У Бярозаўскім раёне загінуў гаспадар стыхійнага прытулку, на які скардзіліся мясцовыя

Без дома засталіся амаль 50 сабак.

Пасля гібелі гаспадара стыхійнага прытулку для бяздомных жывёлаў у аграгарадку Кабакі Бярозаўскага раёна без свайго гаспадара засталіся 47 сабак. Пра гэта апавяла выданню Tochka.by валанцёрка Іна, якая спрабуе знайсці гадаванцам новы дом.

Іна жыве за восем кіламетраў ад стыхійнага прытулку.

– Ездзіла карміць сабак, была знаёмая з іх гаспадаром Сярожам, – расказала жанчына.

Паводле ейных словаў, у ноч з серады на чацвер мужчына ўчыніў суіцыд – цяпер 47 жывёлінаў засталіся без апекі.

– Збіраў іх сам Сяргей з усяго Бярозаўскага раёна: забіраў з адлову ЖКГ, прымаў тых, каго прывозілі. У Сярожы быў дзядуля-памочнік. Толькі ён і застаўся, – адзначае валанцёрка.

Паводле словаў Іны, жывёламі Сяргей займаўся нават пасля таго, як страціў працу. У прытулак прыязджалі людзі, дапамагалі хто чым мог: хто корм для сабак пакіне, хто грошы.

– Няхай бы і жыў так далей, таму што ён гэтых жывёлаў карміў і глядзеў за імі. Гэта ўжо плюс, – кажа валанцёрка.

Тым больш сабакі не галадалі: выглядалі даволі ўкормленымі, кажа Іна. Адзінае – вальераў вельмі мала: у кожным дзесяць жывёлаў збіралася. Таму сабакі жылі бойка: бывала, моцна адзін аднаго грызлі.

Жыхары супраць сабак

Сяргей утрымліваў хвастатых на ўскраіне Кабакоў, жыў у доме, які называў сваім:

– Ён гэты дом узяў, выплаціў рахункі за святло, ваду, газ і сказаў, што яго выкупіў. Але насамрэч гэта не так. Цяпер дом запісаны за мінулым гаспадаром. І на ягонай тэрыторыі, за агароджай знаходзяцца сабакі, – патлумачыла Іна.

Валанцёры вельмі сумняваюцца, што пасля смерці Сяргея ўладальнік дома дазволіць жывёлам застацца. Але ёсць і яшчэ адзін нюанс – сабакі знаходзяцца блізка да суседняга дома.

– Не стае метражу: там усяго 150 метраў, а трэба прынамсі 500, – адзначае Іна.

Супраць размяшчэння сабак у аграгарадку былі і многія жыхары Кабакоў: стараста ўжо сабраў подпісы аднавяскоўцаў, дзеліцца гераіня.

На гэты момант валанцёры здолелі дамовіцца пра ператрымку ўсяго 13 сабак. Што рабіць з астатнімі, пакуль незразумела. Але пытанне вельмі тэрміновае.

Перажываюць за жывёлаў

Паводле словаў Іны, жывёлінаў раней збіраліся перавезці з аграгарадка на хутар пад Стоўбцамі. Дапамогу ў гэтым Сяргею прапанаваў нейкі блогер з імем Віктар.

– Вядома, там трэба ўсё добраўпарадкоўваць, але нас шмат, дапамаглі б і сабак перавезці. Але хто за імі будзе глядзець? – задаецца пытаннем Іна.

І дадае: Віктар ад сваёй дапамогі не адмаўляецца, але паміж Кабакамі і Стоўбцамі 180 км, без падрыхтоўкі жывёлаў не перавязеш. Патрэбны час, якога, упэўненая Іна, у сабак няма.

Цяпер валанцёры па чарзе кормяць жывёлаў і імкнуцца хутка знайсці варыянты для іх ператрымкі.

– Сабакі знаходзяцца ў жудасных умовах. [Сярод іх] ёсць і шчанюкі, і дарослыя, і ўсе глядзяць умольна проста ў душу… Людзі, падарыце дом любому з іх, – заклікаюць валанцёры ў сваім пасце.

Пра праблему гаварылі і раней

Нядаўна на тэлеканале АНТ выйшаў ролік пра стыхійны прытулак у Кабаках. У сюжэце расказалі, што першапачаткова Сяргей з жывёламі жыў на цэнтральнай вуліцы аграгарадка. Але праз скаргі суседзяў на бесперапынны брэх і выццё сабак пераехаў на ўскраіну. Турбавала аднавяскоўцаў Сяргея і ўласная бяспека. Мясцовыя сцвярджалі, што жывёліны не раз пакідалі тэрыторыю стыхійнага прытулку.

Але і на новым месцы да ўтрымання сабак у некаторых жыхароў Кабакоў былі пытанні.

– Ад майго кута надзелу да дома, дзе знаходзяцца сабакі, 35 метраў. Гэта значыць, ніякіх санітарна-эпідэміялагічных адлегласцяў не вытрымліваецца. Сабакі выюць круглыя суткі, – адзначаў у роліку стараста.

У сюжэце АНТ Сяргей расказваў, што сабакі ў яго не толькі на ўскраіне Кабакоў, але і ў «сярэдзіне вёскі, а таксама ў Карпешах».

Па дапамогу ён звяртаўся і да мясцовых уладаў: прасіў вылучыць у Бярозаўскім раёне месца, дзе сабакі не будуць нікому замінаць. Пры гэтым набываць зямлю гаспадару стыхійнага прытулку ў любым выпадку трэба было самому. У гэтым ён збіраўся прасіць дапамогі праз TikTok.

Паводле словаў старшыні Першамайскага сельвыканкама Людмілы Паследняй, умовы ўтрымання сабак былі не найлепшымі: калі да яго прыязджалі валанцёры, гаспадар сабак адсутнічаў, жывёлы заставаліся галоднымі, вады не было.

– Заўсёды прапаную нейкую альтэрнатыву: хутар. Ён не ў межах аграгарадка, за вёскай, але ён сказаў: мне цяжка дабірацца, – адзначыла Людміла.

Паводле звестак АНТ, мясцовыя ўлады паабяцалі адсочваць сітуацыю ажно да пераезду прытулку ў новае месца.