Рост не сыравіннай прамысловасці Расеі запаволіўся ў 15 разоў

У Расстата зламаўся генератар «прарыву».

Генератар эканамічнага «прарыву» ў Расстаце, відавочна, выйшаў з ладу ад перанапружання.

«Рывок» прамысловай вытворчасці, які афіцыйная статыстыка зафіксавала ў лютым, праз месяц затух да стану стагнацыі, паведамляе finanz.ru.

У сакавіку аб'ёмы прамысловай вытворчасці ў Расеі выраслі толькі на 1,2% - у 3,5 разы павольней, чым месяцам раней.

Асноўны ўнёсак у гэты вынік зрабіла ўзмоцненая праца сыравіннай трубы: здабыча карысных выкапняў дадала 4,3% год да года. Нафтавікі дасталі на паверхню на 3,3% больш нафты, нягледзячы на ўгоду АПЕК+, у рамках якой Масква абавязалася падтрымаць рынак скарачэннем паставак.

Здабыча газу вырасла на 3,8%, а максімальны рост - на 21,9% - быў зафіксаваны ў вытворчасці мармуру і вапняковага каменя для будаўніцтва.

Тэмпы росту ў апрацоўчай прамысловасці замарудзіліся ў 15 разоў і ледзь перавысілі нулявую адзнаку: у гадавым вылічэнні фабрыкі і заводы нарасцілі вытворчасць толькі на 0,3%.

Мяркуючы з пададзеных звестак, правал паказчыкаў звязаны са скарачэннем выпуску нафтахімічнай прадукцыі, пішуць аналітыкі «ВТБ Капіталу»: вытворчасць бензіну вырасла ўсяго на 1,8% (супраць 7,1% у лютым), а дызельнага паліва - скарацілася на 1,5% . Звесткі што да прамысловасці «вярнуліся ў рэальнасць», кажа галоўны эканаміст ING Дзмітрый Далгін: па-за сектарам здабычы карысных выкапняў вытворчасць падае або стагнуе ўжо некалькі месяцаў. У лістападзе і снежні мінулага года Расстат фіксаваў нулявы рост, а ў студзені - падзенне на 1%. Выбіўся з агульнага шэрагу люты з нечаканым паскарэннем росту да 4,6%. Магчыма, разавы ўсплёск забяспечыў выпуск машынабудаўнічай прадукцыі, напрыклад, пад дзяржабаронзаказ, пішуць аналітыкі «Райффайзенбанка».

Цяпер жа акрамя запаволення ўнутранага попыту, на прамысловасць душаць зніжэнне вайсковых выдаткаў і павольнае расходаванне сродкаў у нацпраекце, адзначае галоўны эканаміст РФПІ Дзмітрый Палявы.

Запаволенне прамысловасці - гэта яшчэ адна прыкмета таго, што бізнэс не імкнецца інвеставаць: пра гэта ж кажуць нулявы рост імпарту і вельмі нізкія (0,1-0,3%) тэмпы росту ў будаўніцтве, адзначае Далгін.

Праз адсутнасць інвестыцыйнага попыту расце адток капіталу - прыватны сектар збірае актывы за мяжой, прадаўжае ён. У выйгрышы, зрэшты, застаецца Мінфін, якому свабодныя рэсурсы ў фінансавай сістэме дапамогуць выканаць амбіцыйную праграму запазычанняў (2,4 трыльёна рублёў на 2019 год).

У доўгатэрміновай жа перспектыве слабасць прамысловасці можа прывесці да ўзмоцненых заклікаў выдаць дадатковую дапамогу з бюджэту на рэалізацыю інфраструктурных праектаў, папярэджвае Далгін.