Пяць найлепшых фільмаў пра самых адданых сяброў чалавека

І гэта, вядома ж, пра сабак.

На наступным тыдні ў пракат выходзіць «Альфа» - гісторыя пра тое, як дагістарычны чалавек прыручыў ваўка. Калі я глядзеў трэйлер, неахвотна ўспамінаў свае ўлюбёныя фільмы пра сабак, піша аглядальнік «Нового времени» Аляксей Бондараў.

У гэтым спісе мог бы быць і пранізлівы савецкі фільм «Сябар» з Сяргеем Шакуравым, і якая-небудзь зусім ужо старая, класіка накшталт «Лесі» або «Мухтара». Але я вызначыў выбраць выключна фільмы, якія мне падабаюцца настолькі, што я гатовы іх добраахвотна пераглядаць.

К-9

1989 год

Адзін з маіх самых улюбёных фільмаў усіх часоў і народаў. Магчыма, таму што я глядзеў яго шмат разоў яшчэ на зацёртых да дзір відэакасетах і цяпер ён асацыіруецца ў мяне з бесклапотнай юнацкасцю.

А можа, таму што гэта цудоўны ўзор Галівуду 1980-х. Тут простая гісторыя, але якая кранае за душу, і з выдатна прапісанымі і шыкоўнымі персанажамі (нават шараговымі). І хай яна поўная штампаў і клішэ пра паліцыянта-рэнегата, які сам-насам (не ўлічваючы службовага сабакі) змагаецца з наркамафіяй, яна распаведзеная так шчыра і ад душы, што ўспрымаеш яе вельмі нават адэкватна.

Але хутчэй за ўсё фільм здаецца геніяльным, бо застаецца загадкай, як можна было прымусіць сабаку дэманстраваць у кадры такую акторскую гульню, што большасць сучасных зорак і побач не валяліся.

Непераўзыдзены фільм.

Белы палон

2006 год

Можна не любіць Пола Уокера - ён быў добрым хлопцам і выдатным кіраваў, але пасрэдным акторам. Можна казаць, што гэты фільм - чысты Галівуд з занудлівым маралізатарствам і вымучаным хэпі-эндам. Можна...ды шмат чаго можна.

Але праз дзіўна кранальную гісторыю і шыкоўную працу здымачнай групы з сабакамі пароды хаскі, фільм проста цудоўны.

Навуковая экспедыцыя ў спешцы эвакуююцца з Антарктыды, вымушана пакідаюць на прывязі восем сабак. Вярнуцца назад няма магчымасці, і сабакі вымушаныя выжываць самі. Герой Уокера нарэшце знаходзіць спосаб вярнуцца па сабак...і вы будзеце плакаць, як яшчэ ніколі ў сваім жыцці не плакалі.

Гісторыя Хаціко

1987 год

Хіба што вы да гэтага паглядзелі японскі фільм пра легендарнага Хаціко - сабаку пароды акіта-іну, які дзевяць гадоў штодня прыходзіў на чыгуначную станцыю ў чаканні свайго гаспадара, які памёр ад інфаркту.

Хаціко - свайго кшталту нацыянальны герой у Японіі. На той самай станцыі, дзе ўсё адбывалася, усталяваны помнік сабаку, які паказваў людзям прыклад сапраўднага кахання і адданасці.

Так, я ведаю пра фільм 2009 года з Рычардам Гірам, але я наўмысна акцэнтую ўвагу на японскім арыгінале, а не галівудскім рымейку. Паверце, арыгінал нашмат мацнейшы.

Бетховен

1992 год

Тыповая камедыя пачатку 1990-х, наіўная і месцамі адкрыта недарэчная. Але гіганцкі сенбернар у спалучэнні з чароўнымі дзеткамі могуць расчуліць да глыбіні душы нават тэлеграфны слуп.

Ну і як было прынята ў тыя гады ў Галівудзе, у фільме ёсць просты і даступны мэсэдж, які не страціў сваю актуальнасць за мінулыя гады.

І кожны раз пры напамінку пра гэты фільм я пачынаю ацэньваць памеры сваёй кватэры – ці змесціцца тут сенбернар ...

Сабачае жыццё

2017 год

Свежы фільм і гэта прыемна. Сабакі прадаўжаюць фігураваць у добрым кіно.

Гісторыя пра сабаку, які шматкроць перараджаецца, захоўваючы ўспаміны і нарэшце знаходзіць свайго першага гаспадара, безумоўна высмактаная з пальца, але знятая надта і надта добра.

Фільм і сумны і смешны і кранальны адначасова. І сабакі ў ім проста шыкоўныя.