5 снежня 2025, Пятніца, 7:42
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Зміцер Бандарэнка: Двое старых на лавачцы разважаюць, што яны яшчэ змогуць «захапіць»

14
Зміцер Бандарэнка: Двое старых на лавачцы разважаюць, што яны яшчэ змогуць «захапіць»

Мы назіраем агонію пуцінскага рэжыму.

У Беларусь пачалі прыбываць эшалоны з расейскімі вайскоўцамі пад выглядам падрыхтоўкі да вучэнняў «Захад-2025». Крэмль ужо не раз выкарыстаў такія манеўры як прыкрыццё для агрэсіі.

Наколькі імаверна, што «Захад-2025» стане прэлюдыяй да новай фазы вайны — няхай гэта будзе ўдар па поўначы Украіны ці гібрыдная атака на краіны Балтыі і Польшчу? Пра гэта сайт Charter97.org пагаварыў з каардынатарам грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь» Змітром Бандарэнкам.

- Пакуль ва Украіне ідзе вайна, усе вучэнні і канцэнтрацыя расейскіх войскаў у Беларусі, роўна як і прывядзенне беларускага войска ў стан поўнай баявой гатоўнасці, — ужо частка гэтай вайны. Украіна вымушана будзе рэагаваць на рост колькасці расейска-беларускай групоўкі, узмацняючы вайсковую прысутнасць на поўначы, і саслабляючы яе на іншых кірунках. Гэта элемент вайны.

Я не вельмі веру ў напад на краіны Балтыі ці NATO тут і цяпер. Асабліва ва ўмовах, калі Трамп «разышоўся» У такой сітуацыі Крэмль не пойдзе на прамую канфрантацыю з Альянсам. Тым больш, што ў Захаду ёсць дзейсны вагар — не вайсковы, а эканамічны: перакрыцце балтыйскіх партоў Расеі.

Мы ведаем, што гандлёвыя плыні з РФ праходзяць праз дацкія затокі і буйныя марскія каналы, такія як Кільскі канал. Больш за 50% расейскай нафты перавозіцца морам з Балтыкі. Закрыццё балтыйскіх праліваў для Расеі стане наймагутнейшым ударам па эканоміцы РФ. Таму гэтыя вучэнні - у першую чаргу пагроза для Украіны.

- Якія правакацыі магчымыя з боку Расеі і рэжыму Лукашэнкі?

- Нагадаю, што ў 2021 годзе, калі праходзілі вучэнні «Захад-2021», уварванне пачалося не падчас іх правядзення, а пазней, праз некалькі месяцаў. Цяпер можа зноў пачацца перманентная фаза прысутнасці расейскіх войскаў у Беларусі, якая працягнецца месяцамі. У гэтым галоўная пагроза.

Што тычыцца планаў - Лукашэнка нічога не плануе. Плануе толькі Пуцін - утрымацца ва ўладзе ўсялякім коштам. Але гэта мэнэджар-няўдачнік, які страціў усюды: у эканоміцы, геапалітыцы, стратэгіі. Ён зазнаў няўдачу на Блізкім Усходзе. Расея дзесяцігоддзямі вяла там сваю палітыку, пачынаючы з СССР - і ўсё скончылася паразай. Ні Садаму Хусэйну, ні Башару Асаду Пуцін не змог дапамагчы ў вызначальныя моманты. Таму што ў яго няма рэсурсаў.

Ён саступіў і на Далёкім Усходзе. На велізарнай тэрыторыі жывуць 8 мільёнаў расейцаў - а кітайцаў, кажуць, ужо некалькі мільёнаў. Кітай фактычна выкарыстоўвае порт Уладзівастока як унутраны. У паўночных правінцыях Кітая жыве больш за 500 мільёнаў чалавек, а за Уралам — толькі каля 30 мільёнаў расейцаў. Пуцін проста здае Сібір Кітаю.

Наступная буйная параза - Каўказ, дзе Расейская імперыя праводзіла сваю палітыку сотні гадоў. Трэба быць «геніем», каб аб'яднаць Арменію і Азербайджан пад антырасейскімі заявамі. Зноў жа, Пуцін нічога не можа зрабіць, бо Эрдаган мае магутнае турэцкае войска, а ўсе сілы РФ кінутыя на вайну супраць Украіны.

Балтыка? У пачатку мінулага стагоддзя Фінляндыя была часткай Расейскай імперыі, Швэцыя - нейтральнай. Сёння паглядзіце на карту: злева і справа ад Фінскай затокі - краіны NАТО. Усць-Луга і Санкт-Пецярбург заціснутыя паміж Фінляндыяй і Эстоніяй. Пуцін не можа тут нават тузануцца.

Так што сядзяць два старычыны на Валааме, на лавачцы, разважаюць, што яны яшчэ кагосьці «захопяць». Мы назіраем агонію пуцінскага рэжыму, як калісьці агонію рэжыму Брэжнева. Але нельга выключаць, што ў маразме Пуцін распачне крокі, якія прынясуць няшчасце іншым. Як Брэжнеў з палітбюро развязаў вайну ў Афганістане — з мільёнам загінулых афганцаў і дзясяткамі тысяч забітых савецкіх жаўнераў.

- Што павінен рабіць Захад ужо цяпер, каб не дапусціць правакацый або ўварвання? Толькі нарошчваць сілы? Ісці на апярэджанне?

- Захад павінен узяць на сябе адказнасць за ўласную бяспеку. У першую чаргу - Еўропа. ЗША, у прынцыпе, вядуць правільную палітыку: падштурхнуўшы Еўропу да самастойнай абароны. Але ў пераходны перыяд, пакуль разгортваецца Еўрапейская абаронная прамысловасць, нельга абрываць сувязі ўнутры NАТО.

Патрэбныя гнуткія механізмы супрацоўніцтва - як у рамках NATO, так і ў гандлёва-эканамічнай плоскасці паміж ЗША і ЕЗ. Напрыклад, у тарыфным пагадненні паміж ЕЗ і ЗША прапісана, што Еўропа закупіць Амерыканскія энэрганосьбіты на $750 мільярдаў. Гэта выгадна абедзвюм старанам. Але адначасова - гэта наймагутнейшы ўдар па Расеі, якая дзесяцігоддзямі пастаўляла газ і нафту ў Еўропу. Цяпер гэты рынак страчаны, і вельмі надоўга.

Таксама крытычна важна ўзмацняць падтрымку Украіны. Украіна - багатая краіна: літый, рэдказямельныя металы, нафта, газ, урадлівая глеба, стратэгічнае становішча. Калі Расея захопіць большую частку або падпарадкуе ўсю Украіну, то атрымае ў сваё распараджэнне не толькі рэсурсы, але і чалавечы патэнцыял — украінцаў, якія могуць быць выкарыстаныя ў будучай вайне супраць Захаду.

Пуцін ужо знішчае Расею. Яго курс вядзе да распаду РФ. Але каб утрымацца яшчэ год-два ва ўладзе, ён можа пайсці на самыя вар'яцкія крокі. Менавіта таму Захад павінен дзейнічаць загадзя - параза Расеі ва Украіне магла б вызначыць усё. У тым ліку - прадухіліць агрэсію Кітая ў рэгіёне.

Напісаць каментар 14

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках