Балгарыя адгарадзілася ад Турцыі сцяной з калючага дроту

Каб абмежаваць нелегальную міграцыю, Балгарыя пабудавала загароду на мяжы з Турцыяй.

Жыхары памежнай вёсачкі распавядаюць небыліцы, праваабаронцы крытыкуюць, а ўцекачы шукаюць абыходныя шляхі, паведамляе Deutsche Welle.

Агароджа з калючага дроту даўжынёю 30 кіламетраў і тры метры вышынёй выглядае больш чым непрыступна. «З таго часу, як узведзенае гэта збудаванне, спробы перасекчы мяжу значна скараціліся», - сцвярджае Стаян Стаянаў, кіраўнік рэгіянальнага кіравання памежнай аховы ў Элхава, які адказвае за кантроль над усёй сухапутнай мяжой паміж Балгарыяй і Турцыяй.

Тым не менш, жаданне бежанцаў апынуцца па другі бок агароджы такое вялікае, што некаторыя з іх спрабуюць перабрацца праз яе, нягледзячы на рызыку. «Пакуль яшчэ гэта не ўдалося нікому. Некаторыя спрабуюць прыставіць да плота лесвіцу або бервяно. Мы назіраем за ўсімі гэтымі спробамі і прымаем адпаведныя меры», - распавядае камісар Стаянаў.

Абыходныя шляхі

Сухапутная мяжа паміж Балгарыяй і Турцыяй складае 271 кіламетр, і толькі дванаццаць адсоткаў гэтай адлегласці займае агароджа з калючага дроту. Выбар месца для плота абумоўлены тым, што менавіта тут з турэцкага боку ёсць развітая дарожная сетка. Таксама недалёка адсюль знаходзіцца турэцкі лагер бежанцаў у горадзе Эдырне.

Балгарскія арганізацыі абароны правоў чалавека аднак крытыкуюць будаўніцтва «плота», паведамляе грамадска-прававая радыёстанцыя Deutschlandfunk. На іх думку, ён можа толькі перанакіраваць, але не спыніць паток бежанцаў.

Старшыня Хельсінкскага камітэта ў Балгарыі Красімір Канеў адзначыў у інтэрв'ю Deutschlandfunk: «Агароджваючыся калючым дротам, Балгарыя пакідае людзей безабароннымі, падахвочваючы іх шукаць іншыя шляхі ў Еўропу, напрыклад, па моры, на лодках. Тым самым яны падпадаюць пад значна большую небяспеку, чым пры скрыжаванні сухапутнай мяжы».

Падобныя выпадкі ўжо былі, і трагедыя паблізу выспы Лампедуза - таму прыклад.

Змаганне не з мігрантамі, а з нелегаламі

Са слоў Стаяна Стаянава, Балгарыя не мае намеру закрываць свае межы для тых, хто шукае прытулку, а будаўніцтва агароджы толькі спосаб абмежаваць нелегальную міграцыю. Бежанцаў, што афіцыйна перасякаюць мяжу рэгіструюць, выдаюць ім пасведчанне асобы і накіроўваюць у цэнтры для бежанцаў.

Але праблема ў тым, што многія мігранты імкнуцца трапіць у краіну менавіта нелегальна, так як іх мэта - не Балгарыя, а Заходняя Еўропа. «Паводле еўрапейскіх законах уцекачы павінны заставацца ў той краіне, дзе яны зарэгістраваныя. У дадзеным выпадку гэта Балгарыя. Большасць з іх жадаюць ехаць далей, таму яны выкарыстоўваюць усе сродкі для таго, каб нелегальна перасекчы мяжу, і зарэгістравацца толькі ў Заходняй Еўропе», - сказаў Стаян Стаянаў.

Самі ўцекачы гэтага не хаваюць. Аднаму з перасяленцаў з Сірыі, бацьку пецярых дзяцей, атрымалася патрапіць у Балгарыю яшчэ да таго, як быў пабудаваны плот. Тут ён разам са сваёй сям'ёй быў затрыманы памежнікамі і накіраваны ў лагер для бежанцаў у Сафію. «Мы ратаваліся ад бамбёжкі ў Алепа», - распавядае сірыец у інтэрв'ю грамадска-прававой радыёстанцыі Deutschlandfunk, - «Гэта было пекла. Мы пакінулі ўсё, што ў нас было, і прыйшлі сюды».

Большасць балгараў, якія жывуць паблізу мяжы, рэдка сутыкаюцца з мігрантамі. Да агароджы мясцовыя жыхары ставяцца своеасабліва. Тут існуе меркаванне: «Трэба было проста выдаткаваць на штосьці грошы Еўразвязу». Можна таксама пачуць небыліцы пра нелегалаў: «Яны пераскокваюць праз плот, як малпы! Спачатку перакідваюць праз агароджу кучу галля, затым скачуць на яго», - кажа ўладальніца кавярні ў раённым цэнтры Элхава Марыя. Пра гэта, з яе слоў, «распавядаюць хлопцы з паліцыі». Тым не менш, паліцыя падобных афіцыйных звестак не паведамляе.

Можа быць, гэта падасца нечаканым, але будаўніцтва «балгарскай сцяны» зрабіла станоўчы эканамічны эфект на рэгіён. Дзякуючы жаўнерам і паліцыянтам, якія з'явіліся ў Элхава адзіны гатэль у горадзе больш не пустуе, узрос абарот кавярняў і крамаў. «Тут з'явілася хоць нейкае жыццё. Раней гэта быў Богам пакінуты куток», - распавядае Марыя з усмешкай.