Казахстан узмацніў жорсткасць правілаў атрымання дазволу на жыхарства для беларусаў

Стала вядома, якія дакументы цяпер патрэбныя для дазволу на пражыванне.

Казахстан абнавіў правілы афармлення дазволу на сталае пражыванне іншаземцаў, у тым ліку і беларусаў. Цяпер для гэтага патрабуецца наяўнасць замежнага пашпарта і пацвярджэнне адраса пражывання ў краіне, паведамляе медыя-цэнтр МУС Казахстана.

Грамадзяне краін, з якімі ў Казахстана ёсць адпаведныя міграцыйныя пагадненні, могуць уехаць, выехаць, рухацца транзітам, перамяшчацца і часова знаходзіцца ў краіне па ўнутраных дакументах.

Аднак для атрымання іншаземцам дазволу на стаае пражыванне ў Казахстане неабходны замежны пашпарт у якасці дакумента, які сведчыць асобу замежнага грамадзяніна або асобы без грамадзянства і пацвярджае іх прававы статус, зазначаюць у структуры.

«Цяпер іншаземцам неабходна падаваць свой замежны пашпарт, тэрмін дзеяння якога будзе складаць не менш як 180 каляндарных дзён на дзень падачы заявы на сталае пражыванне», — гаворыцца ў паведамленні.

Для атрымання дазволу на часовае пражыванне таксама неабходна асабістая прысутнасць уласніка жылля, асобы, якая дзейнічае ад яго па даверанасці, або натарыяльна завераную згоду ўласніка.

У паведамленні МУС Казахстана не ўдакладняецца, што рабіць беларусам, якія не маюць замежнага пашпарта. У Дэпартаменце грамадзянства і міграцыі МУС Беларусі, куды журналіст «Зеркала» звярнуўся як прыватная асоба, патлумачылі, што беларускі пашпарт з'яўляецца і агульнаграмадзянскім, і замежным адначасова - гэта значыць, ён дзейнічае як у Беларусі, так і за яе межамі. Таму ў Казахстане яго можна выкарыстоўваць пры падачы дакументаў.

Нагадаем, раней у Казахстане скасавалі магчымасць выезду з краіны на кароткі тэрмін, каб прадоўжыць дзеянне бязвізавага рэжыму.

Цяпер іншаземцы з краін ЕАЭС - у тым ліку і беларусы, якім не патрэбная віза для ўезду ў краіну, могуць знаходзіцца ў Казахстане не больш за 90 дзён цягам паўгода. Абнуліць тэрмін знаходжання, выехаўшы за мяжу, нельга.

Раней для прыехаўшых без візы імігрантаў і грамадзян ЕАЭС абмежавання 180 дзён са дня перасячэння мяжы Казахстана не было. Калі дазволены тэрмін знаходжання заканчваўся, яны маглі зрабіць «візаран» - гэта значыць, здзейсніць кароткачасовую паездку за межы краіны і назад з мэтай «перазапусціць гадзіннік» дазволенага тэрміну знаходжання ў краіне.