Звычайныя паўночныя карэйцы больш за палову стагодьдзя елі лебяду ды кару з дрэваў, пакуль быццам бы цывілізаваны сьвет моўчкі глядзеў на цмока, пакуль цмок здьзекваўся, рос, набываў моц, рыхтаваў сілы. А зараз ужо першыя кіраўнікі быццам бы самых дэмакратычных і гуманістычных дзяржаваў згодныя сесьці за стол перамоваў з цмокам абы над імі не раструсілі ядзерны попел. Нічога не нагадвае?
Звычайныя паўночныя карэйцы больш за палову стагодьдзя елі лебяду ды кару з дрэваў, пакуль быццам бы цывілізаваны сьвет моўчкі глядзеў на цмока, пакуль цмок здьзекваўся, рос, набываў моц, рыхтаваў сілы. А зараз ужо першыя кіраўнікі быццам бы самых дэмакратычных і гуманістычных дзяржаваў згодныя сесьці за стол перамоваў з цмокам абы над імі не раструсілі ядзерны попел. Нічога не нагадвае?
Адказаць