5 снежня 2025, Пятніца, 6:31
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Марскія амбіцыі таемнага бункера

2
Марскія амбіцыі таемнага бункера

Прывіды часам вяртаюцца.

Яны з’яўляюцца дзе заўгодна — у вялікіх гарадах, у пустыні, у акіяне. Але заўсёды раптоўна, недарэчна, не дарэчы. Вось і пачатак гэтага тыдня гэтак раптоўна азначыў падзею амаль неверагодную — скончылася шматгадовая вайна на Блізкім Усходзе. Так, прынамсі, ацаніў усё гэта прэзідэнт Трамп. І, здаецца, нічога гэтаму не супярэчыць. ХАМАС яшчэ спрабуе чапляцца за свае звычайныя трукі. Але прэзідэнт Злучаных Штатаў непахісны. «Яны сказалі, што раззброяцца. Калі гэтага не адбудзецца, мы раззброім іх». Аптымісты ўздыхнулі з палёгкай — нарэшце!..

З палону вяртаюцца закладнікі. І ўсё гэта людзі бачаць у рэальным часе. І кожны вольны па-свойму ўспрымаць і ацэньваць тое, што адбываецца. Падобна, вельмі падобна на нейкі сур’ёзны паварот на доўгім і цяжкім шляху. Але не хочацца верыць, што радасць і лікаванне — не для ўсіх. Нешта смутнае ўсё яшчэ клубіцца ў паветры. І ўсякія рэцыдывы цалкам магчымыя. Тым больш, бег часу амаль непрадказальны. І прывіды былых часоў тут як тут.

А ўжо і нейкі дзіўны здымак узнік у сетцы і пайшоў сабе вандраваць у нашай змрочнай інфармацыйнай прасторы. Здаецца, нічога асаблівага. Марская бязмятэжная далячынь. Якісьці ваенны карабель. А за некалькі кабельтаў ад яго — яшчэ і нейкая падводная лодка абазначылася. Звычайны здымак. Кожны (абывацель на акіянічным узбярэжжы Францыіhttps://charter97.org/ru/news/2025/10/16/659464/) можа з прагулкавага катэра наклацаць сабе кучу такіх здымкаў.

Але менавіта гэты, нібыта, нявінны вобраз выклікаў хвалю неўтаймаванага гневу ў Расіі. Ды што там хвалю — цунамі. А тут яшчэ пайшлі чуткі пра нейкую аварыю на гэтай самай субмарыне. А неўзабаве і яе сакральнае імя прашамацела ў сродках масавай інфармацыі — «Наварасійск». І вось тут ужо пачалося!

Якая аварыя? Чаму расійскую падводную лодку суправаджае брытанскі фрэгат? Яна не парушала рэгламенту мараплаўства. І ніякія службы сачэння яе не выявілі раптам. Лодка ўсплыла яшчэ за 50 міль да ўваходу ў Ла-Манш, бо субмарыны згодна з правіламі праходжання праліву мусяць ісці ў надводным становішчы і пад сцягам сваёй краіны. Што і было выканана дакладна і скрупулёзна. Такім чынам, судна падвергнулася неабгрунтаванай дыскрымінацыі. Гэта не проста дробны інцыдэнт. Выклік, страшна падумаць, кінуты не толькі ўзброеным сілам краіны, але і яе галоўнаму бункеру. А таму адпаведнай дэпешай адгукнулася амаль імгненна камандаванне Чарнаморскага флоту. Дастаткова невялікага фрагмента, каб зразумець, які шэдэўр штабнога мастацтва быў з гэтай нагоды створаны.

«Экіпаж падводнай лодкі «Наварасійск» (праект 636 «Варшаўянка», бартавы нумар Б-261) ажыццяўляў планавы міжфлотскі пераход пасля завяршэння задач у складзе пастаяннага злучэння ВМФ Расіі ў Міжземным моры». Адным словам, чыстая лірыка. І хто гэта прыдумаў, што на борце гэтага амаль узорнага судна магла здарыцца нейкая аварыя. Нібыта ў адсекі з падцякаючых трубаправодаў трапляе салярка, і каманда з гэтым сваімі сіламі справіцца не можа. І нават не выключаная магчымасць яе скіду за борт. Але гэта ўжо дамыслы бяздзейных рэпарцёраў.

А вось вышкаленыя штабісты ў сваёй скрупулёзнай дэпешы проста не ўлічылі адну дробную дэталь. Падлодкі згаданага праекта 636 «Варшаўянка» могуць быць абсталяваныя 18 тарпедамі і крылацатымі ракетамі «Калібр-ПЛ», здольнымі паражаць цэлі на вялікай адлегласці. Субмарыны такога класа — дызель-электрычныя. Калі яны пераключаюцца на акумулятары, іх вельмі цяжка выявіць.

І тут яшчэ дадаюцца чуткі пра тое, што на гэтым «Наварасійску» яшчэ 28 верасня здарылася аварыя — пачалася працячка паліўных трубаправодаў. Гэта значыць, што салярка трапляе кудысьці ў адсекі. Каманда сваімі сіламі гэта ліквідаваць не можа. І гэта ўсё — не падстава для назірання за такім неадназначным аб’ектам? Нават «Лятучы Галандзец», з’явіся ён раптам у Ла-Маншы, цалкам магчыма, прыцягнуў бы меншую ўвагу.

Нават Генеральны сакратар НАТА Марк Рутэ, выступаючы на саміце ў Славеніі, не забыўся нагадаць пра прыкры інцыдэнт. «Цяпер, па сутнасці, у Міжземным моры практычна не засталося расійскай ваенна-марской прысутнасці. Толькі адзінокая і паламаная расійская падлодка кульгае дадому пасля патрулявання».

Цяпер ужо шведы назіраюць за гэтай злашчаснай лодкай. І не дзіва — такая сабе раптоўная дадатак да расійскага ценевага флоту, ад якога ў многіх на Балтыцы ўжо баліць галава. А абывацелі і іншыя патрыёты здагадваюцца: куды паверне падлодка — у Балтыйск ці ў Кранштадт? У любым выпадку, адыёзнае плаванне пакуль яшчэ працягнецца.

Шлях да міру, здаецца, абазначыўся недзе ў пустынях Блізкага Усходу. Аднак проста жах, што робіцца цяпер на марскіх прасторах гэтай няўрымслівай планеты. Няма былога строгага парадку. Ніякай павагі нават да магутнага расійскага флоту і яго вярхоўнага бункера. Усялякія падазроныя плаўсродкі і іншыя прывіды беспакарана куролесяць у морах і акіянах. Усё ў мінулым — няма каму напалохаць.

Як жа тут не хапае хаця б грозна дымячага «Кузі»!

Уладзімір Халіп, спецыяльна для сайта Charter97.org

Напісаць каментар 2

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках