Фанабэрысты «Кузя» на свяце флоту

Караблі не выйшлі на парад.

Нечуваны канфуз! І гэта не які-небудзь заштатны перадых на далёкіх астравах, куды ў шматдзённым паходзе раптам зайшла эскадра, каб папоўніць запасы прэснай вады. А заадно парадаваць абарыгенаў парадным шыхтаваннем як адзін баявых і фанабэрыстых караблёў. Усе ж разумеюць - нялёгка астраўлянінам. Далёка ад іх цывілізацыя. Вакол толькі акіян, прыбой і чароды птушак. І раптам такое - маракі, вайсковыя судны і сцягі на ветры. Словам, шчасце прыплыло.

У Пецярбурга, вядома, усё не так. І мінулую нядзелю - гэта не проста візіт нейкіх там выпадковых караблёў, а свята ўсёй краіны, якая так любіць здаўна разнастайныя вайсковыя парады і іншыя шыхтаванні. Дзень вайсковага марскога флоту Расеі - гэта ж якая нагода для неймавернага гонару ўсяго працоўнага народа, які ў незабыўным 1939 годзе з радасцю сустрэў гэтую сталінскую ідэю. Паспрабаваў бы хто не радавацца! Але не ў гэтым сутнасць.

Пуцінская Расея проста любіла гэтае свята. Заўсёды там, у горадзе на Няве – марскі парад. Шыхтуюцца вайсковыя караблі. Камандзір параду, праходзіць на хуткаплынным катары гэты выразны шыхт. Потым салют. І шмат чаго іншага. І летась было так. І ў гэтым будзе так, а не інакш. Хадзілі нават чуткі, што з нагоды выдатнага свята дзесьці на далёкім гарызонце цалкам можа пазначыцца да слёз знаёмы сілуэт з непаўторным шлейфам мазутнага дыму-вядомы ўсім авіяносец «Адмірал Кузняцоў».

Не можа фанабэрысты карабель, і да таго ж флагман Паўночнага флоту, затрымацца навечна на нейкім там рамонце і спрэс згубіцца дзесьці ў доках. Гэта ўсякія банкіры прыдумляюць злыя казкі, быццам грошай няма і гэты ўлюбёны расейскім светам «Кузя» проста асуджаны. Нездарма ж за тыдзень да марскога свята раптам пусцілі зноў плётку, быццам знакамітае судна проста распілуюць і яно пойдзе на металалом. А калі гэта так, то чым ганарыцца? Не, Пуцін Расею ў крыўду не дасць. Тым больш, цяпер, калі набліжаецца Дзень вайсковага марскога флоту.

І вось наступіла яно, у гэтую нядзелю. Але не так, як усе гэтага чакалі. Быццам уключаны быў нейкі адмысловы рэжым. Яшчэ з раніцы па заходняй частцы краіны прайшоў нейкі дзіўны шэлест. А потым непрыемныя адчуванні ўзніклі ў жыхароў Санкт-Пецярбурга і яго ваколіц. Быццам бы дзесьці нешта гудзе. Дакучліва і няўхільна. І вось прыйшлі першыя паведамленні - украінскія беспілотнікі атакавалі Пулкава, Прамзону. Гатчыну і нават Кранштат. Колькасць авіярэйсаў, скасаваных у аэрапорце, амаль дасягнула сотні. Тых, хто павінен быў ляцець гэтымі рэйсамі і тых, хто сустракаў, прасілі ў аэрапорт не прыязджаць. Уведзены быў усё той жа план «Дыван», які ўжо выклікаў калапс у многіх аэрапортах Расеі. У сетку пасыпаліся здымкі відавочцаў таго, што адбываецца – украінскія беспілотнікі ўпэўнена асвойваюць паветраную прастору Ленінградскай вобласці. Нічога сабе свята пачынаецца!..

І калі ўжо здавалася, што дзень канчаткова сапсаваны, і ўсё тым жа пулковскім «Дываном» накрыўся хвастом і абяцаны некалі парад з усімі яго радасцямі і нават свята, раптам пранеслася плётка: Пуцін у горадзе! Спачатку не паверылі. А як жа бяспека?.. Але потым на дапамогу прыйшла родная тэлевізія, і раптоўная навіна ўжо гучала з усіх скрыняў. А аптымісты пільна ўглядаліся ў далёкі гарызонт – ці не з'явіўся на марскіх прасторах да болю знаёмы шлейф «Кузінага» дыму.

А правадыр прымаў ужо рапарт ганаровай варты. Чамусьці на заднім двары Адміралцейства. Магчыма, проста настальгія. Пацягнула раптам да падваротняў і двароў. Рапарт быў нейкі невыразны - паводле пратаколу, але без энтузіязму. Затое сустрэча з народам безумоўна ўдалася. Паўтораны былі штатныя крычалкі. І прагучалі яны цалкам натхнёна, не тое, што кіслае «ўра» ганаровай варты. Арганізатары ведалі: натоўп, калі з ім умела папрацаваць, ніколі не падвядзе. Вельмі дарэчы ў праграме раптоўнага візіту была і яшчэ адна ўрачыстасць. Патрушаў персанальна ўручыў шаноўнаму госцю медаль марской калегіі. Вельмі дарэчы - узнагарода знайшла героя.

А потым быў яшчэ зухаваты пралёт на белым катпры па тых месцах, дзе павінны былі пашыхтавацца караблі, расквечаныя сцягамі, калі б святочны парад не быў скасаваны. І вось гэта нервовае плаванне катпра «Раптар» у праграме візіту было лішнім і нават недарэчным. Было відавочна, госць нешта шукае. Можа «Кузю»?..

Аднак, увогуле і агулам, свята адбылося. А было яно з парадам або без гэтага, з планам «Дыван» і чародамі раптам наляцелых беспілотнікаў, не ў гэтым сутнасць. Так кажуць сёння філосафы з пецярбуржскай адміністрацыі. Можна зрабіць выгляд, што так усё было і задумана. Даўно ж было сказана: усё ідзе паводле плану. Трэба толькі трываць і чакаць.

Хіба толькі адна прарэха на гэтым светлым фоне гняце. Фанабэрысты «Кузя» на гарызонце ў гэты дзень так і не паказаўся. А гэта значыць, што песімісты з нейкага банка мелі рацыю, прадракаючы ганарліваму авіяносцу металаломны фінал. Ды што там, у сетцы поўна рэпартажаў з той самай верфі, дзе пазначылася ўжо канчатковае распілоўванне асуджанага судна.

Хтосьці зняў усё гэта, мяркуючы з усяго, з кабіны партальнага крана. Гіганцкая, да агіднасці іржавая палуба. Нейкія жудасныя рэшткі раскіданага недабуду ля борта. І чыйсьці выразны ўздых за кадрам: «Гэта - Расея!»

Які там гарызонт, якое мора?..

Уладзімір Халіп, адмыслова для сайта Charter97.org

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com