СУ-57 - ганьба, «Арматы» не прыедуць: галоўныя няўдачы расейскага ВПК

За 40 гадоў Расея не стварыла нічога ўласнага і якаснага.

Практычна кожны ўкід аб тым, што Крэмль «прыняў валявую пастанову» і «вось зараз Расея дакладна пераможа», расейская аўдыторыя ўспрымае як нешта цалкам рэальнае. Маўляў, нарэшце Пуцін спыняе гуляць у бірулькі, піша 24tv.ua.

Зрэшты, поўнамаштабная вайна доўжыцца ўжо больш за 11 месяцаў, а ніякага найноўшага ўзбраення ад Расеі на полі бою ніхто так і не ўбачыў. Вядома, акупанты выкарыстоўваюць свае сучасныя Т-90 розных мадыфікацый, удалыя версіі Су-35 ці МіГ-31, але ўсе гэтыя вырабы зусім нельга зваць цалкам уласнымі распрацоўкамі расейскай абароннай прамысловасці.

За 40 гадоў Расея не стварыла нічога ўласнага і якаснага

Крамлёўская прапаганда, прышчэплівае ўласнаму насельніцтву думкі аб неверагоднай моцы расейскага войска, дзясяткамі гадоў рапартавала аб тым, што інжынеры-акупанты стварылі тую ці іншую зброю, якая не мае аналагаў ва ўсім свеце.

Так казалі пра аператыўна-тактычныя комплексы «Іскандэр», якія былі проста ўкараненнем у жыццё савецкіх распрацовак па мадэрнізацыі АТРК «Ака». А на практыцы пры выкарыстанні ў вайне супраць Украіны ўвогуле паказалі сябе вельмі дрэнна. Хвалёная дакладнасць «Іскандэраў» была чымсьці, што ляцела проста ў кірунку запуску.

А колькі пафасу было на прэзентацыі расейскіх сістэм СПА. Маўляў, найноўшы С-400 здольны збіваць наогул усё, што з'явіцца ў зоне яго паразы, а ЗРК «Панцыр» лёгка дасць рады тэхніцы, якая ёсць на ўзбраенні NАТО. Толькі вось у 2017 годзе, калі ЗША нанеслі ўдар па аэрадроме ў Сірыі крылатымі ракетамі Tomahawk, усе «Панцыры» былі імгненна знішчаны. Акрамя таго, і нашы ўзброеныя сілы не такім найноўшым узбраеннем удала знішчаюць расейскія ЗРК.

Вядома, расейскія сістэмы СПА нельга назваць няякаснымі, але аб іх «неверагодных характарыстыках» лепш спытаць у інжынераў аэрадрома «Энгельс-2» – найважнейшага стратэгічнага аб'екта паветраных сіл Расеі.

Фактычна расейская абаронная прамысловасць з моманту распаду СССР не прадставіла свету амаль ніводнага рэальна якаснага вырабу, які не быў бы напрацоўкай савецкіх спецыялістаў. А калі нешта і было створанае, то гэта толькі крылатыя ракеты тыпу «Калібр» або «Кінжал». Аднак і тут не ўсё для Расеі гэтак цудоўна. Бо гіпергукавы комплекс з'яўляецца неверагодна адзінкавым вырабам, які АПК краіны-агрэсара здольны вырабляць толькі ў вельмі абмежаваных колькасцях.

Больш за тое, уся «аналоговнетная» расейская зброя амаль на 100% залежыць ад паставак заходніх запчастак. Без мікрасхем, гіраскопаў і іншых тэхналагічных дэталяў расейцы наогул могуць забыцца пра выраб і мадэрнізацыю ўсялякай зброі.

Так што адзіным варыянтам для папаўнення боезапасаў тых жа «Калібраў» і «Кінжалаў» для іх з'яўляецца толькі нелегальнае набыццё ўсяго неабходнага ў абыход санкцый. Бо ніякага намёку на імпартазамяшчэнне ў Расеі за ўсе гады так і не адбылося.

Су-57 - суцэльная ганьба

Зрэшты, калі крылатыя ракеты і Іскандэры расейскія вайсковыя злачынцы выкарыстоўваюць супраць цывільнага насельніцтва і крытычнай інфраструктуры, гэта значыць такія «вундэрвафлі», якія ніколі не з'яўляюцца на лініі сутыкнення. Без сумневу, гэта «мегаэфектыўны знішчальнік 5 пакалення» Су-57. І гаворка ідзе зусім не пра тое, што часткі гэтага «аналоговнетного» самалёта «купілі» на аліэкспрэсе, а пра тое, што расейскія інжынеры працуюць гэтак жа якасна, як і аўтаматычны перакладчык на гэтым папулярным кітайскім сайце.

Шматцэлевыя знішчальнікі, якія Расея дакладна створыць хутчэй за ўсіх у свеце, распрацоўвалі больш за 10 гадоў. На гэта выдаткавалі дзясяткі мільярдаў даляраў, але праект цалкам чакана быў мёртванароджаным.

Бо спачатку расейцы расказвалі ўсяму свету, як «Су-57 прайшоў усе выпрабаванні», хоць ён нават не мог падняцца ў паветра, а на першых прэзентацыях у авіясалонах замест рэальнай мадэлі самалёта вазілі стацыянарны знішчальнік з некаторымі дэталямі з пенапласту. Бо нават сабраць паўнавартасна борт не маглі.

І няма чаго дзівіцца, калі «неверагодна эфектыўныя» распрацоўнікі ўсё ж хоць неяк «дазбіралі» Су-57, а самалёт вось-вось павінны былі перадаць на ўзбраенне ВКС Расеі, ён разбіўся праз адмову сістэмы кіравання. Каб не абняславіцца канчаткова, расейскія вынаходнікі хутка сабралі другую «серыйную» версію знішчальніка даслоўна з г…на і палак - разабраўшы шэраг «МіГаў» і «Сушак» для патрэб «новага» вырабу. З таго моманту прайшло некалькі гадоў, а вось ці палепшылася сітуацыя з пастаўкай Су-57 у расейскія войскі? Не! Вырабіць больш-менш сырую мадэль самалёта «пятага пакалення" на авіяцыйным заводзе ў Камсамольску-на-Амуры так і не змаглі.

Таму і выкарыстоўваць гэтыя самалёты расейцы будуць толькі ў якасці платформаў для запуску старых савецкіх ракет, а набліжацца да расейска-ўкраінскай мяжы на адлегласць хаця б 20 кіламетраў пілоты Су-57 ніколі не будуць. Бо вельмі страшна страціць рэч, на якую гадамі малілася ўся Расея. Тым больш калі гэтую рэч ва ўмовах санкцый і не адновіш.

«Армату» прывязуць на фронт толькі пасля Шайгу і Пуціна

З распіяранымі Т-14 сітуацыя такая ж: танкі-то быццам бы існуюць. І нават, магчыма, не кардонныя. Але на лініі фронту іх ніхто ніколі не ўбачыць. Некаторыя акупанты нават жартуюць, што «Армату» пусцяць у бой толькі калі Шайгу з Пуціным адважацца наведаць перадавую, а гэта, вядома, магчыма толькі ў апавяданнях Пяскова. Або калі лініяй фронту раптам назавуць палігон з акторамі-ФСАшнікамі.

Піярылі распрацоўку «Уралвагонзавода» прапагандысты настолькі актыўна, што пры згадванні слова «Армата», кажуць, міраточылі нават мёртвыя танкісты-бураты. Т-14, хоць і апынуўся зусім бескарыснай рэччу, на якой распілавалі мільярды нафтадаляраў, аднак цалкам стаў «моцным» вобразам расейскага АПК. На ўзроўні з «цар-гарматы» - зусім непрыдатнай для выкарыстання і незразумела для чаго створанай.

«Рэвалюцыйны» танк распрацоўвалі з 2009 да 2022 года, а на ўзбраенне расейцаў ён павінен быў паступіць яшчэ ў 2013 годзе, аднак гэтыя тэрміны пастаянна перамяшчаліся. Дарэчы, у войсках дагэтуль няма ніводнага экзэмпляра Т-14. Але пры гэтым насельніцтву краіны-агрэсара працягваюць бессаромна хлусіць, што на фронце «Армата» выклікае фурор. Аднак гэтага ніколі не адбудзецца, бо нават невядома, ці замянілі распрацоўшчыкі кардонныя дэталі на сапраўдную браню.

У Крамлі ніколі не прызнаюць, што Т-14 – максімальна няўдалы праект, здольны толькі катацца па Чырвоным пляцы на парадах, каб «ванькі» бачылі «веліч» расейскага абаронна-прамысловага комплексу. Аднак, як паказвае практыка, ездзіць «Армата» праз раз.

Паколькі ў выпадку кожнага з'яўлення «Арматы» (калі яна сапраўды здольная ездзіць і страляць) на полі бою, гэты танк можа быць спалены звычайнымі РПГ, расейцы ніколі не будуць рызыкаваць стратай ці ледзь не адзінага ўзору, здольнага фармаваць у акупантаў гонар за сваю абаронную прамысловасць. А калі хто дагэтуль у гэта не верыць, то хай адкажа на пытанне: чаму ж крамлёўскае кіраўніцтва дагэтуль не скарысталася такім выдатным узбраеннем?

На полі бою, напэўна, з'явяцца Т-34. Тыя ж, якія ў канцы снежня Крамлю перадаў Лаос. І хоць у Маскве кажуць, што будуць выкарыстоўваць танкі часоў Другой сусветнай выключна для парадаў і здымак гістарычных відэа, ёсць моцныя падазрэнні, што «чмобікам» давядзецца ўдзельнічаць у рэканструкцыі «Вялікай айчыннай» недзе на тэрыторыі Данбаса.

Бо нездарма расейскія прапагандысты ўжо пачалі здымаць сюжэты аб тым, што гэтыя танкі распрацоўкі Харкаўскага танкавага завода 1940 года да гэтага часу «вельмі нядрэнныя».

Толькі ваяваць ім давядзецца не супраць «Пантэр», «Маўсаў», а супраць «Леапардаў» і «Абрамсаў». І будуць гарэць расейскія бураты літаральна сціжмамі. Магчыма, з думкамі аб тым, што калі-небудзь на фронт прывязуць Т-14, і вось тады Расея сапраўды пераможа.