгічным (пласце) амаль цалкам вырашала твой далейшы лёс у грамадстве.

Улада вырашаць, хто да якога саслоўя належыць, дадзеная вузкай групе людзей - мякка кажучы, не спецыялістаў у сацыяльных пытаннях, якія будуць выслухоўваць запэўніванні, просьбы і маленні рабочых і учорашніх студэнтаў. А выслухаўшы, вырашаць, чыё жыццёвае становішча сапраўды цяжкае, а хто можа і пацярпець. Гэта, апроч іншага, азначае і тое, што людзям прыйдзецца без сваёй волі вывальваць перад незнаёмымі дзядзькамі і цёткамі падрабязнасці свайго асабістага жыцця. А галоўная лекарка Таццяна Піліпаўна разам са старэйшым участковым Ігарам Пятровічам будуць вырашаць: ці з'яўляецца трэцяе пазашлюбнае дзіця маладой маці «цяжкімі жыццёвымі абставінамі» ці не.

Не варта і казаць, што грамадзян, западозраных у нелаяльнасці да мясцовых уладаў, вясковыя і пасялковыя «скандалісты», якія мелі неасцярожнасць калісьці перайсці дарогу начальству і, вядома, палітычныя актывісты будуць пазбаўленыя нават драбнюткіх правоў на царскую літасць.

Да чаго прывядзе практыка гэтых камісій? Ідэя надзяляць вышэйшых ў іерархіі людзей вызначаць сацыяльны статус ніжэйшых - увогуле мала суадносіцца не толькі з прынцыпам роўнасці ўсіх перад законам, але і з пракламацыямі, што дэкларуюцца (але даўно закінутымі), «сацыяльнай дзяржавы».

Саслоўнасць беларускага грамадства ад дзейнасці такіх апрыёры несправядлівых інстытутаў, адразу паглыбіцца. Беднасць, наадварот, узрасце, бо можна не сумнявацца, што камісіям будзе дадзены загад эканоміць бюджэтныя грошы і не занадта быць лаяльнымі з дармаедамі.

І, вядома, такія сітуацыі толькі павялічаць узровень азлобленасці ў грамадстве і нянавісць адных грамадзян Беларусі да іншых.

Ды і цяжка ўстрымацца ад злосці, гледзячы на тое, як сыты судзіць галоднага.

Напісаць каментар 80

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках