Дальнабойнік са Жлобіна распавёў, як гэта жыць у фуры тыднямі

Па Еўропе беларус ганяе на новым Mercedes-Benz Actros.

Чатыры гады таму Раман Пінчук са Жлобіна ўладкаваўся дальнабойнікам у польскую фірму на кадэнцыю. Кадэнцыя, калі простымі словамі, - бесперапынны рэйс працягласцю ў некалькі тыдняў, калі ты без якіх-небудзь перапынкаў ездзіш з адной краіны ў іншую. Увесь гэты час кіроўца жыве на працоўным месцы. Realt.by даведаліся, наколькі камфортна спаць у машыне, дзе гатаваць і захоўваць ежу, як прымаць душ і чаму ніколі не варта спыняцца ў Бельгіі.

«Спаць зручней, чым дома»

Па Еўропе, у асноўным па Нямеччыне і Скандынавіі, беларус ганяе на новым Mercedes-Benz Actros. Акрамя выдатных хадавых характарыстык, цягач валодае самым неабходным для побыту - ложкам. У Ромы ён двух'ярусны: на выпадак, калі прыйдзецца везці экспрэс-груз і спатрэбіцца другі кіроўца. Аднак такога яшчэ не было, таму вольны верхні ложку ён выкарыстоўвае ў якасці паліцы для рэчаў.

- Вонкава ложак нагадвае ложка-месца ў плацкарце: пад спальнікам нават ёсць дзе захоўваць адзенне. Аднак па функцыянале ў некалькі разоў лепш. Тут добры артапедычны матрац для спіны. Плюс ён прасторны: больш за 2 метры ў даўжыню і прыкладна 90 сантыметраў у шырыню. Яшчэ ў мяне усталяваны аўтаномны ацяпляльнік, які падтрымлівае ў салоне ўсталяваную тэмпературу. Так што спаць у машыне зручней, чым дома, - апісвае дальнабойнік.

Дарэчы, часам Рома можа дазволіць сабе начлег у камфартабельных умовах. Адбываецца гэта падчас паромных перапраў з Польшчы альбо Нямеччыны ў Швецыю ці з Швецыі ў Фінляндыю.

- Паводле правілаў, калі працягласць паездкі на пароме перавышае 3 гадзіны, мне абавязаныя падаць каюту. Там ёсць усе выгоды: туалет, душ, тэлевізар, дзе паказваюць нават беларускія каналы. Усё аплачвае альбо мая фірма, альбо лагістычная кампанія, якая арганізуе перавозку. Часам у кошт білета ўваходзіць яшчэ і шведскі стол, так што мне і зусім не даводзіцца на нешта выдаткоўвацца ў дарозе. Памятаю, як неяк з Гданьска ў Стакгольм паром ішоў 14-ць гадзін, так за гэты час тры разы кармілі, - дзеліцца падрабязнасцямі Раман.

«100 еўраў стае, каб харчавацца цэлы тыдзень»

Дарэчы, пра ежу. З большага Рома гатуе сам. Пад ложкам ёсць убудаваная лядоўня: невялікая камера, якая выконвае яшчэ і функцыі маразільніка пры пэўных наладах. Туды, са слоў дальнабойніка, месціцца тыднёвы запас правізіі:

- Звычайна закупляюся ў Польшчы ці Нямеччыне мясам, курыцай, яйкамі, садавінай і замарожанай гароднінай дзесьці на 50 еўраў. У Швецыі магу купіць морапрадукты: 500-грамовы пачак крэветак каштуе 40 крон (4 еўры), а 300 грам філе ласося - 30 крон (3 еўры). Потым на працягу тыдня 1-2 разы на дзень гатую. Для гэтага ў мяне ёсць кемпінгавая плітка, якая працуе ад газавага балона. Аднаго балона на 400 мілілітраў, калі гатаваць нешта хуткае, стае на 3 дні. Калі гатаваць суп, то тады сканчаецца ўдвая хутчэй. Але ў любым выпадку атрымліваецца выгадна. Абед у нямецкай прыдарожнай кавярні, куды ўваходзіць бульба фры, дзве каўбаскі, невялікая порцыя салаціка і маленькая бутэлька «Колы», будзе каштаваць 15 еўраў, а тут я прыкладна за 100 еўраў, з улікам кошту двух газавых балонаў, магу харчавацца тыдзень.

Пры гэтым гатаваць можна з запасам, бо ў некаторых фурах прадугледжаная наяўнасць стацыянарнай мікрахвалёўкі. Але нават калі такога дэвайсу няма, то яго заўсёды можна ўсталяваць самастойна.

- Мужыкі падключаюць да прыпальвальніка на 24 вольты пераўтваральнік напружання - інвертар, які выдае 220 вольт - і ўжо ад яго ўключаюць мікрахвалёўкі, мультываркі і электрачайнікі. Адзіны момант, машына павінна быць запушчана, інакш лёгка можна хутка разрадзіць акумулятар, - тлумачыць дальнабойнік.

«У Швецыі нават на самай глухой паркоўцы будзе туалет з аўтазмывам і падагрэвам»

Яшчэ адзін важны бытавы момант: як кампенсаваць адсутнасць санвузла? У тэорыі, вядома, малую патрэбу можна спраўляць старым дзедаўскім метадам пад першым дрэвам у лесе. Уласна, са слоў Ромы, большая частка кіроўцаў, прычым не толькі з абшараў СНД, але і з прасунутых еўрапейскіх краін, робяць менавіта такім чынам, аднак ёсць нюансы:

- У Скандынавіі праблем з туалетамі няма: яны маюцца на кожнай запраўцы і нават «дыкусах» - простых паркоўках. Пры гэтым ўсюды бясплатныя і вельмі камфартабельныя. У Швецыі нават на самым глухім «дыкусе» туалет будзе з гарачай вадой, автазмывам, а ў халодную пару года яшчэ і з падагрэвам. А вось у Нямеччыне ўжо інакш. Там таксама ёсць бясплатныя прыбіральні, толькі яны асабліва нічым не адрозніваюцца ад беларускіх. У платных, вядома, умовы значна лепшыяя: ёсць нават робаты, якія выціраюць стульчак. Каштуе такое задавальненне ад 50 да 70 еўрацэнтаў. Праўда, частка гэтых грошай табе вяртаецца ў выглядзе чэка, за які ты можаш купіць батончык ці хот-дог на запраўцы. Яно, можа быць, і добра, але атрымліваецца, як у мульціку «Прастаквашына»: каб купіць што-небудзь непатрэбнае, трэба прадаць што-небудзь непатрэбнае. Таму многія эканомяць, бо за дзень, асабліва калі горача і шмат п'еш, на паходы ў туалет можа сысці амаль 3 еўры. За месяц нядрэнная сума выходзіць.

- У той жа Нямеччыне душ у сярэднім каштуе амаль 3 еўры. Пры гэтым маюць хітрыя сістэмы. Напрыклад, з таймерам, калі ты можаш мыцца абмежаваны час або са спецыяльнай кнопкай, пры націску якой вада льецца паўтары-дзве хвіліны, а націснуць ты яе можаш 5 разоў. З бясплатнымі таксама не ўсё проста: улетку там могуць выключыць падагрэў вады. Таму многія проста набіраюць на запраўках у бутэлькі ваду, якая там бясплатная, ставяць ля вокнаў і за пару гадзін яна награваецца. Потым спыняешся на паркінгу, залазіш у прычэп і там мыешся. Некаторыя і зусім проста паміж машын становяцца і абліваюцца. У Еўропе гэта абсалютна нармальна, ніхто коса не паглядзі і нічога не скажа, - запэўнівае Рома.