Nil Hilevich Passed Away

Пухом земелька, Великий Человек!

Беда... Великий Беларус ушёл...

НИЛ ГИЛЕВИЧ
Перад канчынай
Бацька мне скрушна сказаў:
«Вось, паміраю,
А тых, з кімі ўсё жыццё
Змагаўся, стала шчэ больш...»

Вечная памяць. Сапраудны чалавек быу.

Дзякуй Вам за тое, што Вы ў нас былі!
Вечны спакой!

Шкада! (((

Вечная памяць.

Прекрасный человек, прекрасная светлая жизнь, прекрасное творчество и огромная скорбь по его уходу огромного числа почитателей!

Земля пухом.
Мир праху.
Соболезнования родным, близким и всем нам...

Сумна (

Вечная памяць. Шчырыя спачуванні родным.

Царствие тебе Небесное, БЕЛАРУС!
Достойный Человек. Мои детские годы, моя школа, моя литература, да и я сам- часть тебя.
Покойся с миром, земля тебе пухом...

Вялікае гора для сапраўдных беларусаў.

Очень жаль, что такой человек ушёл из жизни. Это был мой преподаватель факультета филологии в БГУ! Человек --- патриот Беларуси!! Горжусь, что уважаемый Нил Семёнович был моим руководителем дипломной работы. Вечная память.
Тамара Ивановна - Минск

Вялікі сум і горыч, упала яшчэ адна цудоўная зорка беларускай паэзіі.

Паклон табе, мой беларускі краю!
Ты – мой, я – твой: ад роду і навек.
Я зноў і зноў да сэрца прыкладаю
Твой ліст дубовы – як чароўны лек.

За хлеб, што ем, за песьні, што сьпяваю,
За шчасьце звацца іменем тваім –
Паклон, паклон табе, мой родны краю!
Ты – мой, я – твой: усюды і ва ўсім!
* * *
Нажаль..
Нам бузде яго не хапать..

Царствия небесного. А нам читать его творения вместе с детьми!

Беда.
Я плачу.
Нам таких как не хватает!

Васіль Быкаў, Рыгор Барадулін, Генадзь Бураўкін, віцебскі Давід Сімановіч, зараз Ніл Гілевіч, кожны, як эпоха, яны зыйшлі ў вечны спакой, але застануцца заўсёды з намі!

Ушел ещё один достойный человек! Для белорусов это огромная утрата! Вечная память великому человеку и талантливому поэту!!

Вельмі сумная навіна. Спачуванні родным і ўсім беларусам. Вечная памяць паэту!

Вечны пакой, Вялікі Беларус...Сьветлая памяць...

Жах.... ВОЛАТ БЕЛАРУШЧЫНЫ i ЧАЛАВЕЦТВА....
Бывай наш ВЯЛIКI дзядзька Нiл.....
Але ж ЖЫВЕ БЕЛАРУСЬ!

Вечны адпачынак дай яму
Пане, а святло вечнае няхай яму свецiць. Ен пайшоу да сваей каханай, але вельмi сумна, калi сыходзяць такiя людзi. Няхай родная зямелька будзе яму пухам.
Божа! Прымi светлую беларускую душу!

Нам будзе вельмі Вас не хапаць, Ніл Сымонавіч. Але веру, што аднойчы мы ўсё ж дойдзем да Беларусі, як пісалі Вы ў сваім запавеце.

Смуткуем! Помним!

Ещё один одаренный человек ушел от нас светлая память!

Только за то что Нил Гилевич в Верховном Совете 12 созыва с трибуны обосновал и подвел историчекую платформу для принятия Роднага Сцяга в качестве официального флага Республики Беларуь он достоен увековечивания RIP Большая потеря для всех нас.

Що ж, погана новина для Білорусі ...
Такі люди зазвичай дуже цікаві не тільки в книжках, але і в реальному житті. Думаю ті у кого він був викладачем в університеті, вам це підтвердять на сто відсотків.

Зямля пухам! Вечнага спакою, вялiкi паэт!

Пакінуў свой зямны шлях яшчэ адзін волат беларушчыны, рыцар праўды і сумленьня ( памятаю, як самаахвярна Ніл Сымонавіч змагаўся ў Вярхоўным Савеце супраць ганебнага рэфэрэндума, прадракаючы заняпад мовы ў выніку ягонага правядзення - так і адбылося). Застаецца толькі маліцца:
" Вечны супакой дай яму Пане,
а сьвятло вечнае - няхай яму сьвеціць. "

Царствие ему Небесное и земля пухом!!!

Бяда, вельми горка. Немагчыма писаць, слезы бягуць сами. Зямелька наша беларуская табе, вялики чалавек, няхай будзе пухам. Усе думки твае были пра Беларусь.
Вечная памяць!

Якi сын беларускага народу i нашай зямлi, якi заклiк да моладзi, якая кветачка-шчасця, якi гук голасу. Я не смуткую, я ганаруся, што яму давялося нарадзiцца нашай зямлi, прайсцi па ей.

слезы душат..... светлый Человек ,и светлая ему память....

Вясна - i свежы пень заплыў слязьмi...
Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча...
Вясновы вечар. На нагах маiх...
Гаварыце з чалавекам, покуль ён мiж вас, жывы...

Гонар Беларусi - чалавек эпоха.

Такая беда, что уходят "зубры"! На них держалась наша духовность, через их произведения многие узнавали и начинали чувствовать Родину, их честность являлась для нас мерилом. Заменить их, конечно же, невозможно, но, дай Бог, чтобы новые поколения литераторов были их достойны! Светлая и вечная память...

"Жыццё гадЫ пакрыху адбірае…
Прыходзе Сьмерць,
і кажа нам:
– ПарА.
Старэюць хаты…
Дрэвы паміраюць…
Зыходзяць людзі на пагостны Край"

Ён вельмі шмат зрабіў для Беларусі.
Хай з неба нам таксама дапамагае.

"Падымiся над бядой i болем,
Калi ты не кволы чалавек... "
Я - не волат. Я бываю кволым.
Часам слёзы блiснуць з-пад павек.
Над сваёй бядой, сваёй загубай
Я ўздымуся... Ды не дай ты бог,
Каб над болем Бацькаўшчыны любай
Я падняцца калi-небудзь мог!

Царства Нябеснага, дарагі Ныл Сымонавіч...Магутны і Шчыры быў Чалавек і Паэт ! ...

Вечная памяць!

На аднаго беларуса стала меней. Шкада. Дзякуй за ўсё тое што зрабіў для нас.

Спасибо за всё!!!!Низкий поклон Вам....

Не паспеў...... Горка......
Калісьці дзядзька Ніл напісаў верш, прысвечаны Рыгору Шырме. Ён мяне вельмі ўразіў і натхніў на напісанне мелодыі.Мы з сям'ёй жывем менавіта на радзіме Рыгора Раманавіча. Атрымалася песня, якую цяпер спяваюць на Пружаншчыне. Хацеў пераслаць яе дзядзьку Нілу і не паспеў.....
Няхай яна "прагучыць" тут...

Сэрца дзядзькі Рыгора

Колькi птахаў пявучых у родных лясах,
Колькi нот непаўторных у iх галасах,
Колькi тонаў, адценняў, ладоў, перабораў -
Столькi песень у сэрцы у дзядзькi Рыгора.

Колькi ў краi бацькоўскiм празрыстых крынiц,
Колькi iх мiж пагоркаў булькоча-звiнiць,
Бегучы ручайкамi да сiняга мора, -
Столькi песень у сэрцы у дзядзькi Рыгора.

Колькi ў небе вясновым за тысячы год,
Па-над роднай зямлёй прагрымела грымот,
Абдараючы радасцю долы i горы, -
Столькi песень у сэрцы у дзядзькi Рыгора.

Ды якiм жа павiнен ён волатам быць,
Каб у сэрцы адным гэтак многа ўмясцiць?
Ой, не дзiва, скажу вам, не дзiва, не дзiва,
Калi песняю песень у сэрцы - Радзiма.

Запавет Ніла Гілевіча.
"Адно і самае галоўнае, што ад нас сёння патрабуецца, гэта звяраць свой беларускі гадзіннік па Купалу. Там -- самы верны адлік нашага беларускага часу і самы дакладны ход стрэлак. Таму што Купалаў гадзіннік -- гэта сэрцабіццё самаго народа"
Светлая памяць вялікаму беларусу!

ён застанецца з намі
нізкі паклон спадару гілевічу

Текст песни Сябры - А я лягу-прылягу (на

(Эдуард Ханок – Нил Гилевич)

Вы шуміце шуміце надамною бярозы,
Калышыце люляйце свой напеў векавы,
А я лягу прылягу край гасцінца старога
На духмяным пракосе недаспелай травы.
А я лягу прылягу край гасцінца старога
На духмяным пракосе недаспелай травы.

А я лягу прылягу край гасцінца старога
Галавой на пагорак на высокі курган.
А стамленныя рукі вольна ў шыркі раскіну,
А нагамі ў даліну, хай накрые туман.
А стамленныя рукі вольна ў шыркі раскіну,
А нагамі ў даліну, хай накрые туман.

Вы шуміце шуміце надамною бярозы,
Асыпайце мілуйце ціхай ласкай зямлю.
А я лягу прылягу край гасцінца старога
Я здарожыўся трохі я хвілінку пасплю.
(А я лягу прылягу край гасцінца старога)
(Я здарожыўся трохі я хвілінку пасплю.)

печально

Вечная память. Покойся с миром, Великий Человек!

Як шкада. Але, напэўна, надыйшоў час. Вечны супакой, Вялікі Беларус. Дзякуй табе за ўсё.

Светлая памяць Вялікаму Чалавеку! Няхай пухам табе будзе родная зямля, дарагі Ніл Сымонавіч!

Прощай, Великий сын своего Отечества.

*******
Я — беларус, я нарадзiўся
На гэтай казачнай зямлi,
Дзе мiж лясоў i пушчаў дзiкiх
Адвеку прашчуры жылi.

Я — беларус, я ганаруся,
Што маю гэтае iмя:
Аб добрай славе Беларусi
У свеце знаюць нездарма!

Я — беларус, i я шчаслiвы,
Што мацi мову мне дала,
Што родных песень пералiвы
I зблiзку чую, i здаля.

Я — беларус, i хоць сягоння
Яшчэ малы, але скажу:
Я родам з племя непакорных
I прад бядой не задрыжу!..

Вялiкая страта для Беларусi, для беларускай культуры. Пайшоу ад нас Чалавек, Грамадзянiн, Прафесар. Iмя Нiла Сямёнавiча Гiлевiча павiнна назаусёды застацца сярод тых, хто змагауся за свободу Беларусi, якую ён так любiу. Беларускае слова было яго зброяй i валодау ён iм дасканала.
Спачуванні родным.
Мела шчасце быць студэнткай Нiла Сямёнавiча Гiлевiча. Вялiкi Вам дзякуй, паважаны Настаунiк.

Брат мой, браце мой ,
Братачка родны!
Адкажы, сам сабе адкажы
Чым зрабіўся табе непрыгодны скарб тваёй жа бясцэннай душы?
Адчаго так бяздумна, бязмоўна ты яго выракаешся сам?
І чаму так цябе ўсё роўна, што аборай становіцца храм?...
Вечная памяць Нілу Гілевічу. Ягоныя творы з намі застаюцца, . А кіравацца яго мэтай Беларускай Бкларусі і здзейсніць яе, вось што сапраўды варта.
Спачуванні родным.

За векам век плыве-цячэ,
А мы ідзем, ідзем... I што ж?
О, як далёка нам яшчэ
Да Беларусі!

Ужо няўсцерп нам крыж пакут,
I мы крычым, крычым, але –
Не дакрычаліся пакуль
Да Беларусі.

