«Я пастаўлю тут намёт і буду жыць!»

Дом на Карла Маркса ў Менску прызналі аварыйнымі і прымусова высяляюць жыхароў.

Гэты дом пабудавалі ў 1947 годзе - у яго засялялі ветэранаў МУС і КДБ, піша kp.by. Гісторыя са спробай выселіць жыхароў з дома №17 на вуліцы Карла Маркса ў Менску пачалася яшчэ дзесяць гадоў таму. Менавіта тады ў планах сталічных уладаў з'явілася ідэя зрабіць вуліцу Маркса пешаходнай, а на месцы дома №17 пабудаваць гандлёвы цэнтр з гатэлем і казіно.

Жыхарам прапанавалі кватэры не меншых плошчаў, але ў новабудоўлі на ўскраіне Менска - у Лошыцы. Тады на мітынг выйшлі некалькі сотняў чалавек з плакатамі «Не адсяленню!», «Не казіно!» і вывесілі іх у вокнах кватэр. «Я ўжо падрыхтаваў каністру і спалю сябе, калі мяне адсюль будуць адсяляць!.. - гарачыўся мужчына сярэдняга веку. - Я ў такія пазыкі ўлез, каб гэтую кватэру купіць, а цяпер мяне адпраўляюць на колавую!..»

Праз нейкі час чыноўнікі перадумалі.

- Мы прынялі пастанову людзей не адсяляць, - паведаміў тады старшыня камітэта архітэктуры і горадабудаўніцтва Менгарвыканкама Віктар Нікіцін.

Як казаў тады вядомы пісьменнік-гісторык Уладзімір Арлоў, які жыве на Маркса: - Гэта выдатны прыклад, што беларусы здольныя аб'яднацца і бараніць свае правы.

Чарговыя пакуты жыхароў пачаліся ў 2013 годзе, калі ў памяшканні першага паверха дома №17 пачалі праводзіць рэканструкцыю пад кавярню-пякарню.

- Яны ламалі ў сябе сцены так, што наш дом даслоўна хадзіў ходырам, было страшна, што ён можа наогул абрынуцца, - распавёў жыхар дома Сяргей Пятровіч.

У выніку дом наважылі рэканструяваць. Але жыхароў палохалі дакументы, якія прыходзілі ў іх адрас. Паводле адных з іх - дом прызнаны аварыйным і патрабуе капрамонту, паводле іншых - не. Жыхары ўпэўненыя, што іх дом зусім не аварыйны і прастаіць яшчэ сто гадоў.

- Згодна з заключэннем Дзяржбудэкспертызы паводле стану на кастрычнік 2017 года знос будынка складаў 39%, што адпавядае трэцяй катэгорыі - гэта значыць небяспека абвалу адсутнічае, - распавядае Сяргей Пятровіч. - А ўжо ў жніўні 2018 года на выснову УП «Будрэканструкцыя» праведзены на вока візуальны агляд паказаў пятую катэгорыю - яму пагражае абвал! У выніку прынятая пастанова праводзіць капрамонт і ўзмацняць падмурка з высяленнем жыхароў у часовае жыллё. Па-першае, адселяць на ўскраіну. Напрыклад, маёй суседцы прапанавалі пераехаць на вуліцу Судмаліса ў такое ж трухлявае жыллё. Мы нікуды пераязджаць не хочам, хай праводзяць капрамонт з рэстаўрацыяй пры нас. Толькі наша знаходжанне ў доме служыць гарантам захавання будынка ад абвалу. І калі выедзем, будынак дакладна стане непрыдатным для пражывання, бо запланаваныя метады заведама нацэленыя на разбурэнне дома. А потым які-небудзь інвестар выкупіць напаўразбураны дом і пабудуе тут чарговы гандлёвы цэнтр або офісы.

У панядзелак, 17 верасня, а 14 гадзіне да жыхароў паабяцалі прыехаць з пракурорам і міліцыяй. Іх папрасілі мець з сабой пашпарты і рэчы першай неабходнасці. Дагэтуль да дома №17 ужо з'ехаліся журналісты. Яшчэ раніцай электрыкі адключылі ў доме дамафоны на дзвярах пад'езда, забяспечыўшы свабодны доступ.

- Я нікуды пераязджаць не збіраюся, - заяўляе Сяргей Пятровіч. - Я пастаўлю тут намёт і буду жыць!

- Нашы бацькі атрымлівалі тут кватэры за верную службу сваёй радзіме, - кажа жыхарка дома Галіна Генадзьеўна, якая жыве ў доме з самага нараджэння, з 1960 года. - А цяпер нас проста хочуць выкінуць. На замену нам прапанавалі два пакоі ў трохпакаёвай кватэры - гэта значыць, мы нейкі час павінны жыць з чужымі людзьмі. Мы ўсе сумняваемся ў дакладнасці гэтых дакументаў і ўважаем, што хтосьці проста пажадаў прыбраць наш дом да рук. І калі мы адсюль пойдзем - ужо не вернемся.

У прызначаны час ніхто з чыноўнікаў не прыехаў. Не з’явілася і міліцыя. Хоць у двары знаходзілася жанчына, якая ўвесь час камусьці тэлефанавала. Жыхары выказалі здагадку, што яна з адміністрацыі раёна і дакладвала пра становішча.

Жыхары па-ранейшаму дзяжураць у двары свайго дома.