1 лiпеня 2024, панядзелак, 15:25
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Баец УСУ выжыў пасля расстрэлу на Данбасе

4
Баец УСУ выжыў пасля расстрэлу на Данбасе

Украінскі воін расказаў, што яго выратавала.

14 сакавіка 2023 года баец 5-й АШБр Яўген Раман разам з чатырма субратамі трапіў у расейскі палон у Іванаўскім у раёне Бахмута Данецкай вобласці. Тады акупанты расстралялі ўкраінцаў, а Яўгеній Раман выжыў і дабраўся да ўкраінскіх пазіцый. Пра тое, што адбылося ў той дзень, баец расказаў «Радыё Свабода».

Падчас расстрэлу ў яго рукі зайшлі кулі.

«Лекары, якія аперавалі, мне растлумачылі, што не зачапіла ніякіх сасудаў, толькі пацярпела косць на адной руцэ і мышцы. Дзве кулі заляцелі ў адным кірунку, бо пайшла аўтаматная чарга. Калі ў мяне выпаў турнікет, таму што рука зацякла, я зразумеў, што застануся там назаўжды», – сказаў Яўген Раман.

14 сакавіка 2023 года: што адбылося ў той дзень

Ён расказаў, што ў той дзень вораг пачаў інтэнсіўны абстрэл. Праз адзін з выбухаў ён страціў прытомнасць, а ачуўся толькі праз шэсць гадзінаў. Нечакана заспелі трое расейцаў, якія нацэлілі на ўкраінцаў аўтаматы і загадалі зняць бронекамізэлькі. Хлопцы выйшлі першымі без зброі, Раман выходзіў апошнім, на ім была бронекамізэлька, якой не заўважыў вораг.

Вайсковец расказаў, што акупантам не загадвалі расстрэльваць палонных, яны ўсе пастановы прымалі самастойна. Украінцы стаялі ў радок, адзін з акупантаў выпусціў аўтаматную чаргу.

«Хлопцы пападалі, як арэхі. Я ўпаў каля іх, але ведаў, што жывы. Боль быў. Ды і не ўсе ўкраінскія воіны памерлі адразу. Адзін спрабаваў ударыць па маёй назе, каб паказаць, што жывы. Хлопцы ўпалі адзін на аднаго, я падаў апошні», – паведаміў баец.

Праз тры-чатыры хвіліны прыляцела міна, у выніку чаго вайскоўцу РФ, які стрэліў ва ўкраінцаў, адарвала нагу.

Яўген Раман падняўся праз некаторы час, калі стала ціха, ён заўважыў расейскіх вайскоўцаў за 30 метраў ад сябе. Адзін з акупантаў глядзеў на яго, пасля гэтага ўкраінец развёў рукамі і ўпаў назад на жывот.

«Чуў, як дакладвалі (акупанты, – рэд.) свайму камандзіру, што тут ёсць “300-ы”. Ён ім сказаў пакінуць, бо і так дойдзе. Я чуў іх размову, таму што рацыя гучная», – успомніў ён.

На наступны дзень украінскія вайскоўцы адкрылі мінамётны абстрэл па УС РФ, паранены Яўген Раман поўз на каленях, каб не звярнуць увагу на сябе і выжыць. Ён увесь час маліўся і змог дапаўзці да ўкраінскага кулямётчыка.

«Дабраўся да нашага кулямётчыка. Ён павярнуўся да мяне з кулямётам і кажа: “Адкуль? Дык ты там пад дрэвам ляжаў? Я ж мог цябе забіць. Прабач мне”. Цікава, што кулі, якія ляцелі ў мой бок, я яму прынёс, калі заступаў на баявое заданне», – адзначыў Яўген Раман.

Пасля гэтага яго эвакуявалі, адбыліся аперацыі, лекаванне і рэабілітацыя.

Ён адзначыў, што падчас расстрэлу бачыў субрата, які ўпаў ад кулі. Яўген Раман думаў, што яго таксама не стане. У гэты момант ён не думаў пра сына, маці ці жыццёвыя выгоды, ён толькі хацеў «надыхацца паветрам», убачыць снег, зямлю, траву і дрэвы.

«Усё тое, што ёсць вакол нас, калі мы жывыя. Вось гэта ацаніў, бо ведаў, што больш не ўбачу. На імгненне забыўся, што ў бронекамізэльцы, але я не ведаў, куды ён можа цэліцца: шыя, ногі, галава. Гэта было ваеннае злачынства», – дадаў ён.

Напісаць каментар 4

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках