Foreign Policy: Вайна на Блізкім Усходзе становіцца лічбавай

Персідская затока імкліва становіцца лабараторыяй для кібер-аперацый.

Улічваючы цыкл навін гэтага года, вы, магчыма, ужо забыліся, што летась у снежні з'явілася навіна аб тым, што Расея правяла сур'ёзную атаку на амерыканскія спецслужбы. Прыкладна ў той жа час выйшла невялікая гісторыя пра ўзломы пад кіраўніцтвам урада на Блізкім Усходзе. Сцвярджалася, што Савудаўская Арабія шпіёніла за журналістамі з "Аль-Джазіры", якая фінансуецца дзяржавай сеткі СМІ свайго канкурэнта Катара, выкарыстоўваючы ізраільскае ПА. Абедзве гісторыі звязаны з кіберуварваннем і крадзяжом звестак, піша Foreign Policy.

Персідская затока імкліва становіцца лабараторыяй этыкі і практыкі гібрыднай вайны. У новай справаздачы Форуму Блізкага Усходу і Паўночнай Афрыкі ў Кембрыджскім універсітэце даследуюцца рухальныя сілы і кірунак развіцця стратэгіі Персідскай Затокі. Савудаўская Арабія і Іран, маючы супярэчлівыя рэлігійныя погляды і канкуруючы паміж сабой за мяжой, правялі амаль 30 гадоў у геапалітычнай барацьбе. Абодва імкнуліся стварыць вагары ўздзеяння адзін на аднаго, выкарыстоўваючы метады, не звязаныя з вайной, - падтрымліваючы рэгіянальных проксі, узмацняючы галасы груп палітычнай апазіцыі і, усё часцей, выкарыстоўваючы мэтавыя кібератакі. Для абодвух кібервайна прапануе этычнае выйсце - яна забівае менш людзей, чым звычайная вайна, - але можа выклікаць вялікія разбурэнні.

У Савудаўскай Арабіі ды Ірана вельмі розныя падыходы да кібервайны. Савудаўская Арабія надумала перадаць на аўтсорсінг большую частку сваёй кібер-распрацоўкі, закупіўшы спецыяльныя інструменты ў прыватных падрадчыкаў у ЗША, Ізраілі і Вялікабрытаніі для правядзення канкрэтных кібераперацый. Савудаўская Арабія выкарыстала легіёны робатаў, каб умацаваць імідж каралеўства ў сацыяльных сетках падчас крызісу, звязанага з забойствам Джамала Хашогі. У той жа час каралеўства паспрабавала ўзмацніць сваю кіберабарону шляхам стварэння шырокай інстытуцыйнай інфраструктуры для забеспячэння кібербяспекі.

У 2017 годзе гэта пачалося з запуску Нацыянальнай управы кібербяспекі, савудаўскага эквівалента кіберкамандавання ЗША, які знаходзіцца пад прамым кіраўніцтвам канцылярыі караля, а таксама Савудаўскай федэрацыі кібербяспекі.

Тым часам Іран распрацаваў уласную комплексную мультыплатформенную наступальную праграму. Праз санкцыі і статусы міжнароднага выгнанца яго праграма ў асноўным з'яўляецца дамарослай, хоць і з некаторай дапамогай з боку Расеі і Кітая. У 2013 годзе Кітай узяў на сябе абавязанні дапамагчы Ірану ў развіцці нацыянальнага інтэрнэту, вядомага як SHOMA, незалежнага ад World Wide Web, партнёрства, якое, як чакаецца, пашырыцца з укладаннем 25-гадовага пагаднення аб бяспецы. Якое цяпер абмяркоўваюць Іран і Кітай. Развіццё Ірана ў гэтай галіне спрыяла яго статусу як адной з самых перадавых кіберсіл у рэгіёне.

Абвастрэнне кібер-супрацьстаяння ў Персідскай затоцы дае ўрокі для ўсіх дзяржаў, незалежна ад іх памеру, багацця або ідэалогіі. Ні для адной дзяржавы ў свеце пытанне больш не ў тым, як пранікаюць у іх кампутарныя сеткі шпіёны, а ў тым, як змагацца з ростам пагрозы і як хутка.