NYT: Еўрапейскае турнэ Байдэна дасягнула дзвюх буйных мэтаў

Прэзідэнт ЗША старанна спланаваў паездку.

«Прэзідэнту Байдэну трэба было выканаць тры вялікія задачы падчас сваёй першай замежнай паездкі з моманту ўступлення на пасаду: пераканаць хаўруснікаў у тым, што Амерыка вярнулася і надоўга; аб'яднаць іх у агульнай барацьбе супраць расту пагрозы Кітая; і пазначыць «чырвоныя лініі» для прэзідэнта Расеі Уладзіміра Пуціна», - піша The New York Times.

«Ён у значнай ступені выканаў першую, хоць многія еўрапейскія лідары ўсё яшчэ задаюцца пытаннем, ці можа ягонае прэзідэнцтва быць усяго толькі прамежкавым звяном паміж эпохай Трампа і абраннем іншага лідара з серыі «Амерыка перш за ўсё», не зацікаўленага ў 72-гадовым Атлантычным альянсе. Ён праклаў шляхі для развязання другой задачы, прынамсі, у тых частках Еўропы, дзе было вялікае нежаданне думаць аб Кітаі, па-першае, як аб пагрозе - у эканамічным, тэхналагічным і вайсковым аспектах - і, па-другое, як аб эканамічным партнёры», - гаворыцца ў артыкуле.

«Байдэн выказаў асцярожны аптымізм у дачыненні да пошуку шляхоў дасягнення ветлівай згоды з Пуціным. Але далёка няма пэўнасці ў тым, што якая б там ні была са сціплых ініцыятыў, апісаных гэтымі двума людзьмі ў сераду пасля напружанай трохгадзіннай сустрэчы на вышэйшым узроўні на беразе Жэнеўскага возера, фундаментальна зменіць дрэнную дынаміку», - падкрэслівае газета.

«Байдэн, як сказаў адзін з ягоных высокапастаўленых памочнікаў пасля заканчэння сустрэчы, «устойліва аптымістычны» ў дачыненні да таго, што Пуцін можа, нягледзячы на доўгую гісторыю намаганняў па падрыву заходняга альянсу, убачыць перавагі ў змене курсу. «Магчыма, ён адзіны», - дадаў памочнік.

(...) «Байдэн ніколі проста не закранаў, прынамсі, у сваіх публічных выступах, фундаментальную крыніцу Еўрапейскага посттрампаўскага траўматычнага стрэсавага сіндрому: сумневаў у будучыні амерыканскай дэмакратыі. Відавочна, ён не можа прапанаваць ніякіх прагнозаў, а тым больш гарантый аб тым, што адбудзецца, калі скончыцца ягоны тэрмін у студзені 2025 года», - піша газета. (...)

«Не варта недаацэньваць гады праўлення Трампа як шок для ЕЗ, - заўважыла Ружа Бальфур, дырэктарка Брусэльскага аналітычнага цэнтра Carnegie Europe. - Цень ягонага вяртання існуе і ЕЗ зноў можа быць пакінуты за бортам. Так што ЕЗ больш асцярожны ў прыняцці амерыканскіх патрабаванняў».

(...) «Са слоў Томаса Багера, нямецкага дыпламата, дарадцы прэзідэнта краіны, хоць паведамленне аб тым, што Амерыка вярнулася, выклікае адчувальную палёгку, «мы таксама заўважылі, што цэнтр цяжару палітыкі ЗША змяняецца, і цэнтральнае становішча росту Кітая для інтарэсаў ЗША будзе мець сур'ёзныя наступствы для Еўропы і кожнага новага ўрада Нямеччыны».

«І кіраўнік Францыі Эмануэль Макрон, і канцлерка Нямеччыны Ангела Мэркель, якая заўсёды была самым рашучым чынам за тое, каб ставіцца да Кітая ў першую чаргу як да партнёра, а затым як да канкурэнта, выказалі некаторую заклапочанасць з нагоды дасягнення балансу ў дачыненні да Кітая, які з'яўляецца важным гандлёвым партнёрам, якія мае вызначальнае значэнне для развязання кліматычнага крызісу, а не вайсковай дзяржавай у Еўропе».

«Калі вы паглядзіце на кіберпагрозы і гібрыдныя пагрозы, калі вы паглядзіце на супрацоўніцтва паміж Расеяй і Кітаем, вы не можаце проста ігнараваць Кітай», - заявіла Мэркель. Але таксама яна сказала: «Яго нельга пераацэньваць - нам трэба знайсці правільны баланс».

(...) Байдэн старанна спланаваў паездку, каб прадэманстраваць змены, якія праводзяцца ў дачыненні да альянсу, перш чым адправіцца на сустрэчу з Пуціным, гаворыцца ў артыкуле: «Байдэн ясна даў зразумець, што хоча прадставіць адзіны фронт перад расейскім лідарам, каб прадэманстраваць, што ў эпоху пасля Трампа Злучаныя Штаты і хаўруснікі ў NATO з'яўляюцца адзіным цэлым».

«Гэта дазволіла Байдэну гаварыць больш мяккім тонам, калі ён прыбыў у Жэневу на сустрэчу на вышэйшым узроўні, дзе ён імкнуўся адлюстраваць Пуціна як ізаляванага лідара, якому неабходна турбавацца пра будучыню сваёй краіны. Калі Байдэн сказаў у адказ на пытанне рэпарцёра, што не думае, што Пуцін імкнецца да халоднай вайны са Злучанымі Штатамі, гэта было сігналам таго, што Байдэн мяркуе, што ў яго ёсць рычагі ўздзеяння, недаацэненыя астатнім светам», - сцвярджае The New York Times.

(...) «У якасці першай праверкі гатоўнасці Пуціна весці з ім сур'ёзныя справы ён паставіў перагляд таго, як палепшыць «стратэгічную стабільнасць», якую ён апісаў як кантроль над укараненнем новай, небяспечнай і сучаснай зброі, якая (...) скарачае час адказу і павышае магчымасць выпадковай вайны. Гэта тэрыторыя, якой грэбавалі, і калі Байдэн даможацца поспеху, ён можа зэканоміць сотні мільярдаў даляраў, якія ў адваротным выпадку былі б выдаткаваныя на гіпергукавую і касмічную зброю, а таксама на распрацоўку новых сістэм дастаўкі ядзернай зброі».

«Але наўрад ці нешта з гэтага спыніць Пуціна ў свеце кіберзброі, якая вельмі танна і кожны дзень дае яму інструмент улады. Байдэн папярэдзіў падчас сваёй прэс-канферэнцыі, што ў ЗША ёсць значны кіберпатэнцыял», і (...) калі расейцы парушаць базавыя нормы, ЗША адкажуць з ужываннем кібермагчымасцяў. ЗША валодаюць гэтымі магчымасцямі цягам многіх гадоў, але яны не спяшаліся выкарыстоўваць іх з асцярогі, што кіберканфлікт з Расеяй можа перарасці ў нешта значна большае», - паказвае выданне. (...)