Пуцін паскарае распад РФ

У гэтым годзе расейскі восеньскі палітычны сезон стартаваў у гарачым пункце.

Размова не аб часова акупаваных Расеяй Данецку, Херсоне або Севастопалі, а аб Калінінградзе. У закрытых аналітычных справаздачах ФСБ і ГРУ былы Кёнігсберг даўно значыцца ў тым жа статуце, што і Курыльская града, гэта значыць тэрыторыя, рэальны кантроль над якой для Масквы фактычна страчаны. Дадзеная акупаваная СССР у 1945 годзе зямля ніякага дачынення да Расеі не мае і ніколі не мела, а таму лёс анклава і яго дэакупацыя - актуальнае пытанне, піша тэлеграм-канал "Сіта Сакрата".

Сама па сабе калінінградская праблема ў яе бягучай рэдакцыі створаная блізарукай палітыкай пуцінскай агрэсіі. Пачынаючы з моманту злачыннага захопу крымскага анклава ў 2014 годзе і стварэння на ўсходзе Украіны дзвюх нежыццяздольных квазідзяржаў «ДНР» і «ЛНР», Крэмль фактычна запусціў механізм тэрытарыяльнага распаду Расеі.

Нельга забываць, што маскоўскія кіроўныя вярхі перанеслі падзеі 1991 года даволі лёгка. Чатыры пятыя тэрыторыі т.зв. «Расеі» ніякага дачынення ні да Масковіі, ні да расейцаў не маюць. Кангламерат сотняў заняволеных азіяцкіх народаў застаецца штучна загнаным у рамкі часткова дэкаланізаванай расейскай зоны. Па-добраму, крамлёўцам трэба было сядзець роўна і сапець у дзве дзіркі, выпампоўваючы нафтагазавыя багацці акупаваных народаў. Але заклапочаныя псіхапаты, якія пралезлі ва ўладу, уцягнулі краіну ў зону нябачанай турбулентнасці.

Персанаж невялікага розуму, але з моцнымі садысцкімі схільнасцямі на імя Уладзімір Пуцін уявіў сябе рэінкарнацыяй імператара Пятра. Ён пачаў даваць сілавікам сумнеўныя заданні аб перабудове свету. Небяспечнымі крокамі ў гэтым кірунку стаў захоп чужых тэрыторый і заахвочванне сепаратызму. У шкляным цераме лапікавай федэрацыі зграя пуціна пачала кідацца камянямі. Нядзіўна, што ў свеце сталі шукаць магчымасць надзець на пацыента ўціхамірвальную кашулю.

Спробы стабілізаваць пуціна з дапамогай санкцый асаблівага поспеху не маюць. Ён разумее толькі сіметрычныя ўдары пад дых. Напрыклад, нарошчванне вайсковай дапамогі Украіны для аднаўлення тэрытарыяльнай цэласнасці памаленьку выцвярэжвае як правадыра шматнацыяналаў, так і яго прыхвасняў. Ва ўнітаз спушчаныя перадвыбарныя лозунгі 2024 года «Za Пуціна» і «Сіла V праўдзе». Задача не выкананая. Пераабуваюцца.

Здавалася б, «спецаперацыя» ідзе паводле плану. Вонкава за паўгода атрымалася захапіць наземны калідор у Крым па лініі Марыюпаль-Бярдзянск-Херсон, што хавалася за сарамлівым слоўцам «наваросія». Глыбінны народ абляпіў правадыра і прыслухоўваецца. Але чаму ж тады Z-тэматыка згортваецца?

Адказ крыецца ва ўчорашняй «Гутарцы аб важным» дзеда пуціна з калінінградскімі дзецьмі. Падчас развітальнага візіту ў Балтыйскі анклаў адбылася чарговая карэкціроўка грамады мэт «СВА». Школьнікам крамлёўскі пацыент распавёў страшную гісторыю аб тым, як нейкі «антырасейскі анклаў» ва Украіне пагражае самой Расеі, і яго трэба ліквідаваць.

Гэта значыць стосотсотая прычына ўварвання ў тым, што ядзерная дзяржава з «другім войскам свету», «Кінжаламі»/«Сарматамі» трасецца праз нейкі анклаў. Пры гэтым рэтранслятар гэтай ахінеі крытыкуе Леніна за пастанову раздушыць «Крыварожскую рэспубліку» ў 1917 годзе. Высвятляецца, менавіта адсюль вынікаюць пакуты жыхароў Данбаса, якіх цяпер, праз сто гадоў, Пуцін спахапіўся «выратаваць». Цяпер зразумела: дзеда Вавана ўкусіў не толькі шалёны Дугін, але і Карнілаў.

Аднак паўгода «СВА» Z-перамогі супраць Украіны не прынеслі, РФ не толькі не здольная захапіць увесь Данбас, але рызыкуе цалкам страціць акупаваны крымскі анклаў. Пераразанне калідора ў Крым у кожным месцы - крах усёй задумкі.

Але гэта толькі адзін бок медаля. Бумеранг захопніцкай вайны супраць Украіны ўдарыў па пазіцыях Расеі на Балтыцы. Маскве самы час забыцца і пра Калінінградскі анклаў, і пра сваю тэрытарыяльную цэласнасць.