Крык душы беларуса: Згодзен на працу за ежу і лагоднае слова

Беспрацоўны выклаў сваю сітуацыю ў сацыяльных сетках.

«Чалавек з дзвюма вышэйшымі адукацыямі, адэкватны, не касавокі, і давядзенне тэарэмы Піфагора памятаю, што крочыў у жыцці на кавяле, шукае ЎСЯКУЮ ПРАЦУ. Афіцыйнае прыняцце не цікавіць», - напісаў Алег Бабец у групе ў «Фэйсбуку», прысвечанай пошуку працы і падпрацоўкі.

«Былі атэстацыі прараба і рыэлтэра, але скончыліся. Група інваліднасці ў Беларусі - гэта ніжэйшае за «лацінаса» і плантацыйнага раба.

Магу прапанаваць вядзенне перадачы аб аграбізнэсе, паслугі кур’ера ў дастаўцы асабліва важнай карэспандэнцыі ў Беларусі, «кансістэры» пры мафіёзнай групоўцы.

Магу здымацца ў фільмах жахаў, каскадзёрам (жаўнеры, пакалечаныя ў баі, ахвяры вампіраў, тартакоў сталінскага рэжыму, вар’яты і лютыя бандыты).

Добры рыэлтарскі досвед, але «папіхач» без кампенсацыі балачак праз тэлефон і без «базавай мінімальнай таксы на ачмурэнне кліента» - гэта каменны век рыэлтарства.

Магу дапамагаць у гаспадарцы - крама, аптэка, посуд, згатаваць нескладанае. Перыядычна кірую самаходам з ручным кіраваннем (кіраваў 23 гады без ДТЗ), але цяпер мёртвы праз няспраўнасць трансмісіі (рамонт ад 800 даляраў).

Не палю, раз на два тыдні шклянка каньяку магчымая.

Згодны на працу за ХАРЧАВАННЕ і ЛАГОДНАЕ СЛОВА, каб сям'я вымеркавала на харчах. Хаця б.

Наконт «за харчаванне» не жартую. Мала таго: згодны на гуманітарныя праекты, валодаю каласальным досведам ўладкавання аградамка ў вёсцы (марна адстаяўшы на біржы, купіў за бесцань руіну і ўладкаваў пад выдатны дамок. Знаёмы з «юр» і «фіз» нюансамі ўладкавання ў раёне. Сын вучыцца на платным аддзяленні - таму з пенсіі ў мяне нічога не застаецца пасля аплаты навучання і камунальных паслуг. (Да нядаўняга і другі вучыўся на платным аддзяленні).

Вельмі складана. Яшчэ не стары, і хочацца пабыць чалавекам, напрыклад, куртку купіць замест калгаснага пухавіка з гуманітарнай дапамогі».