19 сакавiка 2024, aўторак, 14:48
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Лукашэнку пачынаюць ненавідзець нават «ябацькі»

22
Лукашэнку пачынаюць ненавідзець нават «ябацькі»

Масавыя звальненні закранулі ўсіх.

Па ўсёй Беларусі назіраецца хваля масавых звальненняў. Праходзяць яны практычна на кожным прадпрыемстве. На аптымізацыю і скарачэнні гэта ніяк не падобна. Выкідваюць на вуліцу абсалютна ўсіх: як тых, хто ўдзельнічаў у мітынгах, так і абсалютна апалітычных людзей, а часам зусім «ябацькаў», якія, дарэчы кажучы, пачынаюць абурацца больш за ўсіх. Бо яшчэ нядаўна яны спакойна ўздыхнулі, што іх не чапаюць. Косць кінулі ў выглядзе мізэрных надбавак за звышурочныя, а тут раптоўны адзюльтэр ад «вусатай какеткі».

Раззлаваныя яны таксама тым, што ім няма каму пажаліцца. Ардынскім прафзвязам, якія паспяхова фінансавалі перадвыбарчую праграму ўзурпатара з кішэняў усіх працоўных краіны? Ды і незалежныя займаюцца імітацыяй бурнай дзейнасці. У 2018 годзе ў мяне спыталі, здаецца, у Нямеччыне, калі я прадстаўляў незалежны прафзвяз на адным мерапрыемстве: «Як ваш прафзвяз адстойвае правы працоўных? Якія віды страйкаў вы ўжываеце?» Я паціснуў плячыма, таму што на той момант страйк і масавыя пратэсты працоўных я бачыў альбо ў гістарычнай літаратуры, альбо ў навінах. Натуральна, яны здзівіліся і расказалі пра свой досвед. Калі нават праз звальненне аднаго чалавека спыняліся цэлыя прадпрыемствы.

Любое кіраўніцтва думае пра працоўных выключна ў эканамічных інтарэсах. Нас так і называюць «працоўная адзінка». А на адзінку, на іхнюю думку, можна не зважаць. Таму ў нас і заробкі нізкія, і абсталяванне старое, і кіраўніцтва вечна глядзіць з дакорам.

Для параўнання можна ўзяць практычна любы нямецкі завод. Маючы зносіны з адным з працоўных аконнай кампаніі VEKO, я даведаўся, што не абавязкова нават быць у прафзвязе, каб твае правы абаранялі. Працоўны цэніцца кіраўніцтвам, і дасведчаныя кіраўнікі з нямецкай школай мэнэджмэнту, а таксама з досведам масавых страйкаў абсалютна ў любой сферы, не пойдуць насуперак працоўным. Яны ведаюць, што за аднаго ўстануць усе і працадаўца страціць у разы больш.

Раз яны думаюць эканамічна, нам трэба размаўляць на іхняй мове. Калі спыняецца цэх, кіраўнік не думае пра тое, што працоўным цяжка яго запускаць у экстранным рэжыме. Ён думае толькі, колькі грошай ён страчвае за кожную хвіліну прастою. У гэты момант працоўныя прагрэсіўныя еўрапейскія краіны, скарыстаўшыся момантам, прынцыпова нічога не рабілі б да выканання іхніх патрабаванняў. І пытанне развязалася б імгненна.

У нас ёсць усё для таго, каб ажыццявіць гэта. Прычынаў – хоць адбаўляй і кожны дзень будуць з'яўляцца новыя. Неабходна перастаць думаць толькі пра сёння. Пасля выбараў Лукашэнка пагоршыў эканамічнае становішча краіны ў некалькі разоў. Надзеі на тое, што ён рэзка памяняе вектар і пачне падымаць са дна беларускую эканоміку, проста няма. Ён ніколі не думаў пра беларусаў, ён нічога добрага не зрабіў для прадпрыемстваў краіны. Псіхічна хворага чалавека цікавяць толькі ягоныя комплексы і вар'яцкія амбіцыі. А галоўная ягоная мэта – як мага даўжэй сядзець у сваім крэсле.

Для тых, хто думае, што звальненні іх не закрануць, што з імі гэтага не адбудзецца, у мяне кепскія навіны – гэта ўжо адбываецца. Але без зваротнай рэакцыі мы дазваляем дыктатару яшчэ больш здзекавацца з народа Беларусі. Калі не страйкаваць, мы можам страціць не толькі працоўнае месца, але і краіну.

Досыць нам быць «працоўнымі адзінкамі», мы ж ведаем, што мы працоўная большасць. Паасобку яны проста «аптымізуюць» нас. І тут ужо ўсё роўна, якія ў цябе палітычныя погляды: «ябацька» ты ці прыхільнік пераменаў – праблема ва ўсіх адна. Калі ўсе працоўныя аб'яднаюцца – звальняцца давядзецца кіраўніцтву.

Страйк – гэта правераны еўрапейскі метад развязання праблемаў. Гэта дапаможа нам развязаць крызіс сёння і будзе цудоўным урокам на будучыню.

Арцём Чэрнікаў, спецыяльна для тэлеграм-канала «Баста!»

Напісаць каментар 22

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках