Зэтнік-інаагент

Як у Расіі шукаюць унутраных ворагаў.

Зэтнік-інаагент — прыблізна такі самы аксюмаран, як і прапалестынскі квір-актывіст. Але прадмет дыскусіі не выбіраюць — артэфакт застаецца артэфактам, і яго цяпер трэба патлумачыць. І хоць тлумачэнні такога дзівоцтва за апошнія некалькі дзён набылі лавінападобны характар, рызыкну дадаць свае «пяць капеек», не прэтэндуючы пры гэтым на выключнасць.

Асабіста мне сітуацыя найбольш нагадвае «чыстку партыі», якую раннія бальшавікі практыкавалі даволі часта, ледзь не на рэгулярнай аснове. Рух, што прыходзіць да ўлады, нават штучна створаны, непазбежна абрастае масай «спадарожнікаў», якія бачаць у гэтым руху перадусім «магчымасці».

Сутнасць справы не змяняецца ад таго, што рух кшталту пуцінскага ад пачатку якраз пад гэта («магчымасці») і задумваўся. Па-першае, дык калі гэта было! — цяпер усё ўжо стала сур'ёзна і падпарадкавана мэтам перадачы ўлады наступным пакаленням тых, хто ўжо паспеў скарыстацца «магчымасцямі» (МММ улады больш не будзе выплачваць дывідэнды неарганізаваным укладчыкам). А па-другое, першапачаткова «магчымасці» былі зарэзерваваныя «для сваіх».

Ад тых, хто гэтага не зразумеў, рух будзе пазбаўляцца. Зараз такі момант, што партыі ўлады не патрэбныя «патрыятычныя прысоскі». Яна будзе іх стрыгчы, пакідаючы ў шэрагах толькі дыстыляваны лаяльны кантынгент, які вагаецца разам з яе лініяй не свядома, а падсвядома (ну, бо так ужо было, і не раз).

Няшчасны «зэтнік», які сеў на інаагентскае электрычнае крэсла, судзячы па яго біяграфіі, не быў ні перакананым «ватнікам», ні «геніем лаяльнасці». Звычайны спрытны правінцыял, што адшукаў для сябе «залатую жылу» на ніве патрыятычнага хайпу.

Такіх шмат, але нямногія з іх доўга ўтрымліваюцца на арбіце. Як правіла, улазяць у канфлікты з мясцовай уладай або, што яшчэ горш, з сілавікамі, і атрымліваюць па шапцы. Звычайная гісторыя, якая цяпер будзе маштабавацца з дня ў дзень. Таму хутка інаагентская супольнасць пачне дзяліцца на фракцыі, як супольнасць нейкіх «старых бальшавікоў».

Вядома, усе задаюцца пытаннем, чаму менавіта «інаагент»? Няўжо нельга было «укантрапупіць» нейкім іншым спосабам (нібы інаагентства ўжо стала арыстакратычнай прывілеяй, хутка будзе пісацца з прозвішчам праз апостраф)? А чаму ніхто не задаецца пытаннем, як гэта было Бухарыну, Зіноўеву ці Каменеву — быць японскімі (нямецкімі, англійскімі, амерыканскімі і іншымі) шпегамі? Гэта ж таксама быў яшчэ той «цырк з конямі».

Адказ просты: у асаджанай крэпасці любы ўнутраны вораг з'яўляецца ўсяго толькі дэрыватывам вонкавага ворага. Дык што траекторыя гэтая будзе адна для ўсіх. І Стралкоў, калі выйдзе з калоніі і працягне пісаць, таксама стане інаагентам, дакладней — галандскім агентам. Там і доказы ёсць: прысуджаны судом Нідэрландаў да пажыццёвага зняволення, — значыць, патэнцыйны рэзідэнт…

Уладзімір Пастухоў, Telegram

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com