А можа быць, яна – міраж,
I ўсе мы трызнім? Бо чаму ж
Не далятае голас наш
Да Беларусі?

Відаць, пракляцця знак ляжыць
На нас ад роду, і таму
Так цяжка шлях нам церабіць
Да Беларусі.

Равуць вятры, грымяць грамы,
Пыл засціць вочы нам, і ўсё ж,
I ўсё ж мы дойдзем, дойдзем мы
Да Беларусі!..
................................

Жесть! Кто знает когда и где похороны?

...вячэрайце ў хаце, а я пастаю на двары...
па мне турбавацца ня трэба - гуляйце шчасьліва.
павінен жа нехта паслухаць, як сумна-тужліва
зязюля кукуе на позьнім зьмярканьні ў бары

Вельмi сумна,да слез,што вялiкiя патрыеты ,вялiкiя БЕЛАРУСЫ зыходзяцьIx талент iх Беларускасць былi на самым высокiм узровнi,гета i Нiл Гiлевiч,i Васiль Быкау,i Рыгор Барадулiн,i Генадзь Бураукiн.I Усе у апошнiя гады.А засталiся чергинцы и подобные ему

ДЗІКУН

Дзікун, не навучаны змалку
Маліцца дабру і красе,
Лютуе:
«На звалку!
На звалку —
Хто славіць бусла на страсе!

Я сам тут —
вялікіх наследнік —
Насычу культурай народ.
А гэтых —
на сметнік!
На сметнік!
На вілы бяры — і за плот!..»

такое не прымеш за жарты.
такое было ўжо, было!..
Крычалі. І бралі за жабры.
Ды так, каб аж дух заняло!

У скрусе па смачным кавалку
Каб чуцца самім весялей, —
Шпурлялі за плот, і на звалку,
І нават намнога далей.

Гісторыя мудрая знае
І дзейнасці гэткай працяг.
Дзікун! твой унук адкапае
табой затаптанае ў прах!

Да сэрца прыцісне рукамі,
Са звалкі дамоў прынясе
І будзе, адмыўшы слязамі,
Маліцца дабру і красе.

Светлая памяць добраму і таленавітаму Чалавеку.

Нажаль,што уходзяць такiя вось дюдзi,а застаецца калгаснае быдла,якое дабiвае нашу родную мову ды культуру...

Жил ВЕЛИКИМ ЧЕЛОВЕКОМ! И ОСТАЛСЯ ВЕЛИКИМ ЧЕЛОВЕКОМ В ПАМЯТИ ВСЕХ ЛИТВИНОВ-БЕЛАРУСОВ! НАЗАЎЖДЫ! НЯХАЙ ЗЯМЕЛЬКА БУДЗЕ ВАМ ПУХАМ, ПАВАЖАНЫ НІЛ СЯМЁНАВІЧ! ЖЫВЕ ЛІТВА-БЕЛАРУСЬ!

СМУТКУЮ. Пайшла ў вечнасць цэлая эпоха. Вось і спадар НІЛ далучыўся да нябесных заступнікаў БЕЛАРУСІ.Вечны спачын !

Шкадую волата, шкадую, што не дачакаўся пажыць, хоць крышачку ў Беларусі аб якой марыў, аб якой спяваў. Не згасьне праз вякі твая зорка, бо Ты з намі назаўсёды.

Когда в конце 80-х начиналось возрождение еврейской жизни, первым оказал поддержку Союз писателей под руководством Нила Семеновича.

В союзе писателей проводили мы первые мероприятия. В них принимал участие и Нил Семенович. Прошло почти тридцать лет с того времени, на это не забывается.

Пусть белорусская земля будет ему пухом.

Память о нем сохранится в наших душах.

Моисей.

Смуткуем(((((((

Автор поэмы "Родныя дзеци",проникновенных стихов о любимой и многострадальной Беларуси, великий человек навсегда останется в памяти потомков.
Скобит Беларусь.

спачуваю, яшчз адна БЕЛАРУСКАЯ зорка зн iкла з небасхi лу , але.... што гэта за краi на, дзе вi ншуюць гаварухi ных i т. п., а канал культура з ранi цы ... нi воднага слова нi сказау . НIЛ СЫМОНАВIЧ,прaбачце вырадкау.... будем верыць, як i ВЫ верылi у вольную БЕЛАРУСЬ!

Самая лучшая память об этом великом человеке - это исполнить то, о чем мечтал Нил Гилевич.
Наш долг и обязанность сделать Беларусь свободной!
Жыве Беларусь!
Память в наших сердцах.

Помні:
Волю ў змаганьні бяруць,
А ня просяць,
Ня кленчаць,
Ня моляць.

Прими ,Господи,душу раба Твоего.

Сумна і горка,невыносна балюча і крыўдна. Да нябёс адляцела зорка немавернай велічыні . Наш гонар і годнасць,наша сумленне,наша душа,наша светласць. Мы ўсе вінаватыя перад Творцам. Вінаватыя за сённяшні дзень ,за абмежаванні ў вывучэнні яго творчасці,за Беларусь.Даруй ,Паэце! Вечная памяць.

Найвелічайшая страта для нашай Бацькаўшчыны...

И все- таки мы дойдем до свободной Беларуси! Чего бы нам это не стоило.

Царства Боскае!

Адышоў у іншы свет яшэ адзін вялікі чалавек. Але яго думы і мары, яго разважынні і меркаванні назаўседы застануцца з намі ў яго тврах. Цяжка на сэрцы, але час не абманеш, ён забірае ўсіх...

Сердце великого поэта и гражданина всегда болело за Беларусь! И какие ! слова сказал: "Вось памiраю, а тых людзей, з кiм змагауся, стала яшчэ больш ! Именно такие мысли и меня мучают: сколько было отдано сил, времени и здоровья в борьбе с мерзким большевистским режимом, а сейчас вижу трагичную картину современной Беларуси! Уничтожено всё: мова, культура, мораль, нравственность...Культивируется рос. попса, напротив дома школа, где 1 сентября и на окончание уч. года гремит мерзкая бездуховная рашистская музыка через громкоговорители на весь район. А где такое чудо как : "А я лягу, прилягу". "Завируха" и подобные шедевры? " Глава" государства не стесняясь собственного невежества говорит, что он вырос на стихах В. Быкова. Обсуждали вчера эту горькую новость в семье и муж сказал: Да я помню, к нам в училище (МВИРТУ) приезжал Гилевич с лекциями о истории Беларуси. Я была потрясена. А сейчас такие лекции культивируют в военных академиях Беларуси, чтобы бел офицеры были патриотами своей

Спи спокойно,настоящий БЕЛАРУС!Твое наследство будет служить фундаментом беларускости и патриотизма всем грядущим поколениям нашего народа и его настоящим лидерам,которые ,мы уверены,у нас обязательно будут.

Такая огромная потеря для всей нашей Беларуси! Уходят из жизни самые лучшие, талантливые,по настоящему любящие свою страну. А подонки ,холуи и приспособленцы таланты не рожают...Вечная память поэту!

Светлая памяць!

Адзін з найлепшых маіх настаўнікаў. Чалавек, Патрыёт, Грамадзянін. Волат у простым і пераносным сэнсах. Сьветлай памяці, мяккай зямлі...

Ушел талаантливый, высокодуховный,искренний и добрый человек, Нил Семенович Гилевич! Последний из могикан, борец за "беларускую мову". Вечная память!Беларусы Вас не забудут! Спасибо Вам за Ваше творчество, за Вашу боль о Беларуси и беларусах.

Вельмиi шкада! Мужны чалавек i грамадзянiн.

Вечная памяць Вялікаму паэту Беларусі!

Вечная памяць.

Вельми шкадую,што не дажыу гэты "ЧАЛАВЕЧЫШЧА" да СВАБОДНАЙ и сапрауды НЕЗАЛЕЖНАЙ БЕЛАРУСИ,-але мы абяцаем,што зробим яе такой насупраць планау"плаунанакланяемага" фюрэра